Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1892)

31

ΕΠΙΓΡΑΦΙΚΑ

1

32

φεται προς: τά δεξιά μεν έαυτοΰ, προς τά έμπροσθεν ύποτακτικής ρήματος εις -ρω λήγοντος και ση-

δέ τοΰ παρατηρητοΟ' ο τοιοΟτος οιωνός είνε εύώ- μαίνοντος το άνυψοΟσθαι και αίωρεΐσθαι' έν δέ τοις·

νυμος, διότι έάν έκτελέση τήν στροφήν πλήρη, έπομένοις εί'πετο αναμφιβόλως ώς γενική παρατή-

λαμβάνει τήν διεύθ,υνσιν του έξ αριστερών προς τά ρησις περίοδος δηλουσα δτι μόνον μία αλλαγή

δεξιά πετομένου. Νομίζομεν μάλιστα δτι άντι τής διευθύνσεως έχει σημασίαν, οχι δέ πλειότεραι,'Ρή-

φράσεως ήγ δέ έπάρει νην εύώνυμον πτέρυγα δεν ματα δέ έχοντα τήν άπαιτουμένην σημασίαν και

προεκρίΟη άλλη τις απλουστέρα και σαφεστέρα επί- πληροΟντα ακριβώς το έκ τριών γραμμάτων χάσμα

τηδες, ίνα δηλωθη δτι ο οιωνός εινε ευώνυμος καΐ είνε μόνον το διαίρειν και το άείρειν, καίτοι άμ-

μόνον έάν άρχίση τήν προς τά δεξιά εαυτού στρο- φότερα άπαντώσι συνήθως υπό τον μέσον τύπον1-

φήν, χωρίς νά έκτελέση αυτήν πλήρη. Δεξιός δέ ημείς προτιμώμεν, τό πρώτον, ώστε συμπληροΟμεν

προσέτι Φαίνεται δτι θεωρείται και ό οιωνός, 6'στις [<ϊιά]ρδΐ.

επάρας τήν δεξιάν πτέρυγα ήθελε στραφή προς τά Ό δ' έξ αριστερών προς τά δεξιά πετόμενος οίω-
άριστερά έαυτοΰ, διότι τότε διευθύνεται προς τά νός είνε ευώνυμος, έάν άκολουθήση τήν αυτήν
οπίσω του παρατηρητοΰ, έπομένως αποκρύπτει. διεύθυνσιν, μέχρις ότου γείνη αφανής (στ. 5-8).
Εννοείται ότι μικραί παρεκκλίσεις άπό τής ευθείας Ή έπομένη φράσις δεν διεσώθη άκεραία, άλλ' έάν
άνευ καταφανούς έξάρσεως τής ευωνύμου πτέρυ- κρίνωμεν έξ άναλογίας έκ των προηγουμένων, ου-
γος γενόμεναι δεν μεταβάλλουσι τήν σημασίαν τοΟ δεμία αμφιβολία ύπολείπεται δτι έάν ό οιωνός άνυ-
άλλως δεξιού οιωνού, ψώσας τήν δεξιάν πτέρυγα στραφη προς τά άρι-
Τό έπόμενον (στ. 3-4) καν . . . ρει καν ά~ο- στερά εαυτού, θεωρείται δεξιός. Επειδή δέ άντι
χρνψει δηλοϊ προφανώς δτι εις τήν έξήγησιν του του ρήματος έπάρει κείται ή μετοχή έπάρας, εινε.
μεταβαλόντος διεύθυνσιν και δια τούτο ευωνύμου φανερόν δτι ένταΰθα ή υποθετική πρότασις ώς ρήμα
οιωνού ούδεμίαν έπήρειαν δύναται νά άσκήση ότι- θά έχη το διάρει και αποκρύψει, άτινα ανωτέρω
Λ'^οτε ενδέχεται νά σνμβή μετά τήν επαρσιν τής ' αποτελοΟσιν ιδίαν έναντιωματικήν πρότασιν. Έπο-
εύωνύμου πτέρυγος. Τά ένδεχόμενα νά συμβώσιν μένως κατόπιν του έπάρας πρέπει νά άποκαταστή-
εινε τρία τινά" ή νά έξακολουθήση τήν πτήσιν αύ- σωμεν διάρει ή αποκρύψει, δεξιός,
τοΰ, μέχρις ότου άφανισθή, ή νά άνυψωθή και Ούτως έρμηνευομένη ή παρούσα έπιγραφή άπο-
μείνη έπι μακρόν αιωρούμενος έν τω αέρι, ή νά καλύπτει ήμΐν τήν άλλως εντελώς άγνοουμένην
μεταβάλη διεύθυνσιν και πάλιν. Έκ τούτων τό σημασίαν των τεχνικών όρων τής αρχαίας οίωνο-
πρώτον δηλοϊ προφανώς τό καν αποκρύψει· ώστε σκοπικής, κέρδος όχι άνάξιον λόγου διά τήν Άρ-
το καν ...ρει ανάγκη νά δηλοϊ τό έν έκ τών έτέ- χαιολογιαν.

ρων δύο ένδεχομένων. Άλλά τήν έννοιαν τής έκ ΑΝΔΡΕΑΣ Ν. Σκιάς
νέου άλλαγής τής διευθύνσεως δεν δυνάμεθα νά

άναζητήσωαεν έν τώ ... ρει, διότι ένώ έν τοιαύτη , , »«■.',.

' 1 1 " 1 οιαραμενη προς τήν τών όντων Οεαν, Αριστοτ. π. κοσμ. 1.—οιαι-

περιπτώσει τά ύφος τής έπιγραφής έπιβάλλει τήν ρεσθαιπρόίάλαζονείαν, Πλουτ. Ήθ. σελ. 116.—οΐετός.... Ις αιθέρα,

συμπλήρωσιν [έπά}ρει, ούδ' άλλη τις συμπλή- δΙαν άέΡ^ Όδυσσ· Τ· 540,—χονίη άεφομένη, Ίλιαδ. ψ. 366.

, ς\ / ^ , / ι ν , Και-αρά Πλουτάρ/ίυ 'Αρέσκ. Ε. κς-'. 4: « Εμπεδοκλής πρώτα

ρωσις φαίνεται ουνατη, το επαρει μόνον ανευ αντι- τών ζώων τ4 δέν8ρα |χ γ% άνα83ναί φησι πρίν τάν ήλιον περιαπλω.

κειμένου και τοΟ έπίρρήματος πάλιν αδύνατον είνε Οήναι και πριν ήμέραν και νύκτα διακριΟήναι. Διά δέ τής συμμετρίας

νά έκφραση τοιούτον νόημα. Υπολείπεται λοιπόν έξ τ*Λχρ1*ε<?ς ™ν !? ά'ρρενο;η χαί 7 0ίίλεω? πΐ^™ λο>'" αύξά"

■■»»·' " νεσΟαι δε απο του εν τή γή θερμού Οιαιρονμεγου, ο'ίστε νής είναι μέρτι

ανάγκης να άναζητήσωμεν έν τω . . . άόριστον κ. τ. έξ.» πρέπει νά γραφή διαιρομίνον.