DOI Artikel:
Kowalczyk, Jerzy: Nagrobek królowej Anny Jagiellonki w kaplicy Zygmuntowskiej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20541#0014
3. Nagrobek Anny Jagiellonki (wg rysunku M. i S. Cerehów, Pomniki Krakowa, t. II, Kraków 1904) (repr. T. Kaź-
rniieriskli)
(ryc. 16). Krystyna Simko przytoczyła też frag-
ment tekstu kaiziaoia ks. Skargi po śmierci kró-
lowej Anny, w którym (Wspomniał, że królowa ka-
zała sobie postawić pomnik ziaj życia, i to na kil-
kanaście lat przed śmiercią 12. Również Adam Bo-
chnak w małej monografii kaplicy Zygmuntow-
skiej przypuszczał, iż powstanie nagrobka przy-
padło na okres po trzecim bezkrólewiu, tj. po ro-
ku 1587, gdyż napis na pomniku przypomina, że
królowa Anna. była ,,poręką zgody w czasie trzech
bezkrólewi” 13 14. Za Simkówmą i Bochnakiem poszła
Katarzyna Mikocka, która ■—- niezależnie od kon-
trowersyjnych hipotez — słusznie zakwestionowa-
ła wczesne datowanie nagrobka z racji królew-
skich insygniów Anny. Datację tego dzieła po r.
1586 Mikocka argumentuje wykonaniem w tym ro-
ku do kaplicy portretu Anny u.
Kończąc omawianie stanu badań, należy .stwier-
dzić, że autorzy wykorzystali cztery źródła:
1) szczęśliwie zachowany sam nagrobek, a więc
źródło pierwszorzędne,
2) relację Świętosława Orzelskiego z r. 1575,
3) list Anny Jagiellonki zawiadamiający o
przesłaniu obrazu,
12 K. Sinko, Santi Gucci Fiorentino i jego szkoła,
Kraków 1933, s. 21.
13 A. Bochnak, Kaplica Zygmuntowska, Warszawa
1930, s. 26.
14 Mikocka, o.c., s. 95.
4) kazanie bs. Piotra Skargi z r. 1596.
Warto dodać, że w około dwudziestu listach,
pisanych przez Annę Jagiellonkę do mansjonarzy-
-roramtystów i do ks. Stanisława Zająca, probo-
szcza kaplicy Zygmunt owakiej (nie licząc listiu w
sprawie obrazu), nie ma ani jednej wzmianki o
nagrobku dobrodziejki. Listy te znane są z pu-
blikacji Ambrożego Grabowskiego i Aleksandra
Pr z e z dziecka eg o 15.
2. Jeszcze przed pogrzebem Zygmunta Augu-
sta królewna Anna. zatroszczyła się o mauzole-
um rodowe — kaplicę Zygmuntowiską. 4 czerwca
1573 pisała z. Warszawy do księży mansjonarzy
kaplicy królewskiej, zalecając pilność ,,około tych
tam obrzędów i śpiewania wszelakiego, opatrując
wszystko tak, jako na ton czas najlepiej może
być, aż do szczęśliwego' da-l)i Bóg, przyjazdu me-
go, gdzie o wszystkiem postanowienie gruntow-
niejsze uezyniemy” 16.
Tak się też stało. Do Krakowa przybyła 11 lu-
tego w kondukcie żałobnym, prowadząc zwłoki
Zygmunta Augusta, i pozostała na Wawelu do
15 A. Grabowski, Starożytności historyczne pol-
skie, t. 2, Kraków 1840, s. 9—<39; A. Pr,z ©z dziecki,
Jagiellonki polskie w XVI wieku, Kraków 1868, t. IV,
s. 277—348.
16 Cyt. za: P.rzezdziecki,, o.c., t. IV, s. 278.
rniieriskli)
(ryc. 16). Krystyna Simko przytoczyła też frag-
ment tekstu kaiziaoia ks. Skargi po śmierci kró-
lowej Anny, w którym (Wspomniał, że królowa ka-
zała sobie postawić pomnik ziaj życia, i to na kil-
kanaście lat przed śmiercią 12. Również Adam Bo-
chnak w małej monografii kaplicy Zygmuntow-
skiej przypuszczał, iż powstanie nagrobka przy-
padło na okres po trzecim bezkrólewiu, tj. po ro-
ku 1587, gdyż napis na pomniku przypomina, że
królowa Anna. była ,,poręką zgody w czasie trzech
bezkrólewi” 13 14. Za Simkówmą i Bochnakiem poszła
Katarzyna Mikocka, która ■—- niezależnie od kon-
trowersyjnych hipotez — słusznie zakwestionowa-
ła wczesne datowanie nagrobka z racji królew-
skich insygniów Anny. Datację tego dzieła po r.
1586 Mikocka argumentuje wykonaniem w tym ro-
ku do kaplicy portretu Anny u.
Kończąc omawianie stanu badań, należy .stwier-
dzić, że autorzy wykorzystali cztery źródła:
1) szczęśliwie zachowany sam nagrobek, a więc
źródło pierwszorzędne,
2) relację Świętosława Orzelskiego z r. 1575,
3) list Anny Jagiellonki zawiadamiający o
przesłaniu obrazu,
12 K. Sinko, Santi Gucci Fiorentino i jego szkoła,
Kraków 1933, s. 21.
13 A. Bochnak, Kaplica Zygmuntowska, Warszawa
1930, s. 26.
14 Mikocka, o.c., s. 95.
4) kazanie bs. Piotra Skargi z r. 1596.
Warto dodać, że w około dwudziestu listach,
pisanych przez Annę Jagiellonkę do mansjonarzy-
-roramtystów i do ks. Stanisława Zająca, probo-
szcza kaplicy Zygmunt owakiej (nie licząc listiu w
sprawie obrazu), nie ma ani jednej wzmianki o
nagrobku dobrodziejki. Listy te znane są z pu-
blikacji Ambrożego Grabowskiego i Aleksandra
Pr z e z dziecka eg o 15.
2. Jeszcze przed pogrzebem Zygmunta Augu-
sta królewna Anna. zatroszczyła się o mauzole-
um rodowe — kaplicę Zygmuntowiską. 4 czerwca
1573 pisała z. Warszawy do księży mansjonarzy
kaplicy królewskiej, zalecając pilność ,,około tych
tam obrzędów i śpiewania wszelakiego, opatrując
wszystko tak, jako na ton czas najlepiej może
być, aż do szczęśliwego' da-l)i Bóg, przyjazdu me-
go, gdzie o wszystkiem postanowienie gruntow-
niejsze uezyniemy” 16.
Tak się też stało. Do Krakowa przybyła 11 lu-
tego w kondukcie żałobnym, prowadząc zwłoki
Zygmunta Augusta, i pozostała na Wawelu do
15 A. Grabowski, Starożytności historyczne pol-
skie, t. 2, Kraków 1840, s. 9—<39; A. Pr,z ©z dziecki,
Jagiellonki polskie w XVI wieku, Kraków 1868, t. IV,
s. 277—348.
16 Cyt. za: P.rzezdziecki,, o.c., t. IV, s. 278.