DOI Artikel:
Weinreich, Otto: Theoi epēkooi
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.37285#0034
22
O. WEINREICH
θεόν ΰψιστον. Thiasoteninschrift aus d. J. 220 n. Chr. Ste-
phani S. 239 Nr. 5; Latyschew Nr. 446; Drexler 365.
112. Tanais. Θεφ ύψίστφ έπηκόφ ή σ[ύν]οδος κτλ. (225
n. Chr.) Stephani S. 241 Nr. 6; Latyschew Nr. 448; Drexler 365.
113. Tanais. Αγαθή τύχη. Θεφύψίστφ επηκόφ ή σύνο-
δος κτλ. Aus d. J. 225 n. Chr. Stephani S. 244 Nr. 7; Latyschew
Nr. 447; Drexler 365.
114. Tanais. Θε[φ ύψίστ]φ επηκόφ εΰ[χ]ήι· ή σύνοδος κτλ.
Erste Dezennien des III. Jhds. n. Chr. Stephani S. 263 Nr. 15;
Latyschew Nr. 454; Drexler 365.
115. Tanais. [Θεφ ΰψίστ]φ έπη[κόφ. Stephani S. 268
Nr. 19; Latyschew Nr. 457.
116. Tanais. Θεφ επηκόφ ευχή κτλ. Stephani, Antiquites
du Bosph. Cinnn. II Nr. 76; Foucart, Associations religieuses
chez les Grecs S. 341 Nr. 67; Latyschew Nr. 455; Drexler
365; Cagnat, IGRR. I 303 Nr. 921.
117. Pantikapaion. Θεφ υψίστφ επηκόφ ευχήν. Αυρ.
Οΰαλέριος Σόγους Όλυμπου, ό επί τής Θεοδοσίας, σεβαστόγνωστο[ς],
τειμηθείς υπό Διοκλητιανοΰ καί Μαξιμιανοϋ, ό και Όλυμπιανός κλη-
θείς έν τφ επαρχεία», 6 πολλά άποδημήσας καί άποστατήσας ετη δέκα
εξ καί εν πολλοΐς θλίψεις γενόμενος, εΰξάμενος, έκ θεμελίου οίκοδο-
μήσας την προσευχήν έν τφ γχ' (=603 Bosp. Aera = 306 n. Chr.).
Latyschew, Bull, de la comm. archeol. de Saint Petersbourg
X 1904, 26; Cagnat, IGRR. I 288 Nr. 873.
118. Südrussland. [Θεώι] υψίσ[τωι] έπηκόωι σωθέ[ν]τες
έκ μεγάλω[ν] κινδύνων [Βί]ων καί Θεό[δωρος] υιοί Φαν [να καί μ]ή-
τηρ. Latyschew, Bull, de la comm. archeol. Petersbourg XI
1905, 134 Nr. 55.
T y c h e.
119. Sparta. Υπέρ τής των [Σεβαστών] σωτηρίας Άριστο-
κλής μετά τής γυναικός καί των τέκνων Τύχη επηκόφ τον βω-
μόν άνέθηκεν. LeBas, Rev. archeol. 1845,634; LeBas-Wad-
dington (Foucart) 163; Keil, Schedae epigraphicae 1855 S. 16;
Drexler 364; Deubner, Roschers Lexikon III 2142,60.
120. Thera. Τύχη έπήκοος IG. XII 3 Nr. 448; Jes-
sen 2732.
Vgl. Isityche Nr. 64.
O. WEINREICH
θεόν ΰψιστον. Thiasoteninschrift aus d. J. 220 n. Chr. Ste-
phani S. 239 Nr. 5; Latyschew Nr. 446; Drexler 365.
112. Tanais. Θεφ ύψίστφ έπηκόφ ή σ[ύν]οδος κτλ. (225
n. Chr.) Stephani S. 241 Nr. 6; Latyschew Nr. 448; Drexler 365.
113. Tanais. Αγαθή τύχη. Θεφύψίστφ επηκόφ ή σύνο-
δος κτλ. Aus d. J. 225 n. Chr. Stephani S. 244 Nr. 7; Latyschew
Nr. 447; Drexler 365.
114. Tanais. Θε[φ ύψίστ]φ επηκόφ εΰ[χ]ήι· ή σύνοδος κτλ.
Erste Dezennien des III. Jhds. n. Chr. Stephani S. 263 Nr. 15;
Latyschew Nr. 454; Drexler 365.
115. Tanais. [Θεφ ΰψίστ]φ έπη[κόφ. Stephani S. 268
Nr. 19; Latyschew Nr. 457.
116. Tanais. Θεφ επηκόφ ευχή κτλ. Stephani, Antiquites
du Bosph. Cinnn. II Nr. 76; Foucart, Associations religieuses
chez les Grecs S. 341 Nr. 67; Latyschew Nr. 455; Drexler
365; Cagnat, IGRR. I 303 Nr. 921.
117. Pantikapaion. Θεφ υψίστφ επηκόφ ευχήν. Αυρ.
Οΰαλέριος Σόγους Όλυμπου, ό επί τής Θεοδοσίας, σεβαστόγνωστο[ς],
τειμηθείς υπό Διοκλητιανοΰ καί Μαξιμιανοϋ, ό και Όλυμπιανός κλη-
θείς έν τφ επαρχεία», 6 πολλά άποδημήσας καί άποστατήσας ετη δέκα
εξ καί εν πολλοΐς θλίψεις γενόμενος, εΰξάμενος, έκ θεμελίου οίκοδο-
μήσας την προσευχήν έν τφ γχ' (=603 Bosp. Aera = 306 n. Chr.).
Latyschew, Bull, de la comm. archeol. de Saint Petersbourg
X 1904, 26; Cagnat, IGRR. I 288 Nr. 873.
118. Südrussland. [Θεώι] υψίσ[τωι] έπηκόωι σωθέ[ν]τες
έκ μεγάλω[ν] κινδύνων [Βί]ων καί Θεό[δωρος] υιοί Φαν [να καί μ]ή-
τηρ. Latyschew, Bull, de la comm. archeol. Petersbourg XI
1905, 134 Nr. 55.
T y c h e.
119. Sparta. Υπέρ τής των [Σεβαστών] σωτηρίας Άριστο-
κλής μετά τής γυναικός καί των τέκνων Τύχη επηκόφ τον βω-
μόν άνέθηκεν. LeBas, Rev. archeol. 1845,634; LeBas-Wad-
dington (Foucart) 163; Keil, Schedae epigraphicae 1855 S. 16;
Drexler 364; Deubner, Roschers Lexikon III 2142,60.
120. Thera. Τύχη έπήκοος IG. XII 3 Nr. 448; Jes-
sen 2732.
Vgl. Isityche Nr. 64.