DOI Artikel:
Biedrońska-Słota, Beata: Kobierce perskie tzw. polskie: Studium nad budową i znaczeniem ornamentu w sztuce islamu
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.20541#0108
19. Układ motywów w kompozycja kobierców zaliczonych do grupy
drugiej (zastosowanie motywów w trzech rodzajach)
sie analizy kompozycji, dodatkowych wyjaśnień.
Motywy stanowią jednostkę kompozycji i jako
takie składają się z elementów, choć zdarza się
także — w nielicznych przypadkach — że moty-
wy same są elementami. Tak więc motywami są
zwykle medaliony, ale mogą być nimi także —
na przykład — palmety. Elementami natomiast
są palmety, rozety, kwiaty, łodygi z liśćmi użyte
dla ich łączenia i odgrywające zasadniczą rolę w
tworzeniu motywów. 53 *
53 A. R i e g 1, Stilfragen, Berlin 1893, rozdz. IV s
269—1346.
Zwoje łodyg, które stanowią często regularne
wici, zwykle w literaturze nazywane są arabes-
kami. Alois Riegl w publikacji wydanej w r. 1893
ograniczył termin ,,arabeska” do kręgu sztuki
Bliskiego' Wschodu i określił tym mianem zwój
wici rozwidlającej się w dwa zwoje w rytmicz-
nym ruchu55. E. Herzfeld w Encyklopedii isla-
n\Ui nrbeskami nazywa, podobnie jak Riegl, for-
my wiciowe wywodzące się z ornamentu roślin-
nego, które występują w sztuce Wschodu (w Ka-
irze, Kairuanie, Aleppo, Konyi). Według cytowa-
nego autora cechami typowymi dla arabesek są
łodygi i liście z kwiatami w zakolach, wzajemnie
p
100
BERG
drugiej (zastosowanie motywów w trzech rodzajach)
sie analizy kompozycji, dodatkowych wyjaśnień.
Motywy stanowią jednostkę kompozycji i jako
takie składają się z elementów, choć zdarza się
także — w nielicznych przypadkach — że moty-
wy same są elementami. Tak więc motywami są
zwykle medaliony, ale mogą być nimi także —
na przykład — palmety. Elementami natomiast
są palmety, rozety, kwiaty, łodygi z liśćmi użyte
dla ich łączenia i odgrywające zasadniczą rolę w
tworzeniu motywów. 53 *
53 A. R i e g 1, Stilfragen, Berlin 1893, rozdz. IV s
269—1346.
Zwoje łodyg, które stanowią często regularne
wici, zwykle w literaturze nazywane są arabes-
kami. Alois Riegl w publikacji wydanej w r. 1893
ograniczył termin ,,arabeska” do kręgu sztuki
Bliskiego' Wschodu i określił tym mianem zwój
wici rozwidlającej się w dwa zwoje w rytmicz-
nym ruchu55. E. Herzfeld w Encyklopedii isla-
n\Ui nrbeskami nazywa, podobnie jak Riegl, for-
my wiciowe wywodzące się z ornamentu roślin-
nego, które występują w sztuce Wschodu (w Ka-
irze, Kairuanie, Aleppo, Konyi). Według cytowa-
nego autora cechami typowymi dla arabesek są
łodygi i liście z kwiatami w zakolach, wzajemnie
p
100
BERG