Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie — 23.1979

DOI Heft:
Sztuka starożytna
DOI Artikel:
Dobrowolski, Witold: Para małżeńska na urnach wolterrańskich
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.19585#0073
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
19. Para małżeńska podróżująca w carpentum w zaświaty. Urna. Alabaster. Wolterra. Museo Guar-

nacci, nr 141. I w.p.n.e.

lecz głowę zwraca w prawo, ku małżonkom. Przeciwległy koniec przedstawienia, za małżonką,
zajmuje stojąca frontalnie postać kobieca w chitonie, na którym nosi szczelnie otulający ją hi-
mation. Ubiory, styl, sposób wykonania są bardzo zbliżone do przedstawienia warszawskiego.
Podobną scenę aczkolwiek rozszerzoną do 6 osób widzimy na urnie nr 85. Także i w tym wy-
padku w scenie uczestniczą demony grobowe zamykające ją z dwu stron i wzmacniające symetrię
układu. Z lewej strony widzimy skrzydlatego demona kobiecego z pochodnią uniesioną ku górze,
z prawej — analogiczną postać z pochodnią odwróconą płomieniem do ziemi. To rozwiązanie,
przypominające późniejsze sarkofagi rzymskie90, jest także popularne na urnach chiusińskich.
Wystarczy dla przykładu wymienić długą serię urn ze sceną pojedynku tebańskiego, datowaną
przez Thimmego na II/III fazę, to jest na środkowe dekady II w.p.n.e.91. Przedstawienie wolter-

90 Analogie pomiędzy urnami wolterrańskimi a późniejszymi o trzy wieki sarkofagami rzymskimi, z grupy
sarkofagów dionizyjskich spowodowane mediacją neoattycką przyjmuje Ma gg i ani, La „Bottega delfUrna
Guarnacci 621”. St Etr, t. XLIV, 1976, s. 144—146.

91 Thimme, Chiusinische Aschenkisten, jw., St Etr, t. XXIH, 1954, s. 77, 86 i n., 98.

71
 
Annotationen