DOI issue:
Nowe odkrycia
DOI article:Maciejewski, Franciszek i Śmigielski, Wojciech: Cmentarzysko kultury łużyckiej w Radnicy, w pow. krośnieńskim (Krosno N. O.)
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.26515#0322
310
Nowe odkrycia
Popielnica (ryc. 5. 8) w kształcie amfory (brak
części górnej i obu uch) z płaskim, nieco wyodrębnio-
nym dnem i beczułkowatym brzuścem. W górnej części
brzuśca, mniej więcej na linii uch, znajduje się orna-
ment w postaci grup małych okrągłych dołków. Po-
wierzchnia zewnętrzna i wewnętrzna gładka barwy
brunatnej. Wymiary: wysokość w stanie zachowanym
14 cm, średnica dna 9 cm. Nr kat. 1956:963.
Ryc. 2. R a d n i c a, pow. Krosno/O. Plan zniszczonych
grobów na cmentarzysku. — Fig. 2. R a d n i c a, distr.
de Krosno/O. Plan des tombes detruites du cimetiere.
Przