Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Cartier, Gallus; Veith, Ignaz A. [Bearb.]; Veith, Franz Anton [Bearb.]
Series Sublimium Disciplinarum Et Sacrarum Scientiarum: Viris Ecclesiæ Ministerio Deputatis Utilium Et Necessariarum In Commodum Et Utilitatem Quorumlibet Monasteriorum Et Virorum Ecclesiasticorum Ex Probatissimis Celeberrimorum Nostræ Ætatis Theologorum ... Necnon Philosophorum Operibus Concinnata Ac Digesta ... Et in Quatuor Partes Distincta ... (Pars 3): Complectens (I.) Institutiones Jurisprudentiæ Canonico-Civilis ... (II.) Collegia Juris Canonici ad V. Libros Decretalium Gregorii IX. ... (III.) Institutiones Imperiales ... (IV.) Delineationem Pandectarum ... Accedunt Exercitationes Juris Utriusque ... — Augustæ Vindelicorum: Sumptibus Ignatii Adami & Francisci Antonii Veith Bibliopolarum, 1758 [VD18 90796357]

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.50153#0751
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
I

*i,iA
1,6 s

mprossuit>^

)nam 1 std etiii!
?. ^8°S
IHUS don)i|)i|]|j;
; exprimi^
' tjustft,

&c*
? i^(1
llluJ domijM

od illa Aelio»
:ione Juris,
concedendo is
issiim, ac sui
fuissct. Dicta

?, quia ut habet
. in inty st'
qum fratwh
pollicetur.
erefiind.txn^t
fath irrita is
in aliena. 4
vdoinittM
rum, vtld‘111
'rithertli^
<t. ItemU1
quod futtif
tl

ExF. i.tit^o, De bis, qua vi metuque causd siunt.

fi esi. Praeterea metus aequipatatur do-
lo, C. 18* dejurejur. Atqui dolus dans
causam Contradui aftum irritat. Ergo
&c. Denique L, i 16. inpr.ss. 'de recefi, Imp.
nihil contensui tam contrarium est , quam
vis & metus. Unde Pontifex C. Cum lo-
tum. i4' de Sponfal. docet, locum non
habere consensurn , ubi metus vel coadtio
intercedit.
Resp. Ad imum. Venditionem ibi ir-
ritam appellari, hoc est , irritandam a
Praeside Provinciae ; statim enim subdst
tur •' Aditus itaque nomine tuo Prafes
Provincia auCloritatem fuam interponet.
Et quidem cum illa sit prima Lex sub
titulo de reseindenda venditione , debe-
bat titulo seu Rubricse , cui subest, maxi-
nte congruere ; quare de venditione re-
feindenda agere debet, non de ea, quae
reseissione non indigeat.
Resp. Ad adum. Aditionem heredi-
tatis nullam decerni non solum ob me-
tum , sed etiam ob defectum contentus;
vocabulum enim fallens simulationem &
sidionem importat.
Resp. Ad }tium. Illa verba, Nullius mo-
menti esi, idem esse ac nullius firmitatis',
eo quod propter metum gravem carcer is,
Contradus initus est irritandus.
Resp. Ad 4tum. Metum atquiparari do-
lo latius sumto, quatenus dicit omnem
lariionem injustam , non quatenus (igrri-

ficat fraudem & circumventionem , quae
sbla tollit consensurn , prasertim si ve’t>
setur circa (ubstantiam aftus.
Resp. Ad stum. Ea loca intelligenda
esse de contentu libero & spontaneo, non
autem de consensii voluntario; alioquia
tequeretur , quod Contractus ex metu
juste incutio initus nullus foret.
Neque dicas imo. Cit. Cap. Cum lo-
cum. Summum Pontificem aequiparare me-
tum coactioni. Atqui Coadtio irritat om-
nem Contractum. Ergo&c. ido. Ratio-
nem Summi Pontificis Ford minus effica-
cem , si metus non tollat consensurn ne-
cessarium ad valorem Contractus; nam
ex ea voluit probar», quod Matrimoni-
um ex metuinjuste incussb initum sitnul-
lum , dicens: Cum locumnon habeat con-
fensus, ubi metus vel coaSio intervenit,
Enimvero
Resp. Ad imum. CoaCtionem hic su-
mi minus strifte, prout scilicet opponi-
tur spontaneitati ; non prout opponitur
voluntario ; siquidem coabla voluntas esi
etiam voluntas, ut habet vulgatum Ca-
nonistarum. Ad adum. Resp. Quod Pon-
tifex ibi agat de ContraCtu irrescindibili,
nempe Matrimonio , ad quod non suffi-
cit quodcunque voluntarium, sed requi-
ritur plena libertas & consensus omnino
liber , si non de Jure natura salcem de
Jure Ecclesiastico , ut supr& dictum , &
ex eodem Capitulo innoteseit.

< EXERCITATIO XXI.
Ex Lib. 2. tit, z, de Foro competenti;
et ex L. Ult. Cod. Ubi in rem Affio.

^Upponirryjs, quod interdiverlbs sorum
sortiendi modos etiam comprehenda-
tur res sita, C. Sane. 3. C. fin. h. t. Et
ratio est ; quia valde conveniens est, ut
forensis ibi relpondeac, ubi rem habet >

ne Ador, qui rem suam pratentem videt,
maximis sumtibus Reum sequi ad sorum sui
domicilii cogatur. Concordat Jus Civi-
le Z. Ult. Cod. Ubi in rem Allio. Ita-
que certum esse videtur, quod Adio in
A a a a a | rem
 
Annotationen