DOI Heft:
Ekthesis peri tōn ergasiōn tēs Archaiologikēs etaireias kata to etos 1925
DOI Artikel:Kyparissēs, Nikolaos: Anaskaphai en Katō Goumenitsē tōn Kalabrytōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14776#0064
Ν. Κυπαρίσση : Άνασκαφαι έν Κάτφ Γουμενίτση των Καλαβρύτων
4?,
6. ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΕΝ ΚΑΤΩι ΓΟΥΜΕΝΙΤΣΗ. ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
Τοπογραφία. Την προσοχήν τοϋ ταξειδεΰοντος από Πατρών είς Καλά-
βρυτα δια της αμαξιτής ό5οϋ μόλις φθάση είς τό 70 χιλ. αποσπά οειρά
λόφων παλλεύκων συνεχόμενων και προς ανατολάς έκτεινομένων μέχρι τοϋ
72 χιλ. εξωθι δηλ. τοϋ χωρίου της κάτω Γουμενίτσης τών Καλαβρύτων και
είς άπόστασιν δέκα λεπτών της ώρας άπ' αύτοϋ.
Ή σύστασις τών λόφων τούτων εΐνε εξ άσβεστοβριθοϋς ψαμμίτου λίθου
(άσπρόγεια κατά την εκφρασιν τών χωρικών), λίαν μαλακοϋ και ευκόλως
τριβομένου) κατά συνέπειαν καταλληλοτάτου διά την κατασκευήν λαξευτών
σπηλαιωδών τάφων, ως συνείθιζον νά κατασκευάζωσιν αυτούς οί άνθρωποι
κατά τους χρόνους τοϋ Μυκηναϊκού πολιτισμοϋ.
Ό έπιθυμών νά έπισκεφθή την άρχαιολογικήν αυτήν περιοχήν μετέρ-
χεται είς τό 72 χιλ. της δημοσίας όδοϋ εις την θέσιν «κουδουνόμυλος» κατα-
βαίνει εις μίαν χαράδραν και ανέρχεται είτα είς τους εκείθεν λόφους και είς
10 λεπτών άπόστασιν φθάνει είς αύτήν. Είναι μέγας λευκός λόφος, ούτινος
ή κορυφή εχει ίσοπεδωθή προ πολλοϋ χρόνου, ίνα χρησιμοποιηθή είς παλαι-
οτέραν μεν έποχήν διά τήν φύτευσιν αμπέλων, είτα δέ τών αμπέλων μή εύδο-
κιμησασών, δι' αλώνια τών κατοίκων τοϋ χωρίου μέχρι σήμερον.
"Οταν τις σταθή εις τον χώρον αυτόν βλέπει σχεδόν όλόκληρον τον
όμαλώτατον δήμον τών Λαπαθών, εις τό βάθος δέ και εγγύτατα τό χωρίον
κάτω Γουμένιτσα, άνωθι τοϋ οποίου προς ανατολάς ύψοϋνται τά υψώματα
σκεπαστό, κάκαβο και μαϋρο κούτσουρο.
Προς βορράν ύψοϋται λόφος Παληομονάστηρο καλούμενος, όπισθεν τοϋ
οποίου αναφαίνονται αί κορυφαί άλλου βουνού «Ρακίτα» δνομαζομένου,
όπισθεν της οποίας διακρίνονται αί ύψισται κορυφαί τοϋ Παναχαϊκού δ'ρους.
Προς δυσμάς διακρίνει τις ύψωμα και δάσος καλούμενον «Κάνισκα»,
άριστερότερον δέ καΐ είς τό βάθος εξέχει μεγαλοπρεπής ή υψίστη κορυφή
τοΰ Ερυμάνθου, «άγιος Ηλίας» καλούμενη, έκτεινομένη καθ' δλην τήν ε'κτα-
σιν της δύσεως.
Προς νότον εγγύτατα υπάρχει ό λόφος «"Αγιοι Θεόδωροι» συνεχόμενος
προς τό χωρίον Σαραδή, άριστερότερον έν συνεχεία τά υψώματα Κοκορέτσα,
Άετοφωληά και Μπάρκα, όπισθεν τών οποίων και είς άπόστασιν ωρας
άπ' αυτών ,ύψοΰται λόφος Κάστρον ονομαζόμενος, επί της κορυφής τοϋ
οποίου υπάρχει φρούριον Φραγκικόν, έ'τι δέ άριστερώτερον ό λόφος Τούρλα,
όπισθεν τοΰ οποίου και εις τό βάθος διακρίνεται δ λόφος της Άγ. Λαύρας.
