Sztuka Ameryki Łacińskiej (1.2011)

60

Alejandro Díaz Barriga Cuevas





I * I

r

u vXAy
4a
;*«***N*M4».^

[8. Códice Mendocin, f. 9 r.]

Należy pamiętać, że w społeczeństwie azteckim moralność i dobre oby-
czaje były czymś bardzo ważnym i mocno zakorzenionym, co widać w wielu
zakazach dotyczących takich aspektów życia jak gry, ograniczenia seksualne,
zhańbienie i wiele innych40.
Sahagun przekazuje nam wiele tekstów mów wygłaszanych przez rodzi-
ców do dzieci, które mówią o sposobie wychowania - w efekcie procesu wy-
chowawczego miał wyrosnąć szanowany i uczciwy człowiek41. Z mów tych
wynika, że za dobrego syna uważano takiego, który był posłuszny, skromny
i wdzięczny, odnosił się z szacunkiem do innych i naśladował rodziców w oby-
czajach i ciele. Za złego syna uważano natomiast takiego, który był psotny,
zbuntowany, nieposłuszny, chełpliwy i pyszny, „który dobre rady ojca i matki
puszczał mimo uszu”42.
Podobnie rzecz miała się z córkami: za dobrą uważano tę, która zachowy-
wała dziewictwo, była posłuszna, skromna, rozumna, zręczna, która pilnowała
się i była szanowana; za złą tę, która „źle się prowadzi, jest rozwiązła, stroi się,
40 Więcej informacji w: Duverger 1986: 53-67.
41 Patrz na przykład rozdziały od XVII do XXII, Księga Szósta, w: Sahagún 2000.
42 „Los buenos consejos de su padre y de su madre por una oreja le entran y por otra le salen”;
Sahagún 2000, t. 2, Libro X, Cap. I, 860-861.