ΕΚ ΤΟΥ ΑΜΥΚΛΑΙΟΥ
(Πίν. 1-4)
Περί του έν Άμύκλαις ίεροδ τοϋ' Απόλλωνος λιεργεΐται δλος, φέρει δέ και πολλάς έλαίας* ό
πρώτος δ Ι_βαΙ<Θ (ΤΓανβΙδ ΐη Λβ ΜοΓβα 1 σελ. 144 βράχος Ρνον εί? δλίγα ^Ρ7] φαίνεται. Ή υψίστη
έξ.) ύπέθεσεν, δτι εκείτο έπί του λόφου της Αγίας κορυφή του ευρίσκεται προς τ6 ΜΑ αέρος και κατέ-
Κυριακής, μετ' αυτόν δέ πολλοί άλλοι- βέβαιον χεται Οπό της σημερινής εκκλησίας της Αγίας
8μως δεν ήδύνατο να ΟεωρηΟή τό πράγμα και δια Κυριακής (του έν τω παρακειμένω σχεδιάσματι
τοΟτο απεφάσισε προπέρυσιν (1890) ή Άρχαιολο- τιτρν-Ιζύρου κτιρίου μεθ'άψϊδος έν τη ανατολική
γική Εταιρία να έξακριβώση τά κατά την θέσιν πλευρά), αϊ δέ κλιτύες κατέρχονται ίκανώς μέν
τοΟ ίεροΟ δι' ανασκαφής, ής τήν διεύΟυνσιν άνέΟη- άποτόαως προς τά ΒΑ, ήρεμα δέ πρός μεσημβρίαν
κεν εις έμέ. κα'· δυσμάς- ή δέ ΒΔ κλιτύς κατερχομένη ώσαύ-
Ό λόφος της "Αγίας Κυριακής ευρίσκεται μίαν τως λίαν ήρέμα μέχρι τινός ύψουται είτα πάλιν
ώραν προς μεσημβρίαν της Σπάρτης, δεξιά της ολίγον τι και σχηματίζει ούτω δευτέραν κορυφήν
χαμηλοτέραν μέν της πρώτης, άλλ' έπίπεδον έν-
______ τελώς- ένεκα δέ του επιπέδου αυτής Βεβαίως ύπέ-
^^Γ'- ""----Οεσεν ό ΒιίΓδίαη (Οβο§ι\ νοη Οπβοΐιβηΐ. II σ. 130),
/. δτι επί ταύτης εκείτο τό ιερόν του Απόλλωνος.
/^ν- τί*^ν άνασκαφών ουδέν άλλο ΐ"/νος άρχαιό-
/?/ I I τητος κατά τά τελευταία έ'τη έφαίνετο επί τοΟ λό-
^' |-. | φου πλην ογκολίθων τινών, έφ' ων έδράζεται τό
άνατολικόν μέρος τοΟ έκκλησιδίου της Αγίας Κυ-
ριακής, και τοί-/ου τινός έκ μικροτέρων ογκολίθων
ΜΔ του έκκλησιδίου- άλλά και ο τοίχος ούτος και
το κρηπίδωμα του έκκλησιδίου είναι προφανώς
χρόνων ούχί λίαν παλαιών- πλην τούτων γνωστά
ήσαν διάφορα μάρμαρα έντετειχισμένα έν τη έκ-
κλησία και μεταξύ αύτών έν ένεπίγραφον, ού τήν
έπιγραφήν έ'χει άντιγράψη ήδη ο ΡουιτηοπΙ (ϋ.Ι.Ο.
1474).
Εις τήν άνατολικήν πλευράν του λόφου έ'χουσιν
ίδει διάφοροι περιηγηταί προ ολίγίον ακόμη έτών
όδου, ήτις προ της κατασκευής της νυν έν χρήσει και λείψανα του περιβόλου, προ τής ένάρςεως ό-
άμαςΊτοΰ ήγεν εις ΓύΟειον, και είναι πάντα/όθεν μως των άνασκαφών μόλις δύο ή τρεις ογκόλιθοι
έλεύΟερος πλην άπό δυσμών διότι ένταυΟα συνέ- έξ αύτοΟ ήσαν έτι ορατοί, διότι άλλοι μέν άφηρέ-
χεται μετά λοφοσειρας χαμηλοτέρας έκτεινομένης Οησαν και υ,ετηνέχΟησαν άλλαχόσε, άλλοι οέ καλ-
είς ίκανήν άπόστασιν- αί πλευραί και ή κορυφή λιεργουμένου τοΰ λόφου έκαλύφΟησαν ύπό γης.
