DOI Artikel:
Walczak, Marek: Przyczynek do badań nad wieżą ratuszową w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20623#0034
8. Orlean, katedra Świętego Krzyża, plan części chórowej
wg rysunku z lat ok. 1320—1330 (wg Kurmann, op.cit.)
charakterze jej systemu konstrukcyjnego świadczy
rysunek z lat ok. 1320-1330, pochodzący zapewne
z bogatego zbioru zgromadzonego przy katedrze w
Strassburgu (il. 8)36. Widoczne są na nim bardzo głę-
bokie, choć wąskie przypory z szerokimi, trójkątnymi
zakończeniami. Niewiele później Spornpfeilern zostały
użyte do ukształtowania elewacji zewnętrznych ka-
plicy zamkowej (poświęcona w r. 1288, il. 9), oraz
zakrystii przy kościele Mariackim w Marburgu37.
formach pomiędzy końcem XVII a początkiem XIX w.; G.
Ch enesseau, Sainte-Croix d’0rleans, histoire d’une cathedrale
gothiąue reedifiee par les Bourbons 1599-1829, t. 1-2, Paris
1925; Tenże, Cathedrale Sainte-Croix [w:] Congres archeologi-
ąue de France, 93e session, 1930, s. 11-51; Kurm ann, op.cit.,
s. 401, il. 4, 5; H. Rousteau-Ch ambon, Le gothiąue des
temps modernes. Architecture religieuse en milieu urban, Paris 2003,
szczeg. s. 286—287.
36 Przypuszcza się, że rysunek ten znalazł się w Strass-
burgu nie później niż w końcu w. XIV; O. Kletzl, Ein Wer-
krifi des Frauenhauses von Strafiburg, Marburger Jahrbuch fur
Kunstwissenschaft, 11-12: 1938-1939, s. 137; H. Kunze,
Der Stand unseres Wissens um die Baugeschichte des Strafiburger
Miinsters. Nachtrdge und Berichtigungen, Ełsal3-lotharingisches
9. Marburg, kaplica zamkowa (wg Michler, Studien zur Mar-
burger Schlosskapelle...)
Trójprzęsłowa kaplica zamkowa ustawiona jest na
wielobocznym cokole, na który spływają przypory
o jednym uskoku, ustawione narożnikowo, ujmujące
ściany na całej ich wysokości. Gzyms obiega przy-
pory tworząc ekspresyjne i drapieżne w charakterze
zwieńczenie murów38. Dopiero w tej budowli wyko-
rzystano wszystkie możliwości, jakie niosło ze sobą
nowe rozwiązanie. Zwarty, krótki korpus poprzez
ustawienie na potężnym cokole osiąga „niebotyczną”
Jahrbuch, 20: 1942, s. 370—386; Les batisseurs des cathedrales
gothiąues, red. R. Recht, Strasbourg 1989, s. 417—418.
37 Także chór tej budowli (poświęconej w r. 1297) wyraź-
nie naśladuje kaplicę zamkową, choć pozbawiony jest przypór.
Jego gładka, bezpodziałowa elewacja stanowi jedno z najbar-
dziej zaskakujących rozwiązań w architekturze XIII w., anty-
cypując tendencje architektury późnogotyckiej w. XIV i XV;
J. Michler, Marburg und Koln. Wechselseitige Beziehungen in der
Baukunst des 13- Jahrhunderts, Hessische Heimat, 22: 1972, z.
2, s. 86.
38 Tenże, Studien zur Marburger Schlosskapelle, Marburger
Jahrbuch fur Kunstwissenschaft, 19: 1974, s. 56-59, il. 10,
11; J. Fabian, Der Dom zu Eichstdtt, Worms 1989 (Manu-
skripte zur Kunstwissenschaft in der Wernerschen Verlagsge-
sellschaft, Bd 19), s. 120, il. 94, 95.
28
wg rysunku z lat ok. 1320—1330 (wg Kurmann, op.cit.)
charakterze jej systemu konstrukcyjnego świadczy
rysunek z lat ok. 1320-1330, pochodzący zapewne
z bogatego zbioru zgromadzonego przy katedrze w
Strassburgu (il. 8)36. Widoczne są na nim bardzo głę-
bokie, choć wąskie przypory z szerokimi, trójkątnymi
zakończeniami. Niewiele później Spornpfeilern zostały
użyte do ukształtowania elewacji zewnętrznych ka-
plicy zamkowej (poświęcona w r. 1288, il. 9), oraz
zakrystii przy kościele Mariackim w Marburgu37.
formach pomiędzy końcem XVII a początkiem XIX w.; G.
Ch enesseau, Sainte-Croix d’0rleans, histoire d’une cathedrale
gothiąue reedifiee par les Bourbons 1599-1829, t. 1-2, Paris
1925; Tenże, Cathedrale Sainte-Croix [w:] Congres archeologi-
ąue de France, 93e session, 1930, s. 11-51; Kurm ann, op.cit.,
s. 401, il. 4, 5; H. Rousteau-Ch ambon, Le gothiąue des
temps modernes. Architecture religieuse en milieu urban, Paris 2003,
szczeg. s. 286—287.
36 Przypuszcza się, że rysunek ten znalazł się w Strass-
burgu nie później niż w końcu w. XIV; O. Kletzl, Ein Wer-
krifi des Frauenhauses von Strafiburg, Marburger Jahrbuch fur
Kunstwissenschaft, 11-12: 1938-1939, s. 137; H. Kunze,
Der Stand unseres Wissens um die Baugeschichte des Strafiburger
Miinsters. Nachtrdge und Berichtigungen, Ełsal3-lotharingisches
9. Marburg, kaplica zamkowa (wg Michler, Studien zur Mar-
burger Schlosskapelle...)
Trójprzęsłowa kaplica zamkowa ustawiona jest na
wielobocznym cokole, na który spływają przypory
o jednym uskoku, ustawione narożnikowo, ujmujące
ściany na całej ich wysokości. Gzyms obiega przy-
pory tworząc ekspresyjne i drapieżne w charakterze
zwieńczenie murów38. Dopiero w tej budowli wyko-
rzystano wszystkie możliwości, jakie niosło ze sobą
nowe rozwiązanie. Zwarty, krótki korpus poprzez
ustawienie na potężnym cokole osiąga „niebotyczną”
Jahrbuch, 20: 1942, s. 370—386; Les batisseurs des cathedrales
gothiąues, red. R. Recht, Strasbourg 1989, s. 417—418.
37 Także chór tej budowli (poświęconej w r. 1297) wyraź-
nie naśladuje kaplicę zamkową, choć pozbawiony jest przypór.
Jego gładka, bezpodziałowa elewacja stanowi jedno z najbar-
dziej zaskakujących rozwiązań w architekturze XIII w., anty-
cypując tendencje architektury późnogotyckiej w. XIV i XV;
J. Michler, Marburg und Koln. Wechselseitige Beziehungen in der
Baukunst des 13- Jahrhunderts, Hessische Heimat, 22: 1972, z.
2, s. 86.
38 Tenże, Studien zur Marburger Schlosskapelle, Marburger
Jahrbuch fur Kunstwissenschaft, 19: 1974, s. 56-59, il. 10,
11; J. Fabian, Der Dom zu Eichstdtt, Worms 1989 (Manu-
skripte zur Kunstwissenschaft in der Wernerschen Verlagsge-
sellschaft, Bd 19), s. 120, il. 94, 95.
28