DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.51319#0049
VIL MIGHEL PICART (i)
De kunsthandel met Parijs
Te Antwerpen was men „subtiel” in de kunst ; dit woord van Picart
gebruikte men reeds vóór honderd vijftig jaar bij de krachtige opkomst
van Antwerpen’s economische faam. De Franschen, de Parijzenaars,
waren evenmin „bot” als de Antwerpenaars, zei men toen reeds ; zij
stelden hun volle vertrouwen in de Nederlandsche of Vlaamsche oprecht-
heid wat kunst aangaat. De Brabanders deden voor Parijs niet onder
in fijnheid van smaak. De Scheldestad had steeds den stempel bewaard
van de beschaving der XVIe eeuw. Door het samenvloeien van Iberische,
Fransche, Italiaansche, Duitsche en Engelsche bestanddeelen was de
Antwerpsche cultuur ontstaan, waarvan Guicciardini uitvoerig gewaagt
en die in de wereld haar weerga niet zou vinden. In de XVIle eeuw
kwamen dan harde tijden en ontgoochelingen die het Spaansche verval
medebracht, tot aan den Vrede van Munster in 1648.
Na dien datum is de lange stilte aangebroken, die de uittocht van
handelaars uit Antwerpen en het onvermijdelijk gevolg, het verval van
de Vlaamsche kunst, kenschetst. De bloei van Frankrijk , de tot stand-
koming van de grootheid van Parijs volgt op de ineenzinking van Spanje.
Nog ziet men naar Antwerpen op als de stad van Rubens ; van de Schelde-
stad trekken echter vele kunstenaars naar Parijs, de Fransche metropool.
In 1648 wordt er de Academie gesticht en Antwerpenaars bevinden zich
onder de grondleggers. De kunsthandel is zeer druk tusschen de Fransche
hoofd stad en het stilge worden maar toch uitstralende Antwerpen. Musson
denkt er meer dan eens aan naar Parijs te trekken ; Picart heeft hier
zijn leerjaren als kunstschilder gesleten en heeft zich dan te Parijs als
kunsthandelaar gevestigd.
Flups de Wael noemt hem „monTere”, zoodat Picart een aangetrouwd
lid der familie de Wael is. Zijn brieven zijn uitsluitend Vlaamsch, of-
(1) Een Jean Michel Picart (1600-1692) was bloemschilder en kunsthandelaar
te Parijs ; hij was Brabander ; het Museum te Karlsruhe bezit een stilleven van
hem. Zie A. von Wütrzbach : Niederlandisches Künstier-Lexikon. II. blz. 328.
XLV
De kunsthandel met Parijs
Te Antwerpen was men „subtiel” in de kunst ; dit woord van Picart
gebruikte men reeds vóór honderd vijftig jaar bij de krachtige opkomst
van Antwerpen’s economische faam. De Franschen, de Parijzenaars,
waren evenmin „bot” als de Antwerpenaars, zei men toen reeds ; zij
stelden hun volle vertrouwen in de Nederlandsche of Vlaamsche oprecht-
heid wat kunst aangaat. De Brabanders deden voor Parijs niet onder
in fijnheid van smaak. De Scheldestad had steeds den stempel bewaard
van de beschaving der XVIe eeuw. Door het samenvloeien van Iberische,
Fransche, Italiaansche, Duitsche en Engelsche bestanddeelen was de
Antwerpsche cultuur ontstaan, waarvan Guicciardini uitvoerig gewaagt
en die in de wereld haar weerga niet zou vinden. In de XVIle eeuw
kwamen dan harde tijden en ontgoochelingen die het Spaansche verval
medebracht, tot aan den Vrede van Munster in 1648.
Na dien datum is de lange stilte aangebroken, die de uittocht van
handelaars uit Antwerpen en het onvermijdelijk gevolg, het verval van
de Vlaamsche kunst, kenschetst. De bloei van Frankrijk , de tot stand-
koming van de grootheid van Parijs volgt op de ineenzinking van Spanje.
Nog ziet men naar Antwerpen op als de stad van Rubens ; van de Schelde-
stad trekken echter vele kunstenaars naar Parijs, de Fransche metropool.
In 1648 wordt er de Academie gesticht en Antwerpenaars bevinden zich
onder de grondleggers. De kunsthandel is zeer druk tusschen de Fransche
hoofd stad en het stilge worden maar toch uitstralende Antwerpen. Musson
denkt er meer dan eens aan naar Parijs te trekken ; Picart heeft hier
zijn leerjaren als kunstschilder gesleten en heeft zich dan te Parijs als
kunsthandelaar gevestigd.
Flups de Wael noemt hem „monTere”, zoodat Picart een aangetrouwd
lid der familie de Wael is. Zijn brieven zijn uitsluitend Vlaamsch, of-
(1) Een Jean Michel Picart (1600-1692) was bloemschilder en kunsthandelaar
te Parijs ; hij was Brabander ; het Museum te Karlsruhe bezit een stilleven van
hem. Zie A. von Wütrzbach : Niederlandisches Künstier-Lexikon. II. blz. 328.
XLV