ΒΟΙΩΤΙΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣ
( Πίν. 8 - 12 )
Το έν τοις πίναξι 8 και 9 άπεικονισθέν πήλινον κόσμημα, ή, σαφέστερον ειπείν, ώς έπιτύμβιον
άγγεΐον ευρέθη τψ 1889*4* ετει έν τάφω πλησίον^τοΟ σήμα. Ότι δε τά κολοσσιαία εκείνα αγγεία του
Πυρίου, προαστείου των Θηβών, ήγοράσθη δέ προ γεωμετρικοΰ ρυθμού", τά τοΟ Δίπυλου καλούμενα,
ολίγου ύπό της Αρχ. Εταιρίας, και απόκειται νυν δεν είχον άλλον σκοπον έξηκριβώθη έσχάτως δια
έν τω Μουσείω αύτης νάριθ. εύρετ. άγγ.5898). Ο των τελευταίων ανασκαφών1,
πηλός αύτοΰ είναι σκληρός, καλώς ώπτημένος και Δικαιούμεθα λοιπόν, νομίζω, νά ύποθέσωμεν ότι
χρο^ματος βαθέος έρυθροΰ. Τό όλον ύψος του 1,20 αν μή πάντα τά πλείστα δμως τούτου το0 μεγέθους
Γ. Μ. ΣυνεκολλήΟη οέ έκ πάμπολλων τεμαχίων αγγεία, δσα και σχήμα εχουσι κομψον καΐ γρα<ράίς
ουδέ σώζεται άρτιον , άλλ' εύτυ-/ώς τά πλείστα είναι κεκοσμημένα, είναι ταύτης της κατηγορίας,
τών μη άνευρεΟέντων θραυσμάτων ανήκον εις τό Και τω οντι τοιούτου μεγέθους αγγεία δεν ήδύναντο
μή δια παραστάσεων κεκοσμημένον μέρος του άγ- ή κοινοτάτης νά ώσι χρήσεως,πίθοι δηλ.πρός υπο-
γείου και κατά τήν συγκόλλησιν συνεπληρώΟησαν δοχήν σίτων, καρπών και οίνου. Άλλά δοχεία προς
διά γύψου. Δυνατόν δέ Οά ήτο και τά όλίγα έλλεί- ούτω κοινόν σκοπον και χρήσιν προωρισμένα δεν
ποντα τών παραστάσεων νά συμπληρωθώσιν επί- κοσμούνται βεβαίως τόσον επιμελώς και φιλοκά-
σης, άλλά προτιμότερον έκρίΟη νά μή νοθευθη λως. Έπειτα Οά ήσαν και προς τον σκοπον άχρη-
το άγγεΐον διά τοιούτων προσθηκών. Ώστε παν στα, όχι μόνον διότι στερούνται πολλάκις πυΟ-
ό',τι βλέπει Ό αναγνώστης έν τοις πίναςιν είναι μένος, άλλά καί, ώς ορθότατα παρετήρησαν ό' τε
άρναΐον, παραστάσεις και κοσμήματα. Είναι δέ ΒαπιοηΙ (ΟβΓ&πιίφΐθδ I σελ. 95) και ό Στ. Κου-
ταΟτα ούχί γραραί,,δπερ και το σύνηθες, άλλά μανούοης (Πρακτικά της Αρχ. Εταιρίας 1874
τύποι. Κοσμείται διά τούτων ή έτέρα μόνον πλευρά σελ. 18), διότι εχουσι καί τήν βάσιν και τά ώτα
τοΰ άγγείου, ενώ ή έτέρα στερείται παντός κόσμου, τόσον εύθραυστα, ώστε θά ήτο αδύνατον νά πλη-
διότι προωρισμένη ήτο νά μή φαίνηται, τοΰθ' όπερ ρωθώσιν άνευ άμέσου καταστροφής των. Ή παρα-
έναργέστερον ετι αποδεικνύεται έκ τοΰ σχήματος καί τήρησις αύτη δέν εχει μεν βεβαίως χώραν έπί του
της κατασκευής τών ώτων. Τό μεταξύ δηλ. τού- ήμετέρου άγγείου , δπερ φαίνεται μάλλον κατα-
των και του λαιμού τοΰ άγγείου κενόν φράσσεται σκευασθέν κατά τον τρόπον τών βαρέων και στε-
διά πίνακος λεπτοΰ και κοσμήμασι γεωμετρικούς ρεών πίθων καί τοΰ οποίου ή έ'κτυπος οιακόσμησις,
πεποικιλμένου, άλλά μόνον κατά τήν κυρίαν όψιν περιοριζόμενη μάλιστα εις τό άνώτερον μόνον μέ-
