DOI Artikel:
Wilhelm, Adolf: Epigraphai ex Euboias
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14599#0072
123
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΓΒΟΙΑΣ
124
ή δυνηθή νά πλεύση, ώς έμελέτα, εις τήν μικράν
Άσίαν, έττεφάντ] εις τάς έλληνικάς θάλασσας στό-
λος του Πτολεμαίου" ό οέ Λυσίμαχος και 6 Πυρρός
προσέβαλον αυτόν έν Μακεδονία Προδοθείς ύπό
των ίδιων στρατευμάτων και άπολέσας το βασί-
λειόν του κατέφυγεν ό Δημήτριος εις τήν μικράν
Άσίαν όπου και άπέθανεν αργότερα.
Ένεκα της άτελείας και του συγκεχυμένου των
ειδήσεων, άς περί των χρόνων τούτων έ'χομεν,
πασαι αί περί των κατ'αύτούς συμβάντων εικασία:
θεωρητέαι έπισφαλεΐς' ήδύνατό τις λοιπόν νά παρα-
δεχθή ότι ή έν τω ψηφίσματι μνημονευομένη εκ-
στρατεία είναι άλλη τις οιαδήποτε έπιχείρησις του
βασιλέως Δημητρίου" πιΟανώτερον όμως μοί φαί-
νεται ότι αυτη είναι ή έν έ'τει 302 έπιχειρηΟεΐσα.
Δια ταύτα τό ψήφισμα έγένετο ή κατά τό έ'τος
τοΟτο ή κατά τό έπιον και δή πριν ή 6 Δημήτριος,
μετά τήν άτυχη έκβασιν της έν Ίψώ μάχης, έκ-
πέση της βασιλείας.
Προς λύσιν του γ^ρονοΧογιν.ου τούτου ζητήματος
και έπιβεβαίωσιν της άνωτέρω περί αύτοΟ προτα-
θείσης γνώμης ημών, άμφίοολον είναι αν δυνά-
μεθα νά στηριχΟώμεν εις το ότι οί τρεις άνδρες,
ύπέρ ων τό ψήφισμα, είναι Άντιγονεϊς. Έκ των
πόλεων των φερουσών το όνομα Άντιγόνεια δύνα-
ται νά νοηθή ένταΰΟα ή Άντιγόνεια ή έν Βιθυνία,
ή ^ραούτερον ύπό Λυσιμάχου μετονομασΟεΐσα Νό-
καυα [Όνογ&βη, Οβ8θ1ι. (3. Ερί§οηβη II 2 256) ή
Άντιγόνεια ή έν τη Τρωάδι, ή ύπό Λυσιμάχου
μετονομασΟεΐσα ' Αίεζάνδρεια (ΠΐΌγδβη, ε. ά. II2
19ο) ή Άντιγόνεια ή παρά τον Όρόντην, ή έν ετει
306 ύπό του Αντιγόνου ΟεμελιωΟεΐσα (Διόδωρ.
XX, 47), Ίνα μή άναφέρωμεν μικράς τινας κώμας
τοΟ αύτοΟ ονόματος,περί ων διαλαμβάνει όθΓθ)786η
(II2 266). Έάν πράγματι ή πατρίς των τριών
Άντιγονέων ήτο ή πόλις της Βιθυνίας ή ή της
Τρωάδος, τοΰτο Οά συνεφώνει κάλλιστα προς τήν
ΰπ' έμοΰ ύποτιΟεμένην σχέσιν της έπιγραφής προς
τά περί τό έτος 302 πολεμικά γεγονότα, διότι
άληΟώς κατά τούτον τον χρόνον ό Δημήτριος διέ-
τριβε μετά του στόλου αύτου και του στρατοΰ εις
εκείνους τούς τόπους. Έν τούτοις είναι έξ Γσου
τουλάχιστον πιθανόν ότι ό Γλαύκιππος, ό Ίπποδά-
μας και ό Απολλώνιος παρέσχον εαυτούς υ,ακράν
της πατριοος αυτών, ως αρχηγοί εν τη υπηρεσία
του Δημητρίου, ωφελίμους εις τούς έν τφ στόλω
εύρισκομένους Ερετριεΐς" ώς έκ τούτου δε φρονι-
μώτερον είναι νά άποφύγη τις νά βασισθή έπί της
μνείας της Άντιγονείας προς καθορισμόν τοΰ θεά-
τρου τών πολεμικών γεγονότων.
Έν τοις καθ έκαστα παρατηρητέον τά έξης. Ό
υποβάλλων τήν πρότασιν ονομάζεται δια του ιδίου
ονόματος, τοΟ πατρωνυμικού και τοΟ δημοτικού,
τουθ' όπερ έν τοις έρετριακοΐς ψηφίσμασι δεν εί-
ναι το τακτικόν, καίτοι έν τοϊς καταλόγοις ή τοι-
αύτη πλήρης αναγραφή είναι συνήθης1. Έμοί τού-
λάχιστον μόνον εν έρετριακόν ψήφισμα είναι γνω-
στόν, έν ω ο ειπών αύτό δηλοΰται δια τοΟ ιδίου
ονόματος ή του ιδίου και του πατρωνυμικοΟ, προσ-
τίθεται δε και τό δημοτικόν" είναι δε τοΰτο τό ύπό
του 'Ραγκαβή εν τινι ήρειπωμένη έκκλησία παρά
τήν Βάθειαν εύρεθέν και δημοσιευθέν ψήφισμα2,
τό ύπ' έμοΟ ματαίως άναζητηθέν, έν ω άναγινώ-
σκω έν τω πρώτω στίχω : ό δείνα—]6ον[Λον
Γ\ξ>ν(γγΐ\θεγ) εϊττεν, προϋποτιθεμένου, έννοεϊται,
ότι ή άνάγνωσις τοΟ 'Ραγκαβή είναι όρθή.Τά δη-
μοτικόν Άφαρεϋθεν άπαντα ήδη έν έρετριακοϊς
καταλόγοις.
Ό Δαμασίας δεν είναι άγνωστος, διότι δύναται
μετά βεβαιότητος νά ταύτισθή' προς τον Δαυ,ασίαν,
ού το όνοιχα εύρίσκεται έπί έρετριακών νομισμάτων
και δή έπί τετραδράχμων έξόχ_ως ωραίου τύπου,
όκτωβόλων και τετρωβόλων. Ό ΠβειοΙ έν τω κατα-
λόγω τών νομισμάτων τοΟ Βρετ. Μ ουσείου ΟοπΙγ&Ι
(ιΓββοε σελ. ΕΧν και 123 Οέτ ει την σειράν ταυτην
τών νομισμάτων εις τούς μεταξύ 196 και 146
π. Χ. χρόνους. Άλλ' Ό Ε. Βϊώβίοη δημοσιεύων εν
τοιούτο τετράδραχμον έςαιρέτου διατηρήσεως ανή-
κον εις το ΟαΙπηεί (ΙβΒ πιβ(3αί11θ8 τών Παρισίων3
συνεπέρανεν (άναμφιβόλως ορθώς) έκ της τεχνο-
τροπίας της έπί τοΰ νομίσματος τούτου ώραίας
κεφαλής της Αρτέμιδος, ότι τό νόμισμα τοΰτο
και άλλα κατά τήν τέχνην όμοια άνήκουσιν εις
τούς αεταξύ 313 και 265 π. Χ. χρόνους. Απει-
κονίσεις τών τετραδράχμων ί'δε παρά τω Βαβοΐοη
1 Έοηα "Αρχ. 1869, άρ40ί. Βαΐΐ. ά. ο. ΗβΙΙ. Πσ. 277.Έφη(ΐ.
"Αρχ. 1887 σ. 82. "Ι3ε και τήν εφεξής έκδιδομένην έφηβικήν άνα-
γραφήν.
2 ΜόπιοίΓβ δΐΐΓ Ια ραιΊϊε πιόπ(Ιίοηα1ο ΠΙο ίΓΕυΐ3ΐ5β σ. 15.
3 Κβν. IIϋΙΠϊ8ΙΤ1. 1887 σ. 212 εξ.— Τήν δπόδειξ'.ν της διατριβής
ταύτης οφείλω εις τόν κ. I. Ν. Σβορώνον.
