Sztuka Ameryki Łacińskiej (1.2011)

Przedstawienia ahuianime w Kodeksie Florentyńskim

81


[5. Kodeks Florentyński, „Księga X”, il. 98, rys. Marcin Szoblik]

Taka interpretacja atrybutów dojrzałej ahuiani harmonizuje poniekąd
z propozycją Irizelmy Robles Alvarez38, której zdaniem przyrządy tkackie su-
gerują, iż ahuianime mogły równolegle spełniać rolę tancerek w cuicacalli
i praktykować obowiązki domowe charakterystyczne dla wszystkich kobiet az-
teckich, jakimi było przędzenie i tkanie. Zgadza się to również ze wspomnia-
ną sugestią Edith Galdemar o możliwości zawierania przez ahuianime związ-
ków małżeńskich z wojownikami, którym towarzyszyły one w młodości jako
tancerki.
Ilamatlaueliloc to w nahuatl „zła stara kobieta”. Na trzecim z omawia-
nych obrazków widać ahuiani w podeszłym wieku [il. 6]. Podobnie jak mło-
da dziewczyna z ilustracji pierwszej trzyma ona w rękach kwiaty i wodę. Jej
spódnica i huípil są praktycznie całe białe, mają jedynie ozdobne wykończenia,
a fryzura, podobnie jak u kobiety dojrzałej, to dwa upięte nad czołem „rogi”.

38 Robles Álvarez 2000: 148.