τών ώτων ούχί δέ καί κατά τήν όπισθίαν,ήτις ούτω ρος αύτοΰ, μαρτυρεί άπλουστέραν καλλιτεχνική·/
άνοικτή μείνασα παρέχει άσχημοτάτην τήν θέαν. αίσθησιν' άλλ δμως το άγγεΐον, ώς ανωτέρω είόο-
Κατά δέ το παράδοςον τοΰτο γνώρισμα ©μοιάζει μεν, κοσμείται μόνον κατά τήν έτέραν αύτοΰ όψιν,
πολύ το ήμέτερον άγγεΐον πρός τον μέγαν αμφορέα έκ τούτου οέ εξάγεται βεβαίως ό'τι προωρισμένον
τον είκονίζοντα τήν τοΰ Ηρακλέους και Νέτ(τ)ου ήτο νά χρησιμεύη ώς κοσμητικόν άγγεΐον, άν και
μάχην (Αηΐίΐνβ ϋβηΙνίη&ΙθΓ I πίν. 57 σελ. 46),ώστε ή θέα αύτοΰ έν γένει άναμιμνήσκει τους συνήθεις
δ,τι περί τούτου, το αύτο και περί τοΰ Βοιωτικοΰ ,
■ ι > 1 Παράο. Δελτίον αρχ. 1891 σελ. 20, περί δε τών προτέρων άνα-
άγγειου συμπεραινομεν , ό'τι οηλ. προωρισμένον σ./αφών Κα;ν6() ΗίδΙοΐτο άο Ια οίΓΕΠίΐςίιβ δΓΟοηιιβ σελ. 24; πλα-
ήτο νά σταθή άκίνητον ούτως, ώστε μόνον ή έτέοα ναται ό'μως ό ΚαγοΙ φρονών, ό'τι επίτηδες συνετρίβοντο μετά την τα-
, . / ι > \ τ / φήν ταύτα τά αγγεία. Ιΐαοάβ. ετι Χα! οσα πεοί της νοήσεως πήλινων
αυτού, η κυοιωτεοα, πλευρά να ηναι καταφανής. Ι , . , ", , , , , ', .,
11 ' 7 ' 1 ■ ■ ·~ αγγείων ως επιτυμζιων μνημάτων εγράφησαν ίν ΑιπΟΙΙ. ΜΐΙΙΙιΟΠΙΠΙ-
Δέν έχρησίμευεν άρα ώς άοχεΐοτ, άλλ έστάθη ώς 6βη 1891 σελ. 388.
ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1892.
14
( Πίν. 8 - 12 )
Το έν τοις πίναξι 8 και 9 άπεικονισθέν πήλινον κόσμημα, ή, σαφέστερον ειπείν, ώς έπιτύμβιον
άγγεΐον ευρέθη τψ 1889*4* ετει έν τάφω πλησίον^τοΟ σήμα. Ότι δε τά κολοσσιαία εκείνα αγγεία του
Πυρίου, προαστείου των Θηβών, ήγοράσθη δέ προ γεωμετρικοΰ ρυθμού", τά τοΟ Δίπυλου καλούμενα,
ολίγου ύπό της Αρχ. Εταιρίας, και απόκειται νυν δεν είχον άλλον σκοπον έξηκριβώθη έσχάτως δια
έν τω Μουσείω αύτης νάριθ. εύρετ. άγγ.5898). Ο των τελευταίων ανασκαφών1,
πηλός αύτοΰ είναι σκληρός, καλώς ώπτημένος και Δικαιούμεθα λοιπόν, νομίζω, νά ύποθέσωμεν ότι
χρο^ματος βαθέος έρυθροΰ. Τό όλον ύψος του 1,20 αν μή πάντα τά πλείστα δμως τούτου το0 μεγέθους
Γ. Μ. ΣυνεκολλήΟη οέ έκ πάμπολλων τεμαχίων αγγεία, δσα και σχήμα εχουσι κομψον καΐ γρα<ράίς
ουδέ σώζεται άρτιον , άλλ' εύτυ-/ώς τά πλείστα είναι κεκοσμημένα, είναι ταύτης της κατηγορίας,
τών μη άνευρεΟέντων θραυσμάτων ανήκον εις τό Και τω οντι τοιούτου μεγέθους αγγεία δεν ήδύναντο
μή δια παραστάσεων κεκοσμημένον μέρος του άγ- ή κοινοτάτης νά ώσι χρήσεως,πίθοι δηλ.πρός υπο-
γείου και κατά τήν συγκόλλησιν συνεπληρώΟησαν δοχήν σίτων, καρπών και οίνου. Άλλά δοχεία προς
διά γύψου. Δυνατόν δέ Οά ήτο και τά όλίγα έλλεί- ούτω κοινόν σκοπον και χρήσιν προωρισμένα δεν