Ή αρχαιολογική αύτη περιοχή περιβάλλεται πανταχόθεν υπό χαραδρών
χωριζουσών τάς ποικίλας λοφοσειράς, επί τών οποίων ώς και εντός τών
4?,
6. ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΕΝ ΚΑΤΩι ΓΟΥΜΕΝΙΤΣΗ. ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
Τοπογραφία. Την προσοχήν τοϋ ταξειδεΰοντος από Πατρών είς Καλά-
βρυτα δια της αμαξιτής ό5οϋ μόλις φθάση είς τό 70 χιλ. αποσπά οειρά
λόφων παλλεύκων συνεχόμενων και προς ανατολάς έκτεινομένων μέχρι τοϋ
72 χιλ. εξωθι δηλ. τοϋ χωρίου της κάτω Γουμενίτσης τών Καλαβρύτων και
είς άπόστασιν δέκα λεπτών της ώρας άπ' αύτοϋ.
Ή σύστασις τών λόφων τούτων εΐνε εξ άσβεστοβριθοϋς ψαμμίτου λίθου
(άσπρόγεια κατά την εκφρασιν τών χωρικών), λίαν μαλακοϋ και ευκόλως
τριβομένου) κατά συνέπειαν καταλληλοτάτου διά την κατασκευήν λαξευτών
σπηλαιωδών τάφων, ως συνείθιζον νά κατασκευάζωσιν αυτούς οί άνθρωποι
κατά τους χρόνους τοϋ Μυκηναϊκού πολιτισμοϋ.
Ό έπιθυμών νά έπισκεφθή την άρχαιολογικήν αυτήν περιοχήν μετέρ-
χεται είς τό 72 χιλ. της δημοσίας όδοϋ εις την θέσιν «κουδουνόμυλος» κατα-
βαίνει εις μίαν χαράδραν και ανέρχεται είτα είς τους εκείθεν λόφους και είς
10 λεπτών άπόστασιν φθάνει είς αύτήν. Είναι μέγας λευκός λόφος, ούτινος
ή κορυφή εχει ίσοπεδωθή προ πολλοϋ χρόνου, ίνα χρησιμοποιηθή είς παλαι-
οτέραν μεν έποχήν διά τήν φύτευσιν αμπέλων, είτα δέ τών αμπέλων μή εύδο-
κιμησασών, δι' αλώνια τών κατοίκων τοϋ χωρίου μέχρι σήμερον.
"Οταν τις σταθή εις τον χώρον αυτόν βλέπει σχεδόν όλόκληρον τον
όμαλώτατον δήμον τών Λαπαθών, εις τό βάθος δέ και εγγύτατα τό χωρίον
κάτω Γουμένιτσα, άνωθι τοϋ οποίου προς ανατολάς ύψοϋνται τά υψώματα
σκεπαστό, κάκαβο και μαϋρο κούτσουρο.
Προς βορράν ύψοϋται λόφος Παληομονάστηρο καλούμενος, όπισθεν τοϋ
οποίου αναφαίνονται αί κορυφαί άλλου βουνού «Ρακίτα» δνομαζομένου,
όπισθεν της οποίας διακρίνονται αί ύψισται κορυφαί τοϋ Παναχαϊκού δ'ρους.
Προς δυσμάς διακρίνει τις ύψωμα και δάσος καλούμενον «Κάνισκα»,
άριστερότερον δέ καΐ είς τό βάθος εξέχει μεγαλοπρεπής ή υψίστη κορυφή
τοΰ Ερυμάνθου, «άγιος Ηλίας» καλούμενη, έκτεινομένη καθ' δλην τήν ε'κτα-
σιν της δύσεως.
Προς νότον εγγύτατα υπάρχει ό λόφος «"Αγιοι Θεόδωροι» συνεχόμενος
προς τό χωρίον Σαραδή, άριστερότερον έν συνεχεία τά υψώματα Κοκορέτσα,
Άετοφωληά και Μπάρκα, όπισθεν τών οποίων και είς άπόστασιν ωρας
άπ' αυτών ,ύψοΰται λόφος Κάστρον ονομαζόμενος, επί της κορυφής τοϋ
οποίου υπάρχει φρούριον Φραγκικόν, έ'τι δέ άριστερώτερον ό λόφος Τούρλα,
όπισθεν τοΰ οποίου και εις τό βάθος διακρίνεται δ λόφος της Άγ. Λαύρας.
Ή αρχαιολογική αύτη περιοχή περιβάλλεται πανταχόθεν υπό χαραδρών
χωριζουσών τάς ποικίλας λοφοσειράς, επί τών οποίων ώς και εντός τών