DOI Artikel:
Śnieżyńska-Stolot, Ewa: Geneza, styl i historia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20357#0040
tańskiej linii Andegawenów na freskach z około
r. 1340 w Santa Chiara w Neapolu, a także na pow-
stałych w tym samym czasie miniaturach Krzysztofa
Orimini, zdobiących Biblię w Seminarium w Me-
diolanie, oraz królewicza Andrzeja z węgierskiej
linii Andegawenów na ankonie fundacji królowej
Elżbiety Łokietkówny z r. 1344, przypisywanej
Lippo Vanniemu, w Joe and Emily Lowe Art
Gallery w Miami na Florydzie (ryc. 35)77. W 2. po-
łowie w. XIV lilie występują na szatach świętych
andegaweńskich, przedstawionych w kościele Santa
Maria Incoronata w Neapolu, oraz zdobią płaszcz
29. Fragment obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, ornament
na szacie Dzieciątka (fot. J. Langda).
77 L. Reau, Iconographie de l'art chretien III, Paris 1958,
s. 817, 821, uważa, że płaszcze zdobione liliami andegaweńskimi
stanowią atrybut Ludwika IX Świętego i św. Ludwika z Tu-
luzy. — R. van Marle, Simone Martini, Strasbourg 1920,
s. 178. — Tenże, The Development... III, 1924, fig. 82. —
E. W. Suida, The Altarpiece of Elżbieta Łokietkówna (Gazette
des Beaux-Arts S. V. XXXVI, 1948, s. 201-208). — Bo-
30. Duccio di Buoninsegna, fragment poliptyku Matka
Boska z świętymi, ornament na szacie Św. Augustyna, Siena,
Pinakoteka (wg Weigelta).
wymienionego Ludwika IX, ukazanego kilkakrotnie
na miniaturach Grandę Chronique de France78.
Lilie andegaweńskie pojawiają się także w tle obra-
zów, które w jakiś sposób związane były z rodziną
Andegawenów, takich jak: wspomniany już obraz
Simone Martiniego Koronacja Roberta Mądrego,
na karcie tytułowej Statutu Zakonu Ducha Świę-
tego (w Bibliotece Narodowej w Paryżu, ms. 4274),
założonego przez Ludwika z Tarentu, w grupie
wizerunków z 2. połowy w. XIV, które Ludwik
Wielki, król Węgier, ofiarował do kościoła w Maria-
zell i do katedry w Akwizgranie (ryc. 36), a także
na obrazie Św. Antoniego Opata z Sant Antonio
Abate a Foria w Neapolu (obecnie w Museo di San
logna, I pittori..., s. 167, 131, il. III-41, s. 276, il. VI-62-63,
s. 287-288.
78 J. Dupont et C. Gnudi, Les grands sikcles de lapein-
ture. La peinture gothiąue [Geneve 1954], s. 40. — P. Toesca,
II Trecento, Torino [1951], fig. 586. — Bologna, I pittori...,
s. 294 datuje freski w kościele Santa Maria Incoronata na
około r. 1354 i przypisuje Robertowi Odorisio.
32
r. 1340 w Santa Chiara w Neapolu, a także na pow-
stałych w tym samym czasie miniaturach Krzysztofa
Orimini, zdobiących Biblię w Seminarium w Me-
diolanie, oraz królewicza Andrzeja z węgierskiej
linii Andegawenów na ankonie fundacji królowej
Elżbiety Łokietkówny z r. 1344, przypisywanej
Lippo Vanniemu, w Joe and Emily Lowe Art
Gallery w Miami na Florydzie (ryc. 35)77. W 2. po-
łowie w. XIV lilie występują na szatach świętych
andegaweńskich, przedstawionych w kościele Santa
Maria Incoronata w Neapolu, oraz zdobią płaszcz
29. Fragment obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, ornament
na szacie Dzieciątka (fot. J. Langda).
77 L. Reau, Iconographie de l'art chretien III, Paris 1958,
s. 817, 821, uważa, że płaszcze zdobione liliami andegaweńskimi
stanowią atrybut Ludwika IX Świętego i św. Ludwika z Tu-
luzy. — R. van Marle, Simone Martini, Strasbourg 1920,
s. 178. — Tenże, The Development... III, 1924, fig. 82. —
E. W. Suida, The Altarpiece of Elżbieta Łokietkówna (Gazette
des Beaux-Arts S. V. XXXVI, 1948, s. 201-208). — Bo-
30. Duccio di Buoninsegna, fragment poliptyku Matka
Boska z świętymi, ornament na szacie Św. Augustyna, Siena,
Pinakoteka (wg Weigelta).
wymienionego Ludwika IX, ukazanego kilkakrotnie
na miniaturach Grandę Chronique de France78.
Lilie andegaweńskie pojawiają się także w tle obra-
zów, które w jakiś sposób związane były z rodziną
Andegawenów, takich jak: wspomniany już obraz
Simone Martiniego Koronacja Roberta Mądrego,
na karcie tytułowej Statutu Zakonu Ducha Świę-
tego (w Bibliotece Narodowej w Paryżu, ms. 4274),
założonego przez Ludwika z Tarentu, w grupie
wizerunków z 2. połowy w. XIV, które Ludwik
Wielki, król Węgier, ofiarował do kościoła w Maria-
zell i do katedry w Akwizgranie (ryc. 36), a także
na obrazie Św. Antoniego Opata z Sant Antonio
Abate a Foria w Neapolu (obecnie w Museo di San
logna, I pittori..., s. 167, 131, il. III-41, s. 276, il. VI-62-63,
s. 287-288.
78 J. Dupont et C. Gnudi, Les grands sikcles de lapein-
ture. La peinture gothiąue [Geneve 1954], s. 40. — P. Toesca,
II Trecento, Torino [1951], fig. 586. — Bologna, I pittori...,
s. 294 datuje freski w kościele Santa Maria Incoronata na
około r. 1354 i przypisuje Robertowi Odorisio.
32