DOI Heft:
Sztuka starożytna
DOI Artikel:Zdrojewska, Wanda: Attyckie odważniki drachmowe
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19584#0023
6. 5 drachm. Ateny. VI—III w. p.n.e. Nr inw. 142833 MN
Zarówno ciężar, jak i forma określenia wartości pozwalają na umieszczenie zabytku wśród
starszych drachm attyckich. Szereg pentadrachm, odkrytych w Atenach, jedną w Pireusie, przed-
stawia Pernice35. Ciężar ich jest nieco wyższy, niższy lub bardzo bliski wadze omawianego zabyt-
ku, a jedna36 została opatrzona identycznym określeniem — P . Niestety brak nam kryteriów
do bliższego datowania, to też musimy poprzestać na stwierdzeniu, że zabytek pochodzi z VI—
III w. p.n.e.
W tym miejscu wypada podkreślić, że wszystkie cztery opisane zabytki ze zbiorów warszaw-
skich wykazują podobny kształt płytek. Ich boczne ścianki są lekko wklęsłe, a naroża zaokrąglone.
Odważniki należą niewątpliwie do grupy starszych drachm i łączą się z miną solońską. Tak więc
znajdujemy w nich potwierdzenie naszych supozycji odnośnie kształtów płytek odważników cha-
rakterystycznych dla normy solońskiej, odróżniających je od miny targowej37.
Ciekawy wydaje się odważnik w formie kwadratowej płytki, niezbyt foremnej, o lekko wysu-
niętych narożach. Widnieje na nim reliefowe określenie wartości odczytane przez Froehnera jako
г-гС38.
7. 2 drachmy. Ateny. VI—III w. p.n.e. Nr inw. 142823 MN
Kierując się samym kształtem zabytku, analogicznym do tego, jaki reprezentują ciężarki zwią-
zane z miną solońską, musimy poświęcić mu w tym miejscu chwilę uwagi. Należy jednak podkreś-
lić, że obiekt nastręcza wiele wątpliwości. Jako pierwsza wyłania się sprawa odczytania legendy.
35 Pernice, jw., s. 148, nr kat. 457 i s. 149—150, nr kat. 460—464.
36 Pernice, jw., nr kat. 457.
37 Por. Zdrojewska, Z problematyki, jw., s. 96—97
38 Nr inw. 142823 MN. Ołów. Wys. = szer. — 0,02 m, grub. — 0,004 m; waga —16 g. Prow.: nieznana.
Publ.: Froehner, jw., s. 191, nr 66.
2*
19
Zarówno ciężar, jak i forma określenia wartości pozwalają na umieszczenie zabytku wśród
starszych drachm attyckich. Szereg pentadrachm, odkrytych w Atenach, jedną w Pireusie, przed-
stawia Pernice35. Ciężar ich jest nieco wyższy, niższy lub bardzo bliski wadze omawianego zabyt-
ku, a jedna36 została opatrzona identycznym określeniem — P . Niestety brak nam kryteriów
do bliższego datowania, to też musimy poprzestać na stwierdzeniu, że zabytek pochodzi z VI—
III w. p.n.e.
W tym miejscu wypada podkreślić, że wszystkie cztery opisane zabytki ze zbiorów warszaw-
skich wykazują podobny kształt płytek. Ich boczne ścianki są lekko wklęsłe, a naroża zaokrąglone.
Odważniki należą niewątpliwie do grupy starszych drachm i łączą się z miną solońską. Tak więc
znajdujemy w nich potwierdzenie naszych supozycji odnośnie kształtów płytek odważników cha-
rakterystycznych dla normy solońskiej, odróżniających je od miny targowej37.
Ciekawy wydaje się odważnik w formie kwadratowej płytki, niezbyt foremnej, o lekko wysu-
niętych narożach. Widnieje na nim reliefowe określenie wartości odczytane przez Froehnera jako
г-гС38.
7. 2 drachmy. Ateny. VI—III w. p.n.e. Nr inw. 142823 MN
Kierując się samym kształtem zabytku, analogicznym do tego, jaki reprezentują ciężarki zwią-
zane z miną solońską, musimy poświęcić mu w tym miejscu chwilę uwagi. Należy jednak podkreś-
lić, że obiekt nastręcza wiele wątpliwości. Jako pierwsza wyłania się sprawa odczytania legendy.
35 Pernice, jw., s. 148, nr kat. 457 i s. 149—150, nr kat. 460—464.
36 Pernice, jw., nr kat. 457.
37 Por. Zdrojewska, Z problematyki, jw., s. 96—97
38 Nr inw. 142823 MN. Ołów. Wys. = szer. — 0,02 m, grub. — 0,004 m; waga —16 g. Prow.: nieznana.
Publ.: Froehner, jw., s. 191, nr 66.
2*
19