DOI Heft:
Sztuka starożytna
DOI Artikel:Dobrowolski, Witold: Para małżeńska na urnach wolterrańskich
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19585#0043
Witold Dobrowolski
PARA MAŁŻEŃSKA NA URNACH WOLTERRAŃSKICH
W
T T zbiorach Galerii Sztuki Starożytnej Muzeum Narodowego w Warszawie, poza zespołem
hellenistycznych urn chiusińskich1, przechowywane są jeszcze dwie urny i pokrywa reprezentujące
hellenistyczną sztukę Wolterry. Alabastrowa urna z wyobrażeniem Odyseusza słuchającego
śpiewu Syren doczekała się już obszernego omówienia2. Obecnie chcielibyśmy zająć się bliżej
pozostałymi zabytkami, to jest: urną nr 200500 MN i tradycyjnie z nią zestawioną pokrywą
nr 199336 MN. Poza krótką i niezbyt dokładną wzmianką w przewodniku po Galerii3 zabytki te
nie były przedmiotem specjalistycznych badań, mimo wyraźnego renesansu zainteresowań tą
tematyką w najnowszej literaturze naukowej4.
‘W. Dobrowolski, Chiusińskie urny hellenistyczne w Muzeum Narodowym w Warszawie. Rocznik
Muzeum Narodowego w Warszawie, t. XXI, Warszawa 1977, s. 101—138.
2 W. Dobrowolski, Urna wolterrańska z Ulissesem słuchającym śpiewu Syren. Rocznik Muzeum Na-
rodowego w Warszawie, t. XXII, Warszawa 1978.
3K. Michałowski, Sztuka starożytna. Warszawa 1955, s. 224, il. 163 (s. 226). Obydwie części:
skrzynka i pokrywa potraktowane są jako całość i wydatowane na IV w. p.n.e. Wachlarz został określony jako
kwiat.
4 Wymieniam jedynie najnowsze pozycje: B. C a n d i d a, Ulisse e le Sirene. Mem Lincei, t. XXVI, 1971,
s. 199—235; G. Ronzitti — Orsolini, II Mito dei sette a Tebe nelle urnę volterrane. Firenze 1971;
F. H. P a i r q u 11, Un aspect de 1’artisanat de 1’alabatre a Volterra. Quelques visages d’ateliers. Dial Arch.,
t. I, 1972, s. 11 i nn.; t a ż, Recherches sur quelques series d’urnes de Volterra & representations mythologiques.
Collection de 1’Ecole Francaise de Romę, t. XII, 1972; Rec. z Pairault, Recherches: A. M a g g i a n i, St Etr,
t. XLI, 1973, s. 572 n.; F. H. Pairault, Un nouyel atelier de Volterra autour du Maitre de Myrtilos. Mel, t.
LXXXV, 1973, s. 91 nn.; G. Gambetti, 1 coperchi di urnę eon figurazioni feminili nel Museo archeologico
di Volterra. Milano 1974; M. Nielsen, The Lid sculptures of volaterran cinerary ums. Studies in the Ro-
manization of Etruria. Acta Finlandiae, t. V, 1975, s. 265—404; F. H. Pairault, Nouvelles etudes sur des
urnes de Volterra. Mćl, t. LXXXVII, 1975, s. 213 i nn.; M. Cristofani,. M. Cristofani Mar-
tę 11 i, E. Fiumi, A. M a g g i a n i, A. T a 1 o c c h i n i, Corpus delle ume etrusche di eti ellenistica,
Urnę volterrane, t. I. Complessi tombali. Firenze 1975; M. Cristofani Mar telli, Contributo alla
41
PARA MAŁŻEŃSKA NA URNACH WOLTERRAŃSKICH
W
T T zbiorach Galerii Sztuki Starożytnej Muzeum Narodowego w Warszawie, poza zespołem
hellenistycznych urn chiusińskich1, przechowywane są jeszcze dwie urny i pokrywa reprezentujące
hellenistyczną sztukę Wolterry. Alabastrowa urna z wyobrażeniem Odyseusza słuchającego
śpiewu Syren doczekała się już obszernego omówienia2. Obecnie chcielibyśmy zająć się bliżej
pozostałymi zabytkami, to jest: urną nr 200500 MN i tradycyjnie z nią zestawioną pokrywą
nr 199336 MN. Poza krótką i niezbyt dokładną wzmianką w przewodniku po Galerii3 zabytki te
nie były przedmiotem specjalistycznych badań, mimo wyraźnego renesansu zainteresowań tą
tematyką w najnowszej literaturze naukowej4.
‘W. Dobrowolski, Chiusińskie urny hellenistyczne w Muzeum Narodowym w Warszawie. Rocznik
Muzeum Narodowego w Warszawie, t. XXI, Warszawa 1977, s. 101—138.
2 W. Dobrowolski, Urna wolterrańska z Ulissesem słuchającym śpiewu Syren. Rocznik Muzeum Na-
rodowego w Warszawie, t. XXII, Warszawa 1978.
3K. Michałowski, Sztuka starożytna. Warszawa 1955, s. 224, il. 163 (s. 226). Obydwie części:
skrzynka i pokrywa potraktowane są jako całość i wydatowane na IV w. p.n.e. Wachlarz został określony jako
kwiat.
4 Wymieniam jedynie najnowsze pozycje: B. C a n d i d a, Ulisse e le Sirene. Mem Lincei, t. XXVI, 1971,
s. 199—235; G. Ronzitti — Orsolini, II Mito dei sette a Tebe nelle urnę volterrane. Firenze 1971;
F. H. P a i r q u 11, Un aspect de 1’artisanat de 1’alabatre a Volterra. Quelques visages d’ateliers. Dial Arch.,
t. I, 1972, s. 11 i nn.; t a ż, Recherches sur quelques series d’urnes de Volterra & representations mythologiques.
Collection de 1’Ecole Francaise de Romę, t. XII, 1972; Rec. z Pairault, Recherches: A. M a g g i a n i, St Etr,
t. XLI, 1973, s. 572 n.; F. H. Pairault, Un nouyel atelier de Volterra autour du Maitre de Myrtilos. Mel, t.
LXXXV, 1973, s. 91 nn.; G. Gambetti, 1 coperchi di urnę eon figurazioni feminili nel Museo archeologico
di Volterra. Milano 1974; M. Nielsen, The Lid sculptures of volaterran cinerary ums. Studies in the Ro-
manization of Etruria. Acta Finlandiae, t. V, 1975, s. 265—404; F. H. Pairault, Nouvelles etudes sur des
urnes de Volterra. Mćl, t. LXXXVII, 1975, s. 213 i nn.; M. Cristofani,. M. Cristofani Mar-
tę 11 i, E. Fiumi, A. M a g g i a n i, A. T a 1 o c c h i n i, Corpus delle ume etrusche di eti ellenistica,
Urnę volterrane, t. I. Complessi tombali. Firenze 1975; M. Cristofani Mar telli, Contributo alla
41