τοΟ λόφου είναι κεκαλυμμένα-, ύπό γης, ώστε καλ- Δια των άνασκαφών άπεδείχΟη νυν άναμφισβη-
ΕΦΗΗΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1892. 1
(Πίν. 1-4)
Περί του έν Άμύκλαις ίεροδ τοϋ' Απόλλωνος λιεργεΐται δλος, φέρει δέ και πολλάς έλαίας* ό
πρώτος δ Ι_βαΙ<Θ (ΤΓανβΙδ ΐη Λβ ΜοΓβα 1 σελ. 144 βράχος Ρνον εί? δλίγα ^Ρ7] φαίνεται. Ή υψίστη
έξ.) ύπέθεσεν, δτι εκείτο έπί του λόφου της Αγίας κορυφή του ευρίσκεται προς τ6 ΜΑ αέρος και κατέ-
Κυριακής, μετ' αυτόν δέ πολλοί άλλοι- βέβαιον χεται Οπό της σημερινής εκκλησίας της Αγίας
8μως δεν ήδύνατο να ΟεωρηΟή τό πράγμα και δια Κυριακής (του έν τω παρακειμένω σχεδιάσματι
τοΟτο απεφάσισε προπέρυσιν (1890) ή Άρχαιολο- τιτρν-Ιζύρου κτιρίου μεθ'άψϊδος έν τη ανατολική
γική Εταιρία να έξακριβώση τά κατά την θέσιν πλευρά), αϊ δέ κλιτύες κατέρχονται ίκανώς μέν
τοΟ ίεροΟ δι' ανασκαφής, ής τήν διεύΟυνσιν άνέΟη- άποτόαως προς τά ΒΑ, ήρεμα δέ πρός μεσημβρίαν
κεν εις έμέ. κα'· δυσμάς- ή δέ ΒΔ κλιτύς κατερχομένη ώσαύ-
Ό λόφος της "Αγίας Κυριακής ευρίσκεται μίαν τως λίαν ήρέμα μέχρι τινός ύψουται είτα πάλιν
ώραν προς μεσημβρίαν της Σπάρτης, δεξιά της ολίγον τι και σχηματίζει ούτω δευτέραν κορυφήν
χαμηλοτέραν μέν της πρώτης, άλλ' έπίπεδον έν-
______ τελώς- ένεκα δέ του επιπέδου αυτής Βεβαίως ύπέ-
^^Γ'- ""----Οεσεν ό ΒιίΓδίαη (Οβο§ι\ νοη Οπβοΐιβηΐ. II σ. 130),
/. δτι επί ταύτης εκείτο τό ιερόν του Απόλλωνος.
/^ν- τί*^ν άνασκαφών ουδέν άλλο ΐ"/νος άρχαιό-
/?/ I I τητος κατά τά τελευταία έ'τη έφαίνετο επί τοΟ λό-
^' |-. | φου πλην ογκολίθων τινών, έφ' ων έδράζεται τό
άνατολικόν μέρος τοΟ έκκλησιδίου της Αγίας Κυ-
ριακής, και τοί-/ου τινός έκ μικροτέρων ογκολίθων
ΜΔ του έκκλησιδίου- άλλά και ο τοίχος ούτος και
το κρηπίδωμα του έκκλησιδίου είναι προφανώς
χρόνων ούχί λίαν παλαιών- πλην τούτων γνωστά
ήσαν διάφορα μάρμαρα έντετειχισμένα έν τη έκ-
κλησία και μεταξύ αύτών έν ένεπίγραφον, ού τήν
έπιγραφήν έ'χει άντιγράψη ήδη ο ΡουιτηοπΙ (ϋ.Ι.Ο.
1474).
Εις τήν άνατολικήν πλευράν του λόφου έ'χουσιν
ίδει διάφοροι περιηγηταί προ ολίγίον ακόμη έτών
όδου, ήτις προ της κατασκευής της νυν έν χρήσει και λείψανα του περιβόλου, προ τής ένάρςεως ό-
άμαςΊτοΰ ήγεν εις ΓύΟειον, και είναι πάντα/όθεν μως των άνασκαφών μόλις δύο ή τρεις ογκόλιθοι
έλεύΟερος πλην άπό δυσμών διότι ένταυΟα συνέ- έξ αύτοΟ ήσαν έτι ορατοί, διότι άλλοι μέν άφηρέ-
χεται μετά λοφοσειρας χαμηλοτέρας έκτεινομένης Οησαν και υ,ετηνέχΟησαν άλλαχόσε, άλλοι οέ καλ-
είς ίκανήν άπόστασιν- αί πλευραί και ή κορυφή λιεργουμένου τοΰ λόφου έκαλύφΟησαν ύπό γης.
τοΟ λόφου είναι κεκαλυμμένα-, ύπό γης, ώστε καλ- Δια των άνασκαφών άπεδείχΟη νυν άναμφισβη-
ΕΦΗΗΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1892. 1