DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.51319#0087
XI. SCHILDERS IN DIENST VAN MUSSON
Mechelsche schilders. Inkoopboek van Antwerpsche kunste-
naars : Abraham Willemsens, Van Kessel, Van Son, Cortbemde.
Uitroepen van Schilders. M. A. en Peter Van den Hoeck
Vóór wij met de Antwerpsche schilders voortgaan die overwegend
voor Musson gewerkt hebben, moeten wij de Mechelsche sfeer in ’t kort
kenschetsen. De Dylestad is altijd de plaats geweest die veel kunst-
nijverheid. aan den wereldhandel van Antwerpen geleverd heeft. Zulks
was het geval in de XVIe eeuw, toen de stad letterlijk schitterde door
haar geweldige voortbrengst van goudleder, dat verkocht werd in het
Tapissierspand te Antwerpen, door de goud- en zilversmeden, door de
befaamde boekbinders en hare traditioneele kaartmakers. De fijnere
ambachten hadden een kweekschool te Mechelen die zich niet zoozeer
onderscheidde door hoogen kunstzin als wel door de hoeveelheid picturale
werken die ze op de markt bracht. Wij hebben vroeger reeds gesproken
over schilder Jan Verhuyck. Hij verschijnt hier als voornaamste leve-
rancier van tallooze waterverf- en andere doeken, landschappen, veld-
slagen en lustige tooneelen tegen zeer matige prijzen (2 gulden 2 stuivers).
Nevens hem komen zijn stadgenooten Jan Verschueren, Jasper Hemelaer,
Cornelis Berinckx. Bij een Mechelsche weduwe, zegt Musson, waren
honderd doeken te koop tegen 2 gulden 2 stuivers ’t stuk ; verder komt
aan de beurt een schilder van godsdienstige onderwerpen, met goud en
zilver versierd die niet eens genoemd wordt. Bij Verspret koopt Musson
ineens twaalf waterverfdoeken, en bij Cornelis Pauwels een dozijn
Passielijsten tegen 4 gulden 16 stuivers en Griekenlijsten tegen 10 stuivers
het stuk.
In November 1657 zendt Verhuyck negentien doeken, te -weten
twaalf Plesantien tot 26 stuivers ’t stuk, met nog zeven andere doeken
tegen 2 gulden ’t stuk. Daarna heeft hij nog twaalf Plesantien, een beetje
duurder, 26 stuivers en 30 stuivers, een dozijn Schepdoeken tegen 33 stui-
vers elk. Nooit, zegt Verhuyck, heeft hij die zoo goedkoop verkocht en
hij bidt Musson aan niemand zijn prijzen mede te deelen. Ook aan een
zekere Sielis, wonend op de Markt, heeft hij veel doeken geleverd. Ver-
huyck breekt echter alle records in het maken van Schepdoeken en andere
LXXXIII
Mechelsche schilders. Inkoopboek van Antwerpsche kunste-
naars : Abraham Willemsens, Van Kessel, Van Son, Cortbemde.
Uitroepen van Schilders. M. A. en Peter Van den Hoeck
Vóór wij met de Antwerpsche schilders voortgaan die overwegend
voor Musson gewerkt hebben, moeten wij de Mechelsche sfeer in ’t kort
kenschetsen. De Dylestad is altijd de plaats geweest die veel kunst-
nijverheid. aan den wereldhandel van Antwerpen geleverd heeft. Zulks
was het geval in de XVIe eeuw, toen de stad letterlijk schitterde door
haar geweldige voortbrengst van goudleder, dat verkocht werd in het
Tapissierspand te Antwerpen, door de goud- en zilversmeden, door de
befaamde boekbinders en hare traditioneele kaartmakers. De fijnere
ambachten hadden een kweekschool te Mechelen die zich niet zoozeer
onderscheidde door hoogen kunstzin als wel door de hoeveelheid picturale
werken die ze op de markt bracht. Wij hebben vroeger reeds gesproken
over schilder Jan Verhuyck. Hij verschijnt hier als voornaamste leve-
rancier van tallooze waterverf- en andere doeken, landschappen, veld-
slagen en lustige tooneelen tegen zeer matige prijzen (2 gulden 2 stuivers).
Nevens hem komen zijn stadgenooten Jan Verschueren, Jasper Hemelaer,
Cornelis Berinckx. Bij een Mechelsche weduwe, zegt Musson, waren
honderd doeken te koop tegen 2 gulden 2 stuivers ’t stuk ; verder komt
aan de beurt een schilder van godsdienstige onderwerpen, met goud en
zilver versierd die niet eens genoemd wordt. Bij Verspret koopt Musson
ineens twaalf waterverfdoeken, en bij Cornelis Pauwels een dozijn
Passielijsten tegen 4 gulden 16 stuivers en Griekenlijsten tegen 10 stuivers
het stuk.
In November 1657 zendt Verhuyck negentien doeken, te -weten
twaalf Plesantien tot 26 stuivers ’t stuk, met nog zeven andere doeken
tegen 2 gulden ’t stuk. Daarna heeft hij nog twaalf Plesantien, een beetje
duurder, 26 stuivers en 30 stuivers, een dozijn Schepdoeken tegen 33 stui-
vers elk. Nooit, zegt Verhuyck, heeft hij die zoo goedkoop verkocht en
hij bidt Musson aan niemand zijn prijzen mede te deelen. Ook aan een
zekere Sielis, wonend op de Markt, heeft hij veel doeken geleverd. Ver-
huyck breekt echter alle records in het maken van Schepdoeken en andere
LXXXIII