DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.51319#0067
VIII. NOG UIT PARIJS, BUITEN PIGART
Kunstkoopers Belavoine, Le Doux, De la Cour.
Schilders Poussin, Wouwerman en Poelenburg
Vóór 1650, dit is vóór de kennismaking met Picart, had Mussen
verschillende Franschen leeren kennen die zijn kunsthandel bezochten.
Toch waren het meestal Vlamingen die in Parijs woonden en die den weg
naar den Gr ooien Valk, het oude huis van Plantin-Moretus, kenden.
Een zekere Verbacq bevond zich in dit geval. Hij had een schilderij in
slechten staat ontvangen, een Magdalena, waarvan de auteur niet ge-
noemd wordt ; men had het stuk namelijk opgerold gezonden ; van
andere zes kleine schilderijen had hij niet te klagen gehad. We krijgen
opnieuw wat te hooren van Geeraard Van Opstal in 1652 ; hij klaagt dat
hij de platen die hij van Musson betrekt, niet kan verkoopen wegens de
ongunstige tijden in Nederland (Vlaanderen). Hier worden bedoeld de
Rubensplaten die te Parijs een bizonderen handel hadden in ’t leven
geroepen. Den 3en Mei 1652 schrijft hij even mistroostig uit Frankrijk’s
hoofdstad en zegt dat door de schuld van al dat krijgsvolk, de stad ellen-
diger is dan ooit ; ,,’t is een rechte straf voor onse sonde”. Het volgend
jaar lijkt niet beter en hij verzoekt Musson hem te willen ontslaan van
den verkoop van prenten te Parijs.
Een belangrijker koopman was Belavoine, een mededinger van Picart,
over wiens zonderlinge handelwijze met kopijen van Teniers we reeds
gesproken hebben. Belavoine had meer geluk met de overbekende Vier
Elementen van Van Kessel, in vier stukken, op platen, die hij zeer schoon
deed inlijsten, en tegen 300 gulden Fransch geld verkocht. Ook de Kerk
van Antwerpen, van Neefs zonder twijfel, gaat in Fransche lijsten te
Parijs tegen 30 gulden, de kleinste voor de helft, een prijs waarmede
Picart onmogelijk kon wedijveren. Belavoine schijnt een grooter huis
dan Picart in bezit te hebben en was, hetgeen we noemen, een durver.
Hij verwierf de kostbare schaal met edelgesteenten waarvan wij gespro-
ken hebben, die Musson eerst aan Picart aangeboden had. Belavoine
zou de schaal verkoopen voor 2.450 gulden indien hij ze zoogezegd aan-
nam voor 2.500 gulden. Musson had voor hem tevens twee dozijn doeken
met schepen, figuren en dieren in het werk doen leggen. Ook de plaat
LXIII
Kunstkoopers Belavoine, Le Doux, De la Cour.
Schilders Poussin, Wouwerman en Poelenburg
Vóór 1650, dit is vóór de kennismaking met Picart, had Mussen
verschillende Franschen leeren kennen die zijn kunsthandel bezochten.
Toch waren het meestal Vlamingen die in Parijs woonden en die den weg
naar den Gr ooien Valk, het oude huis van Plantin-Moretus, kenden.
Een zekere Verbacq bevond zich in dit geval. Hij had een schilderij in
slechten staat ontvangen, een Magdalena, waarvan de auteur niet ge-
noemd wordt ; men had het stuk namelijk opgerold gezonden ; van
andere zes kleine schilderijen had hij niet te klagen gehad. We krijgen
opnieuw wat te hooren van Geeraard Van Opstal in 1652 ; hij klaagt dat
hij de platen die hij van Musson betrekt, niet kan verkoopen wegens de
ongunstige tijden in Nederland (Vlaanderen). Hier worden bedoeld de
Rubensplaten die te Parijs een bizonderen handel hadden in ’t leven
geroepen. Den 3en Mei 1652 schrijft hij even mistroostig uit Frankrijk’s
hoofdstad en zegt dat door de schuld van al dat krijgsvolk, de stad ellen-
diger is dan ooit ; ,,’t is een rechte straf voor onse sonde”. Het volgend
jaar lijkt niet beter en hij verzoekt Musson hem te willen ontslaan van
den verkoop van prenten te Parijs.
Een belangrijker koopman was Belavoine, een mededinger van Picart,
over wiens zonderlinge handelwijze met kopijen van Teniers we reeds
gesproken hebben. Belavoine had meer geluk met de overbekende Vier
Elementen van Van Kessel, in vier stukken, op platen, die hij zeer schoon
deed inlijsten, en tegen 300 gulden Fransch geld verkocht. Ook de Kerk
van Antwerpen, van Neefs zonder twijfel, gaat in Fransche lijsten te
Parijs tegen 30 gulden, de kleinste voor de helft, een prijs waarmede
Picart onmogelijk kon wedijveren. Belavoine schijnt een grooter huis
dan Picart in bezit te hebben en was, hetgeen we noemen, een durver.
Hij verwierf de kostbare schaal met edelgesteenten waarvan wij gespro-
ken hebben, die Musson eerst aan Picart aangeboden had. Belavoine
zou de schaal verkoopen voor 2.450 gulden indien hij ze zoogezegd aan-
nam voor 2.500 gulden. Musson had voor hem tevens twee dozijn doeken
met schepen, figuren en dieren in het werk doen leggen. Ook de plaat
LXIII