ποντα τών παραστάσεων νά συμπληρωθώσιν επί- κοσμούνται βεβαίως τόσον επιμελώς και φιλοκά-
σης, άλλά προτιμότερον έκρίΟη νά μή νοθευθη λως. Έπειτα Οά ήσαν και προς τον σκοπον άχρη-
το άγγεΐον διά τοιούτων προσθηκών. Ώστε παν στα, όχι μόνον διότι στερούνται πολλάκις πυΟ-
ό',τι βλέπει Ό αναγνώστης έν τοις πίναςιν είναι μένος, άλλά καί, ώς ορθότατα παρετήρησαν ό' τε
άρναΐον, παραστάσεις και κοσμήματα. Είναι δέ ΒαπιοηΙ (ΟβΓ&πιίφΐθδ I σελ. 95) και ό Στ. Κου-
ταΟτα ούχί γραραί,,δπερ και το σύνηθες, άλλά μανούοης (Πρακτικά της Αρχ. Εταιρίας 1874
τύποι. Κοσμείται διά τούτων ή έτέρα μόνον πλευρά σελ. 18), διότι εχουσι καί τήν βάσιν και τά ώτα
τοΰ άγγείου, ενώ ή έτέρα στερείται παντός κόσμου, τόσον εύθραυστα, ώστε θά ήτο αδύνατον νά πλη-
διότι προωρισμένη ήτο νά μή φαίνηται, τοΰθ' όπερ ρωθώσιν άνευ άμέσου καταστροφής των. Ή παρα-
έναργέστερον ετι αποδεικνύεται έκ τοΰ σχήματος καί τήρησις αύτη δέν εχει μεν βεβαίως χώραν έπί του
της κατασκευής τών ώτων. Τό μεταξύ δηλ. τού- ήμετέρου άγγείου , δπερ φαίνεται μάλλον κατα-
των και του λαιμού τοΰ άγγείου κενόν φράσσεται σκευασθέν κατά τον τρόπον τών βαρέων και στε-
διά πίνακος λεπτοΰ και κοσμήμασι γεωμετρικούς ρεών πίθων καί τοΰ οποίου ή έ'κτυπος οιακόσμησις,
πεποικιλμένου, άλλά μόνον κατά τήν κυρίαν όψιν περιοριζόμενη μάλιστα εις τό άνώτερον μόνον μέ-
τών ώτων ούχί δέ καί κατά τήν όπισθίαν,ήτις ούτω ρος αύτοΰ, μαρτυρεί άπλουστέραν καλλιτεχνική·/
άνοικτή μείνασα παρέχει άσχημοτάτην τήν θέαν. αίσθησιν' άλλ δμως το άγγεΐον, ώς ανωτέρω είόο-
Κατά δέ το παράδοςον τοΰτο γνώρισμα ©μοιάζει μεν, κοσμείται μόνον κατά τήν έτέραν αύτοΰ όψιν,
πολύ το ήμέτερον άγγεΐον πρός τον μέγαν αμφορέα έκ τούτου οέ εξάγεται βεβαίως ό'τι προωρισμένον
τον είκονίζοντα τήν τοΰ Ηρακλέους και Νέτ(τ)ου ήτο νά χρησιμεύη ώς κοσμητικόν άγγεΐον, άν και
μάχην (Αηΐίΐνβ ϋβηΙνίη&ΙθΓ I πίν. 57 σελ. 46),ώστε ή θέα αύτοΰ έν γένει άναμιμνήσκει τους συνήθεις
δ,τι περί τούτου, το αύτο και περί τοΰ Βοιωτικοΰ ,
■ ι > 1 Παράο. Δελτίον αρχ. 1891 σελ. 20, περί δε τών προτέρων άνα-
άγγειου συμπεραινομεν , ό'τι οηλ. προωρισμένον σ./αφών Κα;ν6() ΗίδΙοΐτο άο Ια οίΓΕΠίΐςίιβ δΓΟοηιιβ σελ. 24; πλα-
ήτο νά σταθή άκίνητον ούτως, ώστε μόνον ή έτέοα ναται ό'μως ό ΚαγοΙ φρονών, ό'τι επίτηδες συνετρίβοντο μετά την τα-
, . / ι > \ τ / φήν ταύτα τά αγγεία. Ιΐαοάβ. ετι Χα! οσα πεοί της νοήσεως πήλινων
αυτού, η κυοιωτεοα, πλευρά να ηναι καταφανής. Ι , . , ", , , , , ', .,
11 ' 7 ' 1 ■ ■ ·~ αγγείων ως επιτυμζιων μνημάτων εγράφησαν ίν ΑιπΟΙΙ. ΜΐΙΙΙιΟΠΙΠΙ-
Δέν έχρησίμευεν άρα ώς άοχεΐοτ, άλλ έστάθη ώς 6βη 1891 σελ. 388.
ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1892.
14