Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (23.1987)

— W rzędach poziomych zachowany jest rytm:

12 112 1
2 12 12
12 112 1
2 12 12
12 112 1
2 12 12
12 112 1
12 12 1
2 12 2 12
12 12 1
2 12 2 12
12 12 1
2 12 2 12.

3>. Układ motywów w kompozycji kobier-
ców zaliczonych do grupy drugiej

— W rzędach pionowych rytm ten jest nastę-
pujący:

1 1 1 2 2 2 2
2 2 2 1 1 1
2 2 2 1 1 1 1
1112 2 2
1 1 1 2 2 2 2
2 2 2 1 1 1
1 1 1 2 2 2 2
1112 2 2
2 2 2 1 1 1 1
2 2 2 1 1 1
1 1 1 2 2 2 2.

Przedstawione wyżej schematy pokazują tak-
że, jak układ motywów określa przebieg osi sy-
metrii, oraz stanowią ilustrację konsekwentnego
zastosowania zasad symetrii zwierciadlanej. Po
złożeniu bowiem tkaniny wzdłuż wyznaczonej osi
pionowej, motywy nakładają się na siebie. Nato-
miast w stosunku do osi poziomej uzupełniają
się tworząc pary takich samych motywów o prze-
ciwnych zwrotach (ryc. 1).

Drugą grupę tworzą kobierce o kom-
pozycji, w której zastosowano zasadę symetrii
zwierciadlanej z odbiciem wzdłuż osi pionowej i
poziomej oraz, zasadę symetrii translacyjnej, w
której motywy układane są wzdłuż dodatkowych
osi przekątnych. Wśród zabytków o kompozycji
podporządkowanej tym zasadom można wyróżnić
trzy podgrupy. W każdej z nich motywy wystę-
pują w odmianach „a” i ,,b” i podporządkowane
są zasadom symetrii zwierciadlanej.

— W rzędach poziomych podporządkowane są
rytmowi:

1 1
2 2 2
1 1
2 2 2
1 1
2 2 2
1 1.

—■ W rzędach pionowych występują zgodnie z
rytmeim:

2 2 2
1111
2 2 2
1111
2 2 2

—- oraz zasadami symetrii translacyjnej, kiedy u-
kładane są wzdłuż osi przekątnych zgodnie z ryt-
mem: 12 12 (ryc. 3).

Kompozycja taka może być dowolnie zacieś-
niana i rozszerzana. W przypadkach opisanych po-

90