Cartier, Gallus; Veith, Ignaz A. [Bearb.]; Veith, Franz Anton [Bearb.]: Series Sublimium Disciplinarum Et Sacrarum Scientiarum: Viris Ecclesiæ Ministerio Deputatis Utilium Et Necessariarum In Commodum Et Utilitatem Quorumlibet Monasteriorum Et Virorum Ecclesiasticorum Ex Probatissimis Celeberrimorum Nostræ Ætatis Theologorum ... Necnon Philosophorum Operibus Concinnata Ac Digesta ... Et in Quatuor Partes Distincta ... (Pars 3): Complectens (I.) Institutiones Jurisprudentiæ Canonico-Civilis ... (II.) Collegia Juris Canonici ad V. Libros Decretalium Gregorii IX. ... (III.) Institutiones Imperiales ... (IV.) Delineationem Pandectarum ... Accedunt Exercitationes Juris Utriusque ... (Augustæ Vindelicorum: Sumptibus Ignatii Adami & Francisci Antonii Veith Bibliopolarum, 1758) [VD18 90796357]

14

Liber II. Instit. linper.

Q. 5 tio. Quis dicatur supedus ?
Quem , suspicio est , non bene sed frau-
dulenter in tutela versari bona dissTpan-
do aut in proprios usus convertendo.
48 Q. 4t0. Quaenam sit poena suspedi ?
Haec:ut scilicet remotus ob dolum fiat infa-
mis, secus remotus ob negligentiam seu cul-
pam lev£; si autem fuerit cui palata, proba-
bilius nobis videtur, talem fieri infamem;
quiaculpa lata «quiparatur dolo , L. J1.
ss. DepofitI

Q. sto. Quis , pendente cognitione
de suspedo , administret tutelam ?
Tutori suspedo sufEcitur Curator, qui
administrat tutelam , & si lite pendente,
humanum quid Tutori contingat , judi.
cium suspedi finitur, nec quidquam pce-
nte ad hasredes transit. Ratio est ; quia
per accusationem suspedi aliud non in-
tenditur , quim ut tutor removeatur,
per mortem vero satis utique remove-
tur.

LIBER II.

Inftitutiomtm Imperialium.

Titulus I.

«

oon vero public
itssi.rtr, iom.

jjaesnon diflmg
Aoamrespubii
sinium sivi
JcM'“sveI;0 '
alvei
a communium f

(hio. Aquaprof
i&joetiitn ipsum
Up prossuens a<
iHter, & quat
wigaodi, est c<
prossuens materi;
Wprtstat usum
■*) &c. est t
ros;,


De Rerum dwisione > & acquirendo earum dominio.

OMne Jus Romanum, quo Nos
utimur, vel ad personas perti-
net , vel ad res , vel ad Adio-
nes. De per Conis diximus prio-
ri libro; nunc de rebus, seu de juribus,
quae circa res habemus nobis disserendum
est, postea de Adionibus.
Q. 1 mo. Cujus Juris sit rerum divi-
sio ? Eam esse Juris gentium com-
muni hominum coniensu introdudam vel
jam tempore primorum parentum nostro-
rum , vel tempore NoS post diluvium ,
ex ratione, quod post primum originale
peccatum terra nonnisi arata & culta
frudus ferret; ex inaequali vero homi-
num labore & industria fruduum parti-
cipatio aequalis esse non posset, & indd
nonnisi rixae, cades, & jurgia orirentur.
Lud. Molina de 'Juftit. & far. traff. i,
disp. 4, g.

Q. ado. Quaenam sit prima rerum di- si
visio ? ty. Res alias esse divini, alias
humani Juris. Divini Juris res sunt ea:,
quae neque adu, neque potentia obno-
xiae sunt humano commercio; ut suntv.
g. res Iaerae, sandae, religiofe. Re®
Juris humani iterum vel sunt in patrimo-
nio nostro, vel extra patrimonium no-
strum : illae sunt, quae in dominio priva-
to singulorum existunt, v. g. domus,
vinea, &c. quam quis tanquam propriam
poslidet: hae vero sunt, quae de fado in
nullius privati dominium pervenerunt;
huc pertinent res communes, publica?
universitatis, &c.
Res autem communes sunt ex, qua- II
rum proprietas nullius est, usus vero
communis ; ut abr, aqua prossuens sive
in ssumine , sive in puteo domestico ;
mare, & per hoc littora maris ; nam ac-
cessorium sequitur luum principale.
Ob. imo»

Jtio. Possum pi
hauriat a<
bellico. Ergo at
J®comtnunis. $
P prohibere
J^nitur, qU6d
*°Reojam sit m(
te Prohiben

res 1

ese
'«e! !?de '1
’’fer’ "711

'i