DOI article:
Robert, Carl: Onoi Pēlinoi
DOI article:Symmikta
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14599#0138
Σϊ'ΜΜΙΚΤΑ
256-
νατον είναι αί κεφαλαί νά αή παριστώσι θεότητα,
άλλ άπλώς μορφήν θνητής γυναικός. Νυν και οί
διάφοροι τόποι της εύρέσεως των όνων εις ούδεμίαν
έμβάλλουσιν ήμας άπορίαν" διότι εύνόητον είναι ό'τι
σκεύη της κατ' οίκον εργασίας και εις γυναικείας
θεότητας, την 'Αθηναν Έργάνην εν τη Ακροπό-
λει και την Δήμητρα έν Έλευσΐνι, ώς άναθήυ.ατα
προσεφέροντο και εις τους τάφους των οικοδεσποι-
νών κατετίθεντο.
Έν "Αλλη της Σαςων;'ας.
Οακι, Κοβεκτ
ΣΤΜΜΙΚΤΑ
λακωνικής επιγραφής ςαςτηρ
ΣΤΜΠΑΗΡΩΣΙΣ
Την υπό του κ. Χρ. Τσούντα έν σελ. 21 -.22
άριθ. 3 δημοσιευθεϊσαν Αακωνικήν έπιγραφήν νο-
μίζομεν ό'τι δυνάμεθα νά συμπληρώσωμεν ώς έξής'
[σ](ήν) [μέν], αναξ, σκοπιών, (Ύ)[ακ!ν]0ιε, δάσκιον αλσ[ος]
[και π](ρο)νοα! -οταμοΰ πάν[χαλον] ήγλάϊσαν
[χα](λ)χοϋ τε στερο-ή πολυδ[αίδα]λος· άλλα και ήδε
[εί](ν.)ών σας Αμυκλάς Οηκ|ατο] χλεινοτέρας
[Λυσα]ίν ;Iίου, τοϋ κϋδος ές οΰρ[ανόν] εΰρϋν !κάνε[ι]
— ιης ές έρατών ορν(ι>'[με]νον δαπ[ε'δων].
[Σωζ]ε δ'αεΟλοΟέτην Ιμ|[εμνη]μενος άρηΙτ)[ηρος]
[Βΰρυ]χλε'ους, άρε γ ης εινεχ[εν] άντιΟεου.
Εν τη αρνί) τοΟ' οου στίχου του έπιγράμματος
(9ου της επιγραφής) κείται τό όνομα τοΟ τεχνίτου
της εικόνος, έν δε τώ 8^ (Ιδ'!1 της επιγραφής) τό
του άναθέσαντος αυτήν, ιερέως όντος. Έν δε στ.
6".1 του επιγράμματος (II" της επιγραφής) εκείτο
τό όνομα της πόλεως, έν η είργάζετο ό τεχνίτης.
Τό δε έν στ. 2'? πάνκαΛον κείται ώς πλάγιον κα-
τηγορούμενον τοΟ σ^ο-τί-ψ*.
Ανδρέας Ν. Σκιάς
Έν τω Οπό Ινίΐΐ^δοΐιβνν έν τοις 5ϊίζαη§8ΐ)6Πο1ϊ1,&
της έν Βερολίνω Ακαδημίας 1892 σελ. 479 έξ.
έκδοθέντι ορκω των Χερσονησιτών στ. 22 έξ. κεί-
ται : καί άαϋ,ΐ/όργτ\ΰώ και βονίευσώ τα άριϋτα
καί δικαιότατα πό.Ιει και ποΜταιο, και τον βα-
οτήρα τώ άαμφ άια<ρν2αζω και ουκ έχ<ρεροαν-
θηο'ώ των ά~ορρήτων ούθεν κ. τ. ές. Ή έννοια:
τοΟ γωρίου νομίζομεν ό'τι εϊνε ή έξης" καί έγώ αυ-
τός θά υπηρετήσω εύσυνειδήτως την πόλιν ώς άρ-
χων , και οιονδήποτε άλλον άρχοντα ενεργούντα
υπέρ του δήυ,ου θά υπερασπίσω κ. τ. έξ. ΤΙ πρω-
τοφανής λοιπόν λέξις (Γαστέρα πρέπει νά σημαίνη,
γενικώς τον άρχοντα ή τον έπιαείητήν άρχήςτι-
νος' την δε σημασίαν ταύτην δυνάμεθα νά βεβαιώ-
σωμεν έτυμολογοΰντες τήν λέςιν έκ του <τάτΓ03,
οπεο δύναται κάλλιστα νά σηααίνη το έπιαελεϊ-
σθαι αρχής τίνος, ώς τό συνώνυμον αύτοΟ κοσαεΐν-
Τό σνίπτω εχει και ύστερογενή τύπον σϊί£ω, 6ν
εϋρίσκομεν έν τώ της Γορτυνικής Δωδεκαδέλτου·
θννε{β)βάδδη' πρβλ, καί διαφνίάδει, πραδδάθαι,.
άνάζω = ά.νίσσω κ. τ. τ. ΑΙιΐ'βηδ, ϋΐαΐ. Οοι\ σελ.
101 , ΜβίδίβΓ, Οΐβ §ρ. ΌΊάΙ, I σελ. 132 , Μβ^βΓ
Ον. Ογ. I 197, 2 καί 283, Βι·υ8ιτααηη 6.γ. Οι\
256-
νατον είναι αί κεφαλαί νά αή παριστώσι θεότητα,
άλλ άπλώς μορφήν θνητής γυναικός. Νυν και οί
διάφοροι τόποι της εύρέσεως των όνων εις ούδεμίαν
έμβάλλουσιν ήμας άπορίαν" διότι εύνόητον είναι ό'τι
σκεύη της κατ' οίκον εργασίας και εις γυναικείας
θεότητας, την 'Αθηναν Έργάνην εν τη Ακροπό-
λει και την Δήμητρα έν Έλευσΐνι, ώς άναθήυ.ατα
προσεφέροντο και εις τους τάφους των οικοδεσποι-
νών κατετίθεντο.
Έν "Αλλη της Σαςων;'ας.
Οακι, Κοβεκτ
ΣΤΜΜΙΚΤΑ
λακωνικής επιγραφής ςαςτηρ
ΣΤΜΠΑΗΡΩΣΙΣ
Την υπό του κ. Χρ. Τσούντα έν σελ. 21 -.22
άριθ. 3 δημοσιευθεϊσαν Αακωνικήν έπιγραφήν νο-
μίζομεν ό'τι δυνάμεθα νά συμπληρώσωμεν ώς έξής'
[σ](ήν) [μέν], αναξ, σκοπιών, (Ύ)[ακ!ν]0ιε, δάσκιον αλσ[ος]
[και π](ρο)νοα! -οταμοΰ πάν[χαλον] ήγλάϊσαν
[χα](λ)χοϋ τε στερο-ή πολυδ[αίδα]λος· άλλα και ήδε
[εί](ν.)ών σας Αμυκλάς Οηκ|ατο] χλεινοτέρας
[Λυσα]ίν ;Iίου, τοϋ κϋδος ές οΰρ[ανόν] εΰρϋν !κάνε[ι]
— ιης ές έρατών ορν(ι>'[με]νον δαπ[ε'δων].
[Σωζ]ε δ'αεΟλοΟέτην Ιμ|[εμνη]μενος άρηΙτ)[ηρος]
[Βΰρυ]χλε'ους, άρε γ ης εινεχ[εν] άντιΟεου.
Εν τη αρνί) τοΟ' οου στίχου του έπιγράμματος
(9ου της επιγραφής) κείται τό όνομα τοΟ τεχνίτου
της εικόνος, έν δε τώ 8^ (Ιδ'!1 της επιγραφής) τό
του άναθέσαντος αυτήν, ιερέως όντος. Έν δε στ.
6".1 του επιγράμματος (II" της επιγραφής) εκείτο
τό όνομα της πόλεως, έν η είργάζετο ό τεχνίτης.
Τό δε έν στ. 2'? πάνκαΛον κείται ώς πλάγιον κα-
τηγορούμενον τοΟ σ^ο-τί-ψ*.
Ανδρέας Ν. Σκιάς
Έν τω Οπό Ινίΐΐ^δοΐιβνν έν τοις 5ϊίζαη§8ΐ)6Πο1ϊ1,&
της έν Βερολίνω Ακαδημίας 1892 σελ. 479 έξ.
έκδοθέντι ορκω των Χερσονησιτών στ. 22 έξ. κεί-
ται : καί άαϋ,ΐ/όργτ\ΰώ και βονίευσώ τα άριϋτα
καί δικαιότατα πό.Ιει και ποΜταιο, και τον βα-
οτήρα τώ άαμφ άια<ρν2αζω και ουκ έχ<ρεροαν-
θηο'ώ των ά~ορρήτων ούθεν κ. τ. ές. Ή έννοια:
τοΟ γωρίου νομίζομεν ό'τι εϊνε ή έξης" καί έγώ αυ-
τός θά υπηρετήσω εύσυνειδήτως την πόλιν ώς άρ-
χων , και οιονδήποτε άλλον άρχοντα ενεργούντα
υπέρ του δήυ,ου θά υπερασπίσω κ. τ. έξ. ΤΙ πρω-
τοφανής λοιπόν λέξις (Γαστέρα πρέπει νά σημαίνη,
γενικώς τον άρχοντα ή τον έπιαείητήν άρχήςτι-
νος' την δε σημασίαν ταύτην δυνάμεθα νά βεβαιώ-
σωμεν έτυμολογοΰντες τήν λέςιν έκ του <τάτΓ03,
οπεο δύναται κάλλιστα νά σηααίνη το έπιαελεϊ-
σθαι αρχής τίνος, ώς τό συνώνυμον αύτοΟ κοσαεΐν-
Τό σνίπτω εχει και ύστερογενή τύπον σϊί£ω, 6ν
εϋρίσκομεν έν τώ της Γορτυνικής Δωδεκαδέλτου·
θννε{β)βάδδη' πρβλ, καί διαφνίάδει, πραδδάθαι,.
άνάζω = ά.νίσσω κ. τ. τ. ΑΙιΐ'βηδ, ϋΐαΐ. Οοι\ σελ.
101 , ΜβίδίβΓ, Οΐβ §ρ. ΌΊάΙ, I σελ. 132 , Μβ^βΓ
Ον. Ογ. I 197, 2 καί 283, Βι·υ8ιτααηη 6.γ. Οι\