Siedlec. Charakterystyczne dla utworów warsztatu
jest też łuszczenie się drobnych „płatków” farby;
przyjętej atrybucji odpowiada wreszcie miejsce
przechowywania obrazu, objęte ograniczonym za-
sięgiem obszaru, z którego napływały zamówienia
do pracowni małopolskiego „epigona gotyku”52.
^ ^ ^
Zgromadzony w niniejszych addendach zespół
obrazów, heterogeniczny pod względem czasu po-
wstania i pochodzenia warsztatowego, łączy jedynie
okres ostatnich dwudziestu lat, w którym dzieła te
zostały ujawnione, poddane konserwacji lub opub-
likowane. Niektóre z nich poszerzają znany dotąd
geograficzny zasięg działalności czynnych u schyłku
średniowiecza malarzy krakowskich, inne uzupeł-
niają również znane serie tematyczne (Hodegetrie)
i zespoły warsztatowe. Warunkiem rozpoznania i
zakwalifikowania kilku obrazów okazała się pra-
widłowo przeprowadzona ich konserwacja; dlatego
— spodziewając się dalszych odkryć, dokonywanych
głównie w pracowniach konserwatorskich — trzeba
zgłosić postulat, aby kierowane tam obrazy, wśród
nich te, które rokują nadzieję na „regotycyzację”,
decyzją służb ochrony zabytków trafiały we właś-
ciwe ręce.
Postscriptum
Po ukończeniu niniejszego tekstu wydobyto
spod przemalowań dwie dalsze Hodegetrie typu
krakowskiego z wieku XV: w Hebdowie i Zatorze.
Niepublikowany pozostaje też wczesny obraz tego
14. Ukrzyżowanie. Dawniej Siedlce, kościół parafialny
(fot. S. Tomkowicz, 1895)
typu (przed połową w. XV?), nieznanego pochodze-
nia, dziś w Muzeum Diecezjalnym Sztuki Sakralnej
w Sandomierzu (nr inw. MDS-23).
W ostatnim też czasie ukazał się artykuł o wymie-
nionym wyżej obrazie Ukrzyżoiuanie: P. Łopatkiewicz,
Późnogotycki obraz z Siedlec w Sądeckiem — zaginione
dzieło Mistrza Tryptyku z Wójtoiuej [w:} „Zęby wiedzieć”.
Studia dedykoiuane Helenie Malkiewiczóiunie, Kraków
2008, s. 189-197.
52 Tamże, s. 102—104, mapa na s. 107.
jest też łuszczenie się drobnych „płatków” farby;
przyjętej atrybucji odpowiada wreszcie miejsce
przechowywania obrazu, objęte ograniczonym za-
sięgiem obszaru, z którego napływały zamówienia
do pracowni małopolskiego „epigona gotyku”52.
^ ^ ^
Zgromadzony w niniejszych addendach zespół
obrazów, heterogeniczny pod względem czasu po-
wstania i pochodzenia warsztatowego, łączy jedynie
okres ostatnich dwudziestu lat, w którym dzieła te
zostały ujawnione, poddane konserwacji lub opub-
likowane. Niektóre z nich poszerzają znany dotąd
geograficzny zasięg działalności czynnych u schyłku
średniowiecza malarzy krakowskich, inne uzupeł-
niają również znane serie tematyczne (Hodegetrie)
i zespoły warsztatowe. Warunkiem rozpoznania i
zakwalifikowania kilku obrazów okazała się pra-
widłowo przeprowadzona ich konserwacja; dlatego
— spodziewając się dalszych odkryć, dokonywanych
głównie w pracowniach konserwatorskich — trzeba
zgłosić postulat, aby kierowane tam obrazy, wśród
nich te, które rokują nadzieję na „regotycyzację”,
decyzją służb ochrony zabytków trafiały we właś-
ciwe ręce.
Postscriptum
Po ukończeniu niniejszego tekstu wydobyto
spod przemalowań dwie dalsze Hodegetrie typu
krakowskiego z wieku XV: w Hebdowie i Zatorze.
Niepublikowany pozostaje też wczesny obraz tego
14. Ukrzyżowanie. Dawniej Siedlce, kościół parafialny
(fot. S. Tomkowicz, 1895)
typu (przed połową w. XV?), nieznanego pochodze-
nia, dziś w Muzeum Diecezjalnym Sztuki Sakralnej
w Sandomierzu (nr inw. MDS-23).
W ostatnim też czasie ukazał się artykuł o wymie-
nionym wyżej obrazie Ukrzyżoiuanie: P. Łopatkiewicz,
Późnogotycki obraz z Siedlec w Sądeckiem — zaginione
dzieło Mistrza Tryptyku z Wójtoiuej [w:} „Zęby wiedzieć”.
Studia dedykoiuane Helenie Malkiewiczóiunie, Kraków
2008, s. 189-197.
52 Tamże, s. 102—104, mapa na s. 107.