DOI Heft:
Sprawozdania
DOI Artikel:Kopff, Andrzej: Sprawozdanie z działalności Muzeum Narodowego w roku 1952
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.21218#0185
dowane one zostały m. in. uruchomieniem klatki schodowej prowadzącej do
wyjścia, w związku z czym przesunięto gabloty z ceramiką grecką ze środka
sali pod ściany. Zreorganizowano również wystawę gliptyki, umieszczając
okazy w ten sposób, aby zwiedzający mógł dokładnie i swobodnie obejrzeć
ryty na kamieniach. Część obiektów, wykonanych w kamieniu przejrzystym
ustawiono w pozycji pionowej (pod światło). Wprowadzono także na wy-
stawę sześć zabytków z brązu, zastępując nimi cztery okazy terakotowe.
Dydaktyczna wartość wystawy zyskała przez wprowadzenie czterech
tablic objaśniających sztukę egipską, portrety fajumskie, ceramikę grecką
i sztukę złotniczą z epoki wędrówek ludów oraz 175 nowych napisów pod
eksponaty. Łączna ilość przedmiotów wystawionych w obu salach wynosiła
z końcem roku sprawozdawczego 630 okazów.
Wystawa działu malarstwa zajmuje trzy odrębne sale na II
piętrze poświęcone malarstwu włoskiemu od w. XIII do w. XVI, polskiemu
portretowi historycznemu oraz malarstwu francuskiemu, flamandzkiemu i ho-
lenderskiemu od w. XV—XVII (ryc. 113). Nadto w ramach pomieszczeń
innych działów znalazły się miniatury, a kilkanaście obrazów uzupełniło ekspo-
zycję „pamiątek puławskich” i militariów. Wspomniane grupy obiektów po-
zostawiono w obrębie ekspozycji innych działów ze względu na ich wzajemne
powiązanie historyczne oraz celem zachowania tradycyjnego układu wystawy,
w zespole „pamiątek puławskich” dodano nawet 3 obrazy przeniesione z ma-
gazynu oraz 1 wypożyczony z Muzeum Narodowego w Warszawie (Nor-
blin — „Jasełka”).
Zmiany w omawianym dziale dotyczyły głównie sali malarstwa francus-
kiego, flamandzkiego i holenderskiego, gdzie w miejsce usuniętych obrazów
J. P. Norblina i 2 kopji Tycjana wystawiono 18 wyjętych z magazynu obra-
zów van Dycka, Rogera van der Weyden, Dirk Boutsa, Holbeina i innych.
Niektóre z nich o mniejszych wymiarach, zgrupowano na ekranie, pokrytym
szarym płótnem. Dzięki tym pracom ekspozycja, dotychczas nieskoordyno-
wana, zyskała na jednolitym charakterze, ukazując pewne etapy rozwojowe
nowożytnego malarstwa we Francji, Flandrii i Holandii. Wśród zmian do-
konanych w innych salach trzeba wymienić wycofanie z wystawy dzieła
Leonarda da Vinci „Dama z gronostajem” i dwóch obrazów Norblina „Kon-
cert w parku” oraz „Kiermasz w parku”, wypożyczonych Muzeum Narodo-
wemu w Warszawie.
W celach dydaktycznych umieszczono w sali malarstwa francuskiego, fla-
mandzkiego i holenderskiego gablotkę, zawierającą kilka okazów sreber deko-
racyjnych, które są przykładami realiów, występujących często na współczes-
nych im obrazach. Nadto we wszystkich salach poświęconych malarstwu za-
łożono po dwie teczki z tekstem objaśniającym oraz wykonano 78 nowych
podpisów pod obrazami.
Wystawa działu rzemiosła artystycznego dzieli się na
cztery zespoły zajmujące odrębne sale w różnych partiach budynku. I tak
12*
179
wyjścia, w związku z czym przesunięto gabloty z ceramiką grecką ze środka
sali pod ściany. Zreorganizowano również wystawę gliptyki, umieszczając
okazy w ten sposób, aby zwiedzający mógł dokładnie i swobodnie obejrzeć
ryty na kamieniach. Część obiektów, wykonanych w kamieniu przejrzystym
ustawiono w pozycji pionowej (pod światło). Wprowadzono także na wy-
stawę sześć zabytków z brązu, zastępując nimi cztery okazy terakotowe.
Dydaktyczna wartość wystawy zyskała przez wprowadzenie czterech
tablic objaśniających sztukę egipską, portrety fajumskie, ceramikę grecką
i sztukę złotniczą z epoki wędrówek ludów oraz 175 nowych napisów pod
eksponaty. Łączna ilość przedmiotów wystawionych w obu salach wynosiła
z końcem roku sprawozdawczego 630 okazów.
Wystawa działu malarstwa zajmuje trzy odrębne sale na II
piętrze poświęcone malarstwu włoskiemu od w. XIII do w. XVI, polskiemu
portretowi historycznemu oraz malarstwu francuskiemu, flamandzkiemu i ho-
lenderskiemu od w. XV—XVII (ryc. 113). Nadto w ramach pomieszczeń
innych działów znalazły się miniatury, a kilkanaście obrazów uzupełniło ekspo-
zycję „pamiątek puławskich” i militariów. Wspomniane grupy obiektów po-
zostawiono w obrębie ekspozycji innych działów ze względu na ich wzajemne
powiązanie historyczne oraz celem zachowania tradycyjnego układu wystawy,
w zespole „pamiątek puławskich” dodano nawet 3 obrazy przeniesione z ma-
gazynu oraz 1 wypożyczony z Muzeum Narodowego w Warszawie (Nor-
blin — „Jasełka”).
Zmiany w omawianym dziale dotyczyły głównie sali malarstwa francus-
kiego, flamandzkiego i holenderskiego, gdzie w miejsce usuniętych obrazów
J. P. Norblina i 2 kopji Tycjana wystawiono 18 wyjętych z magazynu obra-
zów van Dycka, Rogera van der Weyden, Dirk Boutsa, Holbeina i innych.
Niektóre z nich o mniejszych wymiarach, zgrupowano na ekranie, pokrytym
szarym płótnem. Dzięki tym pracom ekspozycja, dotychczas nieskoordyno-
wana, zyskała na jednolitym charakterze, ukazując pewne etapy rozwojowe
nowożytnego malarstwa we Francji, Flandrii i Holandii. Wśród zmian do-
konanych w innych salach trzeba wymienić wycofanie z wystawy dzieła
Leonarda da Vinci „Dama z gronostajem” i dwóch obrazów Norblina „Kon-
cert w parku” oraz „Kiermasz w parku”, wypożyczonych Muzeum Narodo-
wemu w Warszawie.
W celach dydaktycznych umieszczono w sali malarstwa francuskiego, fla-
mandzkiego i holenderskiego gablotkę, zawierającą kilka okazów sreber deko-
racyjnych, które są przykładami realiów, występujących często na współczes-
nych im obrazach. Nadto we wszystkich salach poświęconych malarstwu za-
łożono po dwie teczki z tekstem objaśniającym oraz wykonano 78 nowych
podpisów pod obrazami.
Wystawa działu rzemiosła artystycznego dzieli się na
cztery zespoły zajmujące odrębne sale w różnych partiach budynku. I tak
12*
179