11. Fragment talerza późnorzymskiego z odcis-
kaną dekoracją
płyt podłogowych i ściennych oraz baz, trzonów i kapiteli kolumn o różnych wymiarach. Poza
fragmentami głowic kolumn zachowały się bazy płaskie i kapitele pilastrów. Wszystkie te ele-
menty, w tym również elementy stiukowe, poza dekoracją rzeźbiarską, były malowane lub zło-
cone. Złoto pokrywało powierzchnię zabytków cienką warstwą całkowicie lub tworząc ornament
dekoracyjny, np. szachownicę. Odkryto bardzo wiele fragmentów złoconych lub noszących
ślady złocenia. Analogiczne do nich były znalezione w czasie kampanii 1969 r. w sondażu C,
z tą jedną różnicą, że tam było zaledwie kilka elementów złoconych oraz więcej fragmentów
mozaiki podłogowej, okładziny podłogowej i części pochodzących z małych kolumienek o spi-
ralnych trzonach, natomiast w sondażu D mamy do czynienia z dużymi fragmentami. Części
zachowanych kapiteli zdobione są liśćmi akantu, odznaczającymi się bardzo suchym, linearnym
modelunkiem. Analogię do nich stanowią kapitele z Bawit i niektóre najwcześniejsze z kościoła
św. Sergiusza w Starym Kairze10. Na tej podstawie można datować odkryte zabytki na okres
między IV a VI w. Przyjmując jednak, że kolumny w kościele św. Sergiusza w wielu wypadkach
są wtórnie użyte ze starszej budowli można sądzić, że odkryte przez nas pozostałości powinny
być datowane na IV—V w.
10 J. Strzygowski, Koptische Kunst. CGC, Vienne 1904, s. 78, katalog 217, 220; R. Habib, The
Ancient Coptic Churches of Cairo, A short Account. Cairo 1967, s. 23—30.
346
kaną dekoracją
płyt podłogowych i ściennych oraz baz, trzonów i kapiteli kolumn o różnych wymiarach. Poza
fragmentami głowic kolumn zachowały się bazy płaskie i kapitele pilastrów. Wszystkie te ele-
menty, w tym również elementy stiukowe, poza dekoracją rzeźbiarską, były malowane lub zło-
cone. Złoto pokrywało powierzchnię zabytków cienką warstwą całkowicie lub tworząc ornament
dekoracyjny, np. szachownicę. Odkryto bardzo wiele fragmentów złoconych lub noszących
ślady złocenia. Analogiczne do nich były znalezione w czasie kampanii 1969 r. w sondażu C,
z tą jedną różnicą, że tam było zaledwie kilka elementów złoconych oraz więcej fragmentów
mozaiki podłogowej, okładziny podłogowej i części pochodzących z małych kolumienek o spi-
ralnych trzonach, natomiast w sondażu D mamy do czynienia z dużymi fragmentami. Części
zachowanych kapiteli zdobione są liśćmi akantu, odznaczającymi się bardzo suchym, linearnym
modelunkiem. Analogię do nich stanowią kapitele z Bawit i niektóre najwcześniejsze z kościoła
św. Sergiusza w Starym Kairze10. Na tej podstawie można datować odkryte zabytki na okres
między IV a VI w. Przyjmując jednak, że kolumny w kościele św. Sergiusza w wielu wypadkach
są wtórnie użyte ze starszej budowli można sądzić, że odkryte przez nas pozostałości powinny
być datowane na IV—V w.
10 J. Strzygowski, Koptische Kunst. CGC, Vienne 1904, s. 78, katalog 217, 220; R. Habib, The
Ancient Coptic Churches of Cairo, A short Account. Cairo 1967, s. 23—30.
346