Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (23.1987)

rzy optyczną całość ujętą bordiurą. Przykładem
są kobierce ze zbiorów Metropolitan Museum of
Art w Nowym Jorku, zachowane w podwójnych
egzemplarzach, o wymiarach 399 cm X 170 cm
i 404 cm X 167 cm, ozdobione motywami w for-
mie medalionów wyznaczonych — w przypadku
pierwszej pary tkanin — gałązkami z drobnymi
liśćmi (ryc. 4), w przypadku zaś drugiej pary —
podobnymi gałązkami, lecz pozbawionymi płyn-
ności, załamywanymi rytmicznie, uzupełnionymi
liśćmi w formie małych pączków (ryc. 5). Meda-
liony zaś wypełniono drobnymi palmetami i ró-
żami w kilku odmianach 22.

Drugi przypadek drugiej grupy.

6. Układ motywów w kompozycji kobierców zaliczonych
do grupy drugiej (przypadek drugi)

7. Kobierzec ze zbiorów Viictordia and Albert Museum
(fragment)

Drugi przypadek opisanej kompozycji zachodzi,
kiedy — przy zachowaniu pozostałych reguł ty-
powych dla wymienionej kompozycji — osie sy-
metrii zwierciadlanej są przesunięte, a miejsce
ich przecięcia nie przypada w centralnym punk-
cie pola środkowego (ryc. 6). Przykłady stano-
wią kobierce: ze zbiorów Gosudarstvennogo Mu-
zeja Iskusstva Narodov Vostoka w Moskwie, o
wymiarach 161 cm X 100 cm23; ze zbiorów bazy-
liki San Marco w Wenecji, o wymiarach 133 cm X
X 196 cm24; kobierzec ze zbiorów zamku Rosen-

22 Spuhler (o.c., s. 186, 187, kat. nr 65, 67) datuje

je na pierwszą ćwierć XVII w. i uważa, że wykonano
je w Isfahainie lub Kaszarnie; Dimand (o.c., s. 103, 104,
kat. nr 20a, b) łączy produkcję tych kobierców z war-

sztatami Isfahanu czynnymi w pierwszej poł. XVII w.

23 S. Mas leni cyna (Persian Art in the Collection
oj the Museum of Oriental Art, Leningrad 1975, ił. 71)
uważa, że wiązano ten kobierzec w Isfahanie w XVII w.

92