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΓΒΟΙΑΣ
124
ή δυνηθή νά πλεύση, ώς έμελέτα, εις τήν μικράν
Άσίαν, έττεφάντ] εις τάς έλληνικάς θάλασσας στό-
λος του Πτολεμαίου" ό οέ Λυσίμαχος και 6 Πυρρός
προσέβαλον αυτόν έν Μακεδονία Προδοθείς ύπό
των ίδιων στρατευμάτων και άπολέσας το βασί-
λειόν του κατέφυγεν ό Δημήτριος εις τήν μικράν
Άσίαν όπου και άπέθανεν αργότερα.
Ένεκα της άτελείας και του συγκεχυμένου των
ειδήσεων, άς περί των χρόνων τούτων έ'χομεν,
πασαι αί περί των κατ'αύτούς συμβάντων εικασία:
θεωρητέαι έπισφαλεΐς' ήδύνατό τις λοιπόν νά παρα-
δεχθή ότι ή έν τω ψηφίσματι μνημονευομένη εκ-
στρατεία είναι άλλη τις οιαδήποτε έπιχείρησις του
βασιλέως Δημητρίου" πιΟανώτερον όμως μοί φαί-
νεται ότι αυτη είναι ή έν έ'τει 302 έπιχειρηΟεΐσα.
Δια ταύτα τό ψήφισμα έγένετο ή κατά τό έ'τος
τοΟτο ή κατά τό έπιον και δή πριν ή 6 Δημήτριος,
μετά τήν άτυχη έκβασιν της έν Ίψώ μάχης, έκ-
πέση της βασιλείας.
Προς λύσιν του γ^ρονοΧογιν.ου τούτου ζητήματος
και έπιβεβαίωσιν της άνωτέρω περί αύτοΟ προτα-
θείσης γνώμης ημών, άμφίοολον είναι αν δυνά-
μεθα νά στηριχΟώμεν εις το ότι οί τρεις άνδρες,
ύπέρ ων τό ψήφισμα, είναι Άντιγονεϊς. Έκ των
πόλεων των φερουσών το όνομα Άντιγόνεια δύνα-
ται νά νοηθή ένταΰΟα ή Άντιγόνεια ή έν Βιθυνία,
ή ^ραούτερον ύπό Λυσιμάχου μετονομασΟεΐσα Νό-
καυα [Όνογ&βη, Οβ8θ1ι. (3. Ερί§οηβη II 2 256) ή
Άντιγόνεια ή έν τη Τρωάδι, ή ύπό Λυσιμάχου
μετονομασΟεΐσα ' Αίεζάνδρεια (ΠΐΌγδβη, ε. ά. II2
19ο) ή Άντιγόνεια ή παρά τον Όρόντην, ή έν ετει
306 ύπό του Αντιγόνου ΟεμελιωΟεΐσα (Διόδωρ.
XX, 47), Ίνα μή άναφέρωμεν μικράς τινας κώμας
τοΟ αύτοΟ ονόματος,περί ων διαλαμβάνει όθΓθ)786η
(II2 266). Έάν πράγματι ή πατρίς των τριών
Άντιγονέων ήτο ή πόλις της Βιθυνίας ή ή της
Τρωάδος, τοΰτο Οά συνεφώνει κάλλιστα προς τήν
ΰπ' έμοΰ ύποτιΟεμένην σχέσιν της έπιγραφής προς
τά περί τό έτος 302 πολεμικά γεγονότα, διότι
άληΟώς κατά τούτον τον χρόνον ό Δημήτριος διέ-
τριβε μετά του στόλου αύτου και του στρατοΰ εις
εκείνους τούς τόπους. Έν τούτοις είναι έξ Γσου
τουλάχιστον πιθανόν ότι ό Γλαύκιππος, ό Ίπποδά-
μας και ό Απολλώνιος παρέσχον εαυτούς υ,ακράν
της πατριοος αυτών, ως αρχηγοί εν τη υπηρεσία
του Δημητρίου, ωφελίμους εις τούς έν τφ στόλω
εύρισκομένους Ερετριεΐς" ώς έκ τούτου δε φρονι-
μώτερον είναι νά άποφύγη τις νά βασισθή έπί της
μνείας της Άντιγονείας προς καθορισμόν τοΰ θεά-
τρου τών πολεμικών γεγονότων.
Έν τοις καθ έκαστα παρατηρητέον τά έξης. Ό
υποβάλλων τήν πρότασιν ονομάζεται δια του ιδίου
ονόματος, τοΟ πατρωνυμικού και τοΟ δημοτικού,
τουθ' όπερ έν τοις έρετριακοΐς ψηφίσμασι δεν εί-
ναι το τακτικόν, καίτοι έν τοϊς καταλόγοις ή τοι-
αύτη πλήρης αναγραφή είναι συνήθης1. Έμοί τού-
λάχιστον μόνον εν έρετριακόν ψήφισμα είναι γνω-
στόν, έν ω ο ειπών αύτό δηλοΰται δια τοΟ ιδίου
ονόματος ή του ιδίου και του πατρωνυμικοΟ, προσ-
τίθεται δε και τό δημοτικόν" είναι δε τοΰτο τό ύπό
του 'Ραγκαβή εν τινι ήρειπωμένη έκκλησία παρά
τήν Βάθειαν εύρεθέν και δημοσιευθέν ψήφισμα2,
τό ύπ' έμοΟ ματαίως άναζητηθέν, έν ω άναγινώ-
σκω έν τω πρώτω στίχω : ό δείνα—]6ον[Λον
Γ\ξ>ν(γγΐ\θεγ) εϊττεν, προϋποτιθεμένου, έννοεϊται,
ότι ή άνάγνωσις τοΟ 'Ραγκαβή είναι όρθή.Τά δη-
μοτικόν Άφαρεϋθεν άπαντα ήδη έν έρετριακοϊς
καταλόγοις.
Ό Δαμασίας δεν είναι άγνωστος, διότι δύναται
μετά βεβαιότητος νά ταύτισθή' προς τον Δαυ,ασίαν,
ού το όνοιχα εύρίσκεται έπί έρετριακών νομισμάτων
και δή έπί τετραδράχμων έξόχ_ως ωραίου τύπου,
όκτωβόλων και τετρωβόλων. Ό ΠβειοΙ έν τω κατα-
λόγω τών νομισμάτων τοΟ Βρετ. Μ ουσείου ΟοπΙγ&Ι
(ιΓββοε σελ. ΕΧν και 123 Οέτ ει την σειράν ταυτην
τών νομισμάτων εις τούς μεταξύ 196 και 146
π. Χ. χρόνους. Άλλ' Ό Ε. Βϊώβίοη δημοσιεύων εν
τοιούτο τετράδραχμον έςαιρέτου διατηρήσεως ανή-
κον εις το ΟαΙπηεί (ΙβΒ πιβ(3αί11θ8 τών Παρισίων3
συνεπέρανεν (άναμφιβόλως ορθώς) έκ της τεχνο-
τροπίας της έπί τοΰ νομίσματος τούτου ώραίας
κεφαλής της Αρτέμιδος, ότι τό νόμισμα τοΰτο
και άλλα κατά τήν τέχνην όμοια άνήκουσιν εις
τούς αεταξύ 313 και 265 π. Χ. χρόνους. Απει-
κονίσεις τών τετραδράχμων ί'δε παρά τω Βαβοΐοη
1 Έοηα "Αρχ. 1869, άρ40ί. Βαΐΐ. ά. ο. ΗβΙΙ. Πσ. 277.Έφη(ΐ.
"Αρχ. 1887 σ. 82. "Ι3ε και τήν εφεξής έκδιδομένην έφηβικήν άνα-
γραφήν.
2 ΜόπιοίΓβ δΐΐΓ Ια ραιΊϊε πιόπ(Ιίοηα1ο ΠΙο ίΓΕυΐ3ΐ5β σ. 15.
3 Κβν. IIϋΙΠϊ8ΙΤ1. 1887 σ. 212 εξ.— Τήν δπόδειξ'.ν της διατριβής
ταύτης οφείλω εις τόν κ. I. Ν. Σβορώνον.