ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΕΚ ΜΥΚΗΝΩΝ
Ή ενταύθα δημοσιευομένη ένεπίγραφος βάσις τάφου της Κλυταιμήστρας' ή διάμετρος αύτής άνω
άνεκαλύφθη εν έρειπίοις ύστερωτέρων χρόνων και είναι 0,61 μ.,τό δέ σχήμα φαίνεται έκ της παρα-
είς μικρόν βάθος έξω της ακροπόλεως Μυκηνών τιθεμένης, κατά σχεδιογράφημα του άρχιτέκτονος
μεταξύ της πύλης των λεόντων και του λεγομένου Κα\νβΓ3ΐι ^αραχθείσης εικόνος. Ό λίθος είναι πώ-
Ι1τ
ρινός και εχει έπι της άνω έπιφανείας τέσσαρας είς τα κτίρια έκεϊνα, μεταξύ των οποίων άνεκαλύ-
όπάς ήνωμένας μεταξύ των ανά δύο δια διατρή- φθη. Εϊς την κάτω έπιφάνειαν του λίθου υπάρχει
σεως ύπό την έπιφάνειαν πλην τούτων δέ άλλη περιθώριον άρμογης ώμαλισμένον, δ'περ δεικνύει δ'τι
διάτρησις διήκει άπό τοΟ κέντρου του λίθου μέχρι ή βάσις ήτο ιδρυμένη έπΙ άλλου κυκλοτεροΰς λίθου
της περιφερείας ϋπο την λέςιν έ'μεν, ό'πως δεικνύει Τό έδαφος, έφ1 ο δ ή έπιγραφή είναι έγκεχαραγ-
καί τό σχέδιον. Η μείζων αύ'τη διάτρησις φαίνε- μένη, σώζει λείψανα χρώματος έρυθροΟ, αυτά δέ
ται. δ'τι έγένετο κατά τούς μεταγενεστέρους χρό- τά γράμματα είναι έπιμελώς και ώραϊα γεγλυμ-
νους, ό'τε είχον πιθανώς μεταχειρισθη την βάσιν μένα, ώστε ή άνάγνωσις είναι εύκολωτάτη.
Λΐ^-ΕΟΑΙ^ίΘΡΓιΑί:. .< Το* ΐΑΡΟΛ^Α|*ΘΓΆ$Τ^».ο ι-Ρ^ΤοίίΓοΓ'Ε V * I (<Ρ ΙΤ£ ΡΑ£ £
ΕΚΚΑΤΑΡΕΡΡΕΜ&ΓΆ
αΐ με δαμιοργία. ε'ίε, τος ίαρομνάιχονας τ[ός ές Πε]ρσϊ μετεΐχον παΐδες, Γσως έν χοροΐς, και έξ αύτών
τοσι γονεϋσι κριτίοοις έ'ρ,εν κατ(τ)ά ΡεΡρεμένα. έγεννώντο μεταξύ των γονέων έριδες, ων κριτήρας
καθίστα ή έπιγραφή τούς εις Περσέα ίερομνήμο-
Η έπιγραφή μαρτυρεί αϋτή, δτι είναι μέρος, νας. Έάν δέ τό ίερον του Περσέως άπετέλει και
ίσως το τέλος μείζονος άναγεγραμμένης έπι λίθου κέντρον άμφικτιονίας τινός, τοΟτο δεν είναι μέν
ή λίθων ιδρυμένων πιθανώς έπι της βάσεως- τό δέ άπίθανον, άλλά και βέβαιον δέν είναι. Πρβ. 8\νο-
σχήμα αύτών ην βεβαίως ωσαύτως κυκλοτερές" Ιοοάα Οΐ'. νοίΐνδββδοΐιΐϋδδβ σ. 242, 4, δστις άπο-
παρατηροΰμεν δ'μως, δ'τι έπι της έπιφανείας της κρούει τήν γνώμην του ΜβίδΙβΓ (Ββΐ'. άβΐ'. 83ε1ΐ8,
βάσεως πλήν των οπών άλλο ίχνος έπικυρουν τήν Οβδβΐΐδ. άβΓ λΥ. ρΐιίίοδ.— ΙιίδΙ. ϋΐα,δδβ 1889. σ.
ύπόθεσιν ταύτην δέν φαίνεται" μάλιστα σώζονται 84 έξ.) δοξάζοντος δ'τι όπου αναφέρονται ίερομνή-
ίχνη χρώματος ερυ^ροϋ και κατά τήν περιφέρειαν μονές, έκεΐ υπήρχε και άμφικτιονία. Παρατηρου-
τής έπιφανείας. μεν προς τούτοις, δ'τι φυσικώς ή έπιγραφή δέν είναι
Ή συμπλήρωσις της έπιγραφής είναι βεβαίως ανάγκη να ήτο έστημένη έν τω ίκανώς της άκρο-
άσφαλής' δ Περσεύς, καθ'ά έκ του Παυσανίου γι- πόλεως άπέχοντι ίερώ, άλλ' έν άλλω οϊκοδομή-
νώσκομεν, είχεν έν Μυκήναις έπι της εις "Αργός ματι πλησιέστερον τω τόπω της εύρέσεως κειμένω.
