DOI Artikel:
Walczak, Marek: Przyczynek do badań nad wieżą ratuszową w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.20623#0029
2. Kraków, wieża ratuszowa (fot. M. Walczak)
Wita w Pradze”. W konkluzji: „odkryta data 1444
na jednym z ciosów wewnątrz oraz cechy stylowe de-
koracji wieży pozwalają zdecydowanie na datowanie
jej na lata pierwszej połowy XV w.”15.
Odnalezienie nowych źródeł pisanych i ich inter-
pretacja są zasługą Bożeny Wyrozumskiej16. Przeba-
dane przez nią zapisy w księgach kancelarii miejskiej
z łat dziewięćdziesiątych w. XIV poświadczają, że
wówczas ratusz był budynkiem przynajmniej dwu-
kondygnacyjnym z wieżą. W tej ostatniej znajdo-
wało się więzienie, gdyż już w r. 1384: „Benusszius
molendinator impositus fuit ad turrim”. W r. 1393
przebywało w nim przymusowo kilkanaście osób, a
15 P. Pencakowski, Gotyk w Krakowie, Kraków b.d., s.
104-105.
cztery łata później poświadczona jest groźba 13 ty-
godni więzienia „in turri” w razie złamania złożonego
ślubu. Rachunki notują też datki złożone w r. 1408
na utrzymanie więźniów w wieży, a dwa lata później
poświadczają ucieczkę trzech z nich przez okno, z
którego wyłamano kratę. Kolejne wzmianki o wię-
ziennej funkcji wieży pochodzą dopiero z lat 1429
i 144117. Najbardziej wszechstronne opracowania
krakowskiego ratusza wyszły spod pióra Waldemara
Komorowskiego, który wypowiadał się w kwestii da-
towania wieży wielokrotnie, wykorzystując zarówno
nowe odkrycia archiwalne jak i prowadzone wciąż
in situ badania archeologiczne i architektoniczne.
16 B. Wyrozumska, Kancelaria miasta Krakoiua w śred-
nioifieczu, Kraków 1995 (Rozprawy habilitacyjne UJ, nr 308),
s. 42-44.
17 Tamże, s. 43-
23
Wita w Pradze”. W konkluzji: „odkryta data 1444
na jednym z ciosów wewnątrz oraz cechy stylowe de-
koracji wieży pozwalają zdecydowanie na datowanie
jej na lata pierwszej połowy XV w.”15.
Odnalezienie nowych źródeł pisanych i ich inter-
pretacja są zasługą Bożeny Wyrozumskiej16. Przeba-
dane przez nią zapisy w księgach kancelarii miejskiej
z łat dziewięćdziesiątych w. XIV poświadczają, że
wówczas ratusz był budynkiem przynajmniej dwu-
kondygnacyjnym z wieżą. W tej ostatniej znajdo-
wało się więzienie, gdyż już w r. 1384: „Benusszius
molendinator impositus fuit ad turrim”. W r. 1393
przebywało w nim przymusowo kilkanaście osób, a
15 P. Pencakowski, Gotyk w Krakowie, Kraków b.d., s.
104-105.
cztery łata później poświadczona jest groźba 13 ty-
godni więzienia „in turri” w razie złamania złożonego
ślubu. Rachunki notują też datki złożone w r. 1408
na utrzymanie więźniów w wieży, a dwa lata później
poświadczają ucieczkę trzech z nich przez okno, z
którego wyłamano kratę. Kolejne wzmianki o wię-
ziennej funkcji wieży pochodzą dopiero z lat 1429
i 144117. Najbardziej wszechstronne opracowania
krakowskiego ratusza wyszły spod pióra Waldemara
Komorowskiego, który wypowiadał się w kwestii da-
towania wieży wielokrotnie, wykorzystując zarówno
nowe odkrycia archiwalne jak i prowadzone wciąż
in situ badania archeologiczne i architektoniczne.
16 B. Wyrozumska, Kancelaria miasta Krakoiua w śred-
nioifieczu, Kraków 1995 (Rozprawy habilitacyjne UJ, nr 308),
s. 42-44.
17 Tamże, s. 43-
23