DOI issue:
5-46 Starożytność
DOI article:Zdrojewska, Wanda: Attyckie odważniki z amforą
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.19633#0037
25. 1 /6 statera. Ateny. 403 г. — II w. p.n.e. Ołów. Muzeum Narodowe w Warsza-
wie. Nr inw. 142780 MN
lico płytki (sama płytka należy do grupy b105), zatem odważnik mógł być wykonany nie wcześniej
jak na początku IV w.p.n.e. Dodajmy, że i w tym przypadku mamy dowód na nie respektowanie
dekretu Teisamenosa, przywracającego w 403 r.p.n.e. normę solońską w attyckim systemie
wagowym.
Na czterech odważnikach znajduje się przedstawienie połowy amfory wczesnopanatenaj-
skiej Ш.
Najstarszy z nich ma słabo czytelną legendę wagową HMITPI (il. 25)106.
Ciężar (145 g) dowodzi, że odważnik jest 1/6 statera 105, nie można go więc datować wcze-
śniej niż na 403 r.p.n.e. (dekret Teisamenosa), natomiast datę ante quem użytkowania wy-
znacza rodzaj symbolu na II w.p.n.e.107. Dodajmy, że w tym przypadku profil płytki nie może być
brany pod uwagę, krawędzie bowiem są nieregularne.
Drugi zabytek został opatrzony legendą wagową HMIT, rozmieszczoną w narożach płytki
(il. 26)108.
Ciężar (158,3 g) wskazuje na 1/6 statera standardu 112.
Na podstawie symbolu i normy wagowej można by przyjąć, że ciężarek był w użyciu od
ostatnich lat V w.p.n.e. do II w.p.n.e. Profil płytki (grupa b)109 nic do naszych rozważań nie
wnosi, natomiast wysunięta nad lico ramka pozwala stwierdzić, że odważnik wyprodukowano
nie wcześniej jak w IV w.p.n.e.
105 Por. wyżej, s. 24.
106 Nr inw. 142780 MN. Wys. — 0,038 m, szer. — 0,039 m, grub. — 0,08 m. Prow. : Pireus. Publ. : Froeh-
ner, jw., s. 188, nr 18.
107 Por. wyżej, s. 16.
108 Nr inw. 199065 MN. Wys. = szer. — 0,04 m, grub.—'0,007 m. Prow.: nieznana; niegdyś w zbiorach
muzeum w Królewcu. Publ. :W. Ciężkowska-Marciniak, O greckich i rzymskich wagach i miarach,
Meander 1956, 1—2, s. 54—55, il. 5 (mylnie interpretowany jako 1/6 miny egineckiej z Tenos, z VI w. p.n.e.)
Por. analogiczne zabytki wyżej, s. 19, nr 20 i 21, przypisy 42, 43, il. 11.
109 Por. wyżej, s. 24.
3 Rocznik Muz. Nar. t. XXX
33
wie. Nr inw. 142780 MN
lico płytki (sama płytka należy do grupy b105), zatem odważnik mógł być wykonany nie wcześniej
jak na początku IV w.p.n.e. Dodajmy, że i w tym przypadku mamy dowód na nie respektowanie
dekretu Teisamenosa, przywracającego w 403 r.p.n.e. normę solońską w attyckim systemie
wagowym.
Na czterech odważnikach znajduje się przedstawienie połowy amfory wczesnopanatenaj-
skiej Ш.
Najstarszy z nich ma słabo czytelną legendę wagową HMITPI (il. 25)106.
Ciężar (145 g) dowodzi, że odważnik jest 1/6 statera 105, nie można go więc datować wcze-
śniej niż na 403 r.p.n.e. (dekret Teisamenosa), natomiast datę ante quem użytkowania wy-
znacza rodzaj symbolu na II w.p.n.e.107. Dodajmy, że w tym przypadku profil płytki nie może być
brany pod uwagę, krawędzie bowiem są nieregularne.
Drugi zabytek został opatrzony legendą wagową HMIT, rozmieszczoną w narożach płytki
(il. 26)108.
Ciężar (158,3 g) wskazuje na 1/6 statera standardu 112.
Na podstawie symbolu i normy wagowej można by przyjąć, że ciężarek był w użyciu od
ostatnich lat V w.p.n.e. do II w.p.n.e. Profil płytki (grupa b)109 nic do naszych rozważań nie
wnosi, natomiast wysunięta nad lico ramka pozwala stwierdzić, że odważnik wyprodukowano
nie wcześniej jak w IV w.p.n.e.
105 Por. wyżej, s. 24.
106 Nr inw. 142780 MN. Wys. — 0,038 m, szer. — 0,039 m, grub. — 0,08 m. Prow. : Pireus. Publ. : Froeh-
ner, jw., s. 188, nr 18.
107 Por. wyżej, s. 16.
108 Nr inw. 199065 MN. Wys. = szer. — 0,04 m, grub.—'0,007 m. Prow.: nieznana; niegdyś w zbiorach
muzeum w Królewcu. Publ. :W. Ciężkowska-Marciniak, O greckich i rzymskich wagach i miarach,
Meander 1956, 1—2, s. 54—55, il. 5 (mylnie interpretowany jako 1/6 miny egineckiej z Tenos, z VI w. p.n.e.)
Por. analogiczne zabytki wyżej, s. 19, nr 20 i 21, przypisy 42, 43, il. 11.
109 Por. wyżej, s. 24.
3 Rocznik Muz. Nar. t. XXX
33