DOI Heft:
Sztuka nowożytna
DOI Artikel:Ruszczyc, Janina; Jagiełło; Zygmunt August: Z badań nad ikonografią Władysława Jagiełły i Zygmunta Augusta
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19585#0240
19. Nie określony malarz czynny
w XVII w., Portret króla Włady-
sława Jagiełły, Muzeum Okręgowe
w Toruniu
przyjmuje się, że osiemnaście portretów królewskich poczynając od Wacława Czeskiego aż do
Władysława IV powstało za panowania tegoż króla, tj. w początkach XVII w.56. Powyższe in-
formacje znajdują potwierdzenie w zachowanym w Toruniu portrecie Władysława Jagiełły.
Malarz przestrzegał tutaj charakterystyki podanej przez Długosza i dlatego przedstawił króla
z małymi oczami pod wysokim łysym czołem, z dość długim nosem i dużym lewym uchem.
Mogła mu być przy tym pomocna podobizna umieszczona na „Orle polskim” Tretera (por.
il. 12—14) lub bardziej jeszcze publikacja Myliusa. Istnieje też prawdopodobieństwo, że korzystał
ponadto z jakiegoś wzoru późniejszego o bardziej XVII-wiecznym kroju szaty.
238
56 Jw., s. 16.
w XVII w., Portret króla Włady-
sława Jagiełły, Muzeum Okręgowe
w Toruniu
przyjmuje się, że osiemnaście portretów królewskich poczynając od Wacława Czeskiego aż do
Władysława IV powstało za panowania tegoż króla, tj. w początkach XVII w.56. Powyższe in-
formacje znajdują potwierdzenie w zachowanym w Toruniu portrecie Władysława Jagiełły.
Malarz przestrzegał tutaj charakterystyki podanej przez Długosza i dlatego przedstawił króla
z małymi oczami pod wysokim łysym czołem, z dość długim nosem i dużym lewym uchem.
Mogła mu być przy tym pomocna podobizna umieszczona na „Orle polskim” Tretera (por.
il. 12—14) lub bardziej jeszcze publikacja Myliusa. Istnieje też prawdopodobieństwo, że korzystał
ponadto z jakiegoś wzoru późniejszego o bardziej XVII-wiecznym kroju szaty.
238
56 Jw., s. 16.