άγούσης δδου και ούχι μακράν τών δ'ρων της Άρ-
γείας ήρώον, της λατρείας δ' αύτοΟ φαίνεται δ'τι ΧΡ· ΤΣΟΤΝΤΑΣ
(Εξεδόθη τη 25η Απριλίου 1892)
Ή ενταύθα δημοσιευομένη ένεπίγραφος βάσις τάφου της Κλυταιμήστρας' ή διάμετρος αύτής άνω
άνεκαλύφθη εν έρειπίοις ύστερωτέρων χρόνων και είναι 0,61 μ.,τό δέ σχήμα φαίνεται έκ της παρα-
είς μικρόν βάθος έξω της ακροπόλεως Μυκηνών τιθεμένης, κατά σχεδιογράφημα του άρχιτέκτονος
μεταξύ της πύλης των λεόντων και του λεγομένου Κα\νβΓ3ΐι ^αραχθείσης εικόνος. Ό λίθος είναι πώ-
Ι1τ
ρινός και εχει έπι της άνω έπιφανείας τέσσαρας είς τα κτίρια έκεϊνα, μεταξύ των οποίων άνεκαλύ-
όπάς ήνωμένας μεταξύ των ανά δύο δια διατρή- φθη. Εϊς την κάτω έπιφάνειαν του λίθου υπάρχει
σεως ύπό την έπιφάνειαν πλην τούτων δέ άλλη περιθώριον άρμογης ώμαλισμένον, δ'περ δεικνύει δ'τι
διάτρησις διήκει άπό τοΟ κέντρου του λίθου μέχρι ή βάσις ήτο ιδρυμένη έπΙ άλλου κυκλοτεροΰς λίθου
της περιφερείας ϋπο την λέςιν έ'μεν, ό'πως δεικνύει Τό έδαφος, έφ1 ο δ ή έπιγραφή είναι έγκεχαραγ-
καί τό σχέδιον. Η μείζων αύ'τη διάτρησις φαίνε- μένη, σώζει λείψανα χρώματος έρυθροΟ, αυτά δέ
ται. δ'τι έγένετο κατά τούς μεταγενεστέρους χρό- τά γράμματα είναι έπιμελώς και ώραϊα γεγλυμ-
νους, ό'τε είχον πιθανώς μεταχειρισθη την βάσιν μένα, ώστε ή άνάγνωσις είναι εύκολωτάτη.
Λΐ^-ΕΟΑΙ^ίΘΡΓιΑί:. .< Το* ΐΑΡΟΛ^Α|*ΘΓΆ$Τ^».ο ι-Ρ^ΤοίίΓοΓ'Ε V * I (<Ρ ΙΤ£ ΡΑ£ £
ΕΚΚΑΤΑΡΕΡΡΕΜ&ΓΆ
αΐ με δαμιοργία. ε'ίε, τος ίαρομνάιχονας τ[ός ές Πε]ρσϊ μετεΐχον παΐδες, Γσως έν χοροΐς, και έξ αύτών
τοσι γονεϋσι κριτίοοις έ'ρ,εν κατ(τ)ά ΡεΡρεμένα. έγεννώντο μεταξύ των γονέων έριδες, ων κριτήρας
καθίστα ή έπιγραφή τούς εις Περσέα ίερομνήμο-
Η έπιγραφή μαρτυρεί αϋτή, δτι είναι μέρος, νας. Έάν δέ τό ίερον του Περσέως άπετέλει και
ίσως το τέλος μείζονος άναγεγραμμένης έπι λίθου κέντρον άμφικτιονίας τινός, τοΟτο δεν είναι μέν
ή λίθων ιδρυμένων πιθανώς έπι της βάσεως- τό δέ άπίθανον, άλλά και βέβαιον δέν είναι. Πρβ. 8\νο-
σχήμα αύτών ην βεβαίως ωσαύτως κυκλοτερές" Ιοοάα Οΐ'. νοίΐνδββδοΐιΐϋδδβ σ. 242, 4, δστις άπο-
παρατηροΰμεν δ'μως, δ'τι έπι της έπιφανείας της κρούει τήν γνώμην του ΜβίδΙβΓ (Ββΐ'. άβΐ'. 83ε1ΐ8,
βάσεως πλήν των οπών άλλο ίχνος έπικυρουν τήν Οβδβΐΐδ. άβΓ λΥ. ρΐιίίοδ.— ΙιίδΙ. ϋΐα,δδβ 1889. σ.
ύπόθεσιν ταύτην δέν φαίνεται" μάλιστα σώζονται 84 έξ.) δοξάζοντος δ'τι όπου αναφέρονται ίερομνή-
ίχνη χρώματος ερυ^ροϋ και κατά τήν περιφέρειαν μονές, έκεΐ υπήρχε και άμφικτιονία. Παρατηρου-
τής έπιφανείας. μεν προς τούτοις, δ'τι φυσικώς ή έπιγραφή δέν είναι
Ή συμπλήρωσις της έπιγραφής είναι βεβαίως ανάγκη να ήτο έστημένη έν τω ίκανώς της άκρο-
άσφαλής' δ Περσεύς, καθ'ά έκ του Παυσανίου γι- πόλεως άπέχοντι ίερώ, άλλ' έν άλλω οϊκοδομή-
νώσκομεν, είχεν έν Μυκήναις έπι της εις "Αργός ματι πλησιέστερον τω τόπω της εύρέσεως κειμένω.
άγούσης δδου και ούχι μακράν τών δ'ρων της Άρ-
γείας ήρώον, της λατρείας δ' αύτοΟ φαίνεται δ'τι ΧΡ· ΤΣΟΤΝΤΑΣ
(Εξεδόθη τη 25η Απριλίου 1892)