29. Mistrz Łowicki, Nawiedzenie, Łowicz, kolegiata (fot.
J. Langda)
twórczości Tycjana, mogą być także wynikiem wpły-
wu odtwarzającego jego dzieła rycin, które w tym
czasie były popularne.
Na obecnym etapie badań ostateczne ustalenie
stopnia samodzielności twórczej Mistrza Łowickiego
pozostaje mimo wszystko jeszcze sprawą otwartą.
Brak bowiem jednolitości stylowej w ujęciu łowic-
kich postaci oraz fakt dosłownego przejęcia w ło-
wickiej scenie A1 uwiedzenia, za pośrednictwem gra-
fiki, najbardziej interesujących modeli, wskazują na
duże prawdopodobieństwo wykorzystania w tym za-
kresie jeszcze innych przekazów graficznych. Wspo-
mniane pokrewieństwo stylistyczne postaci w scenie
jałmużny w łowickim Ofiarowaniu w świątyni z ru-
bensowskim kręgiem artystycznym zdaje się również
o tym świadczyć, W jednym tylko bowiem obrazie
naszego artysty, mianowicie Narodzeniu Marii, wy-
obrażone postacie łączą wspólne cechy stylistyczne
i może te właśnie okażą się z czasem jego samodziel-
ną wypowiedzią artystyczną. W każdym razie w chwi-
li obecnej możemy stwierdzić na pewno, że twór-
czość Mistrza Łowickiego, prezentująca w naszej
sztuce wysoką klasę, inspirowana była w dużej mie-
rze grafiką, interpretowaną mniej lub bardziej sa-
modzielnie zarówno w zakresie przejętych schematów
30. A. Collaert, wg J. van der Straeta, Nawiedzenie, mie-
dzioryt (fot. Z. Kos)
kompozycyjnych, jak różnych szczegółów obrazo-
wych, które składały się na jego wizję artystyczną,
pomimo różnych analogii nie pozbawioną pewnej lo-
kalnej odrębności.
Na podstawie materiałów przedstawionych za-
równo w pierwszej, jak i w drugiej części pracy
stwierdzić należy, że malarstwo polskie okresu ma-
nieryzmu i wczesnego baroku czerpało z wzorów
graficznych w stopniu znacznie większym, niż to do-
162
J. Langda)
twórczości Tycjana, mogą być także wynikiem wpły-
wu odtwarzającego jego dzieła rycin, które w tym
czasie były popularne.
Na obecnym etapie badań ostateczne ustalenie
stopnia samodzielności twórczej Mistrza Łowickiego
pozostaje mimo wszystko jeszcze sprawą otwartą.
Brak bowiem jednolitości stylowej w ujęciu łowic-
kich postaci oraz fakt dosłownego przejęcia w ło-
wickiej scenie A1 uwiedzenia, za pośrednictwem gra-
fiki, najbardziej interesujących modeli, wskazują na
duże prawdopodobieństwo wykorzystania w tym za-
kresie jeszcze innych przekazów graficznych. Wspo-
mniane pokrewieństwo stylistyczne postaci w scenie
jałmużny w łowickim Ofiarowaniu w świątyni z ru-
bensowskim kręgiem artystycznym zdaje się również
o tym świadczyć, W jednym tylko bowiem obrazie
naszego artysty, mianowicie Narodzeniu Marii, wy-
obrażone postacie łączą wspólne cechy stylistyczne
i może te właśnie okażą się z czasem jego samodziel-
ną wypowiedzią artystyczną. W każdym razie w chwi-
li obecnej możemy stwierdzić na pewno, że twór-
czość Mistrza Łowickiego, prezentująca w naszej
sztuce wysoką klasę, inspirowana była w dużej mie-
rze grafiką, interpretowaną mniej lub bardziej sa-
modzielnie zarówno w zakresie przejętych schematów
30. A. Collaert, wg J. van der Straeta, Nawiedzenie, mie-
dzioryt (fot. Z. Kos)
kompozycyjnych, jak różnych szczegółów obrazo-
wych, które składały się na jego wizję artystyczną,
pomimo różnych analogii nie pozbawioną pewnej lo-
kalnej odrębności.
Na podstawie materiałów przedstawionych za-
równo w pierwszej, jak i w drugiej części pracy
stwierdzić należy, że malarstwo polskie okresu ma-
nieryzmu i wczesnego baroku czerpało z wzorów
graficznych w stopniu znacznie większym, niż to do-
162