Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (23.1979)

18. Zmarły(a) z współmałżonkiem i rodziną oraz służącym z koniem. Urna. Alabaster. Muzeum
w Wolterra. II w.p.n.e. Wg Bianchi Bandinelli, jw.

lenia. Czy sam grób z urnami i sarkofagami uszeregowanymi na niskich ławach biegnących wzdłuż
ścian nie jest także podkreśleniem zwartości rodziny, dokonanej wysiłkami żywych jej członków?
Motyw podróży w zaświaty tak często podejmowany przez dekoratorów urn i sarkofagów helle-
nistycznych, w wielu wypadkach łączy się z wyobrażeniem pary małżeńskiej71 lecz to jak również
obecność demonów72 nie lokalizuje akcji w zaświatach. Podobnie jak to jest w przypadku wielu
innych scen z sarkofagów i urn tego okresu, może to stanowić oznakę interwencji wyższych mocy
w życie doczesne, obecność śmierci wśród żywych, czy wypełnienie się przeznaczenia ziem-
skiego.

Podobną równoległość wątków możemy zaobserwować także w sztuce attyckiej, na lekytach
białogruntowanych. Na przykład na lekycie z Muzeum Narodowego w Warszawie zestawiono

71 Fiumi, Volterra etrusca e romana, jw.

12 Jak wyżej. Tamże.

68