DOI Artikel:
Acosta Luna, Olga Isabel: Od świętego wizerunku do dzieła sztuki w sztuce kolumbijskiej od XVI do XX w.
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.52432#0288
284
Olga Isabel Acosta Luna
[4.Vigen de Chuiquinquirá, 1586, Bazylika w Chuiquiquirá (fot. Olga Acosta)]
Taumaturgiczne właściwości figur i obrazów Matki Boskiej brały począ-
tek na terenie Nowej Grenady, jak i w innych regionach świata chrześcijańskie-
go, w niezwykłych zdarzeniach związanych z danym wizerunkiem od momen-
tu cudu obraz był uznawany za narzędzie boskiej interwencji i przypisywano
mu ponadnaturalną moc10. Tak jak w przypadku wizerunku Virgen de Chiqu-
inquirá [ił. 4] znalezionego, według relacji kronikarza Pedro de Tobar y Bu-
endia, w 1586 r. przez „Indiańską niewiastę Isabel, Chrześcijankę która hisz-
pańskim językiem się posługiwała”. Kobieta zobaczyła obraz, który „na ziemi
leżał i blask niebieski z niego bił i jasnością taką promieni!, że całkowicie ka-
plicę wypełnił”11. Cud dawał początek kultowi, następnie celebrowano róż-
norodne ceremonie wyświęceń, które dodatkowo umacniały taumaturgiczną
moc obrazu. Otoczenie obrazu kultem przebiegało zawsze według tego same-
go schematu, następowała zawsze podobna sekwencja wydarzeń. Znaminnym
jest zatem stworzenie i rozpowszechnienie lokalnej legendy, nadanie własnego
wezwania, wyznaczenie osobnego miejsca kultu, utworzenie bractw i stowa-
rzyszeń protektoratów oraz ustalenie legatów w celu zapewnienia finansowania
10 Belting 1991: 60.
11 De Tobar y Buendía 1986: 24.
Olga Isabel Acosta Luna
[4.Vigen de Chuiquinquirá, 1586, Bazylika w Chuiquiquirá (fot. Olga Acosta)]
Taumaturgiczne właściwości figur i obrazów Matki Boskiej brały począ-
tek na terenie Nowej Grenady, jak i w innych regionach świata chrześcijańskie-
go, w niezwykłych zdarzeniach związanych z danym wizerunkiem od momen-
tu cudu obraz był uznawany za narzędzie boskiej interwencji i przypisywano
mu ponadnaturalną moc10. Tak jak w przypadku wizerunku Virgen de Chiqu-
inquirá [ił. 4] znalezionego, według relacji kronikarza Pedro de Tobar y Bu-
endia, w 1586 r. przez „Indiańską niewiastę Isabel, Chrześcijankę która hisz-
pańskim językiem się posługiwała”. Kobieta zobaczyła obraz, który „na ziemi
leżał i blask niebieski z niego bił i jasnością taką promieni!, że całkowicie ka-
plicę wypełnił”11. Cud dawał początek kultowi, następnie celebrowano róż-
norodne ceremonie wyświęceń, które dodatkowo umacniały taumaturgiczną
moc obrazu. Otoczenie obrazu kultem przebiegało zawsze według tego same-
go schematu, następowała zawsze podobna sekwencja wydarzeń. Znaminnym
jest zatem stworzenie i rozpowszechnienie lokalnej legendy, nadanie własnego
wezwania, wyznaczenie osobnego miejsca kultu, utworzenie bractw i stowa-
rzyszeń protektoratów oraz ustalenie legatów w celu zapewnienia finansowania
10 Belting 1991: 60.
11 De Tobar y Buendía 1986: 24.