DOI Heft:
Nr. 2
DOI Artikel:Markiewicz, Maria: Ikonografia jako wyraz myśli religijnej, ujętej w ramy architektury kościoła starochrześcijańskiego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.38698#0193
(8)
IKONOGRAFIA STAROCHRZEŚCIJAŃSKA
183
Element dydaktyczny deko-
racji ściennej S. Maria Maggiore
o wiele później powtarzać się bę-
dzie w cyklach narracyjno-histo-
rycznych kościoła zachodniego,
katolickiego x).
Na tęczy odgraniczającej
sanktuarium od reszty kościoła
w obrazach historycznych takich
jak: Zwiastowanie, Ofiarowanie
w Świątyni (ryc. 132), Pokłon
Trzech Króli (ryc. 133), Rzeź
Niewiniątek, Królowie przed He-
rodem, Chrystus w Egipcie —
wyrażono symbolicznie dogmat,
zatwierdzony w r. 341 w Efezie.
Mistycyzm oraz majestat tej de-
koracji podkreślają symbole apo-
kaliptyczne (tron, księga z sied-
mioma pieczęciami, symbole czte-
rech Ewangelistów) i po raz pierw-
szy występująca asysta aniołów.
Ryc. 132. Fragment dekoracji tęczy kościoła S. Ma-
Z napisu, który istniał do ria Maggiore.
XVI wieku na ścianie, można
wysnuć, całkiem zresztą logiczny
wniosek, że w absydzie była przedstawiona postać Matki Boskiej w oto-
czeniu zdążających do Niej z darami męczenników 2) wyobrażonych na
przylegającej ścianie). Obraz ten jest uzupełnieniem myśli wyrażonej w po-
szczególnych obrazach tęczy. W dolnej części absydy zachowały się tylko
fragmenty sceny rodzajowej prawdopodobnie o podłożu symbolicznym, oraz
czysto dekoracyjne jak liść akantu i muszla.
ł) por. C. OSIECZKOWSKA, Szkoła polska malarstwa bizantyjskiego, Prace Sekcji Historii
■Sztuki, T. II Wilno 1935, str. 67, gdzie autorka wspomina o roli cykli historyczno-narracyjnych
-w kościele katolickim.
2) ,,Virgo Maria tihi Xistus nova tecta dicauit
Digna salutifero numera uentra tuo
Tu genitrix ignora viri, te deniąue foeta
Visceribus saluis edita nostra salus
Ecce tui testes uteri sibi praemia portant
sub pedibusąue iacet passio cuique yenenum
Tot tamen has mortes una corona manęt“
podaje jako dosłowny tekst MONTZ, op. cit., str. 17.
IKONOGRAFIA STAROCHRZEŚCIJAŃSKA
183
Element dydaktyczny deko-
racji ściennej S. Maria Maggiore
o wiele później powtarzać się bę-
dzie w cyklach narracyjno-histo-
rycznych kościoła zachodniego,
katolickiego x).
Na tęczy odgraniczającej
sanktuarium od reszty kościoła
w obrazach historycznych takich
jak: Zwiastowanie, Ofiarowanie
w Świątyni (ryc. 132), Pokłon
Trzech Króli (ryc. 133), Rzeź
Niewiniątek, Królowie przed He-
rodem, Chrystus w Egipcie —
wyrażono symbolicznie dogmat,
zatwierdzony w r. 341 w Efezie.
Mistycyzm oraz majestat tej de-
koracji podkreślają symbole apo-
kaliptyczne (tron, księga z sied-
mioma pieczęciami, symbole czte-
rech Ewangelistów) i po raz pierw-
szy występująca asysta aniołów.
Ryc. 132. Fragment dekoracji tęczy kościoła S. Ma-
Z napisu, który istniał do ria Maggiore.
XVI wieku na ścianie, można
wysnuć, całkiem zresztą logiczny
wniosek, że w absydzie była przedstawiona postać Matki Boskiej w oto-
czeniu zdążających do Niej z darami męczenników 2) wyobrażonych na
przylegającej ścianie). Obraz ten jest uzupełnieniem myśli wyrażonej w po-
szczególnych obrazach tęczy. W dolnej części absydy zachowały się tylko
fragmenty sceny rodzajowej prawdopodobnie o podłożu symbolicznym, oraz
czysto dekoracyjne jak liść akantu i muszla.
ł) por. C. OSIECZKOWSKA, Szkoła polska malarstwa bizantyjskiego, Prace Sekcji Historii
■Sztuki, T. II Wilno 1935, str. 67, gdzie autorka wspomina o roli cykli historyczno-narracyjnych
-w kościele katolickim.
2) ,,Virgo Maria tihi Xistus nova tecta dicauit
Digna salutifero numera uentra tuo
Tu genitrix ignora viri, te deniąue foeta
Visceribus saluis edita nostra salus
Ecce tui testes uteri sibi praemia portant
sub pedibusąue iacet passio cuique yenenum
Tot tamen has mortes una corona manęt“
podaje jako dosłowny tekst MONTZ, op. cit., str. 17.