146
Magdalena Śniadecka-Kotarska
drogi krzyżowej sceny: przyjazdu dziennikarzy, ich masakry i śmierci. Przyby-
sze przedstawieni zostali jako ofiary chłopskich patroli. Synowie artysty twier-
dzą dziś, że ani ojciec, ani oni nie znali wówczas innych faktów poza tymi,
które podał im wysłannik ministerstwa zamawiający retablo. Dlatego też, nie
zawarli w pracy informacji istotnych: przyczyny przyjazdu grupy dziennika-
rzy, jaką była wiadomość o masakrze, która miała miejsce w pobliskiej osadzie,
a dokonana została przez wojsko na ludności cywilnej. Dziennikarze przyby-
li, aby wyjaśnić zaistniała sytuację. Zabrakło również opinii miejscowej ludno-
ści, odbiegających zasadniczo od wersji oficjalnej, na temat przebiegu wyda-
rzeń. Poznanie prawdy utrudniał fakt, że mieszkańcy Uchuraccay niedługo po
tragicznych wydarzeniach zostali wysiedleni, a wersja przyjęta i propagowana
przez władze przetrwała blisko 20 lat, m.in. jako wizualizacja w wymienionym
retablo. Autor pracy poznał wersję lokalną wydarzeń dopiero po 2001 r., w cza-
sie prac CVR. Praca Jimeneza wykonana na zamówienie została wykorzystana
przez władze w celach propagandowych podczas wystawy otwartej w pierwszą
rocznicę upamiętniającą zdarzenia3.
[3. Huamaguino, przemoc polityczna w Ayacucho 1990, Edibcrto Jimenez
(fot. Jędrzej Kotarski)]
Jednak Jimeneza, mimo że nigdy nie był związany bezpośrednio z Sen-
dero Luminoso i wykonał dzieło zgodne z sugestiami władz, nie ominęły prze-
śladowania. Pod wpływem nacisków władz zaprzestał wykonywania retablos'.
„Żyłem moimi wyrobami, zawsze przedstawiałem bieżące problemy, otaczają-
ce nas życie. Uważałem to za naturalne. To stało się w okresie przemocy nie-
bezpieczne. Długo nie mogłem zrozumieć dlaczego posądzano mnie o terro-
ryzm. Ja tylko chciałem ilustrować to, czym żyliśmy lub to, co opowiadali
Patrz więcej artykuły z 25 I 1984 r. - „El Observador” i „El Diario”.
Magdalena Śniadecka-Kotarska
drogi krzyżowej sceny: przyjazdu dziennikarzy, ich masakry i śmierci. Przyby-
sze przedstawieni zostali jako ofiary chłopskich patroli. Synowie artysty twier-
dzą dziś, że ani ojciec, ani oni nie znali wówczas innych faktów poza tymi,
które podał im wysłannik ministerstwa zamawiający retablo. Dlatego też, nie
zawarli w pracy informacji istotnych: przyczyny przyjazdu grupy dziennika-
rzy, jaką była wiadomość o masakrze, która miała miejsce w pobliskiej osadzie,
a dokonana została przez wojsko na ludności cywilnej. Dziennikarze przyby-
li, aby wyjaśnić zaistniała sytuację. Zabrakło również opinii miejscowej ludno-
ści, odbiegających zasadniczo od wersji oficjalnej, na temat przebiegu wyda-
rzeń. Poznanie prawdy utrudniał fakt, że mieszkańcy Uchuraccay niedługo po
tragicznych wydarzeniach zostali wysiedleni, a wersja przyjęta i propagowana
przez władze przetrwała blisko 20 lat, m.in. jako wizualizacja w wymienionym
retablo. Autor pracy poznał wersję lokalną wydarzeń dopiero po 2001 r., w cza-
sie prac CVR. Praca Jimeneza wykonana na zamówienie została wykorzystana
przez władze w celach propagandowych podczas wystawy otwartej w pierwszą
rocznicę upamiętniającą zdarzenia3.
[3. Huamaguino, przemoc polityczna w Ayacucho 1990, Edibcrto Jimenez
(fot. Jędrzej Kotarski)]
Jednak Jimeneza, mimo że nigdy nie był związany bezpośrednio z Sen-
dero Luminoso i wykonał dzieło zgodne z sugestiami władz, nie ominęły prze-
śladowania. Pod wpływem nacisków władz zaprzestał wykonywania retablos'.
„Żyłem moimi wyrobami, zawsze przedstawiałem bieżące problemy, otaczają-
ce nas życie. Uważałem to za naturalne. To stało się w okresie przemocy nie-
bezpieczne. Długo nie mogłem zrozumieć dlaczego posądzano mnie o terro-
ryzm. Ja tylko chciałem ilustrować to, czym żyliśmy lub to, co opowiadali
Patrz więcej artykuły z 25 I 1984 r. - „El Observador” i „El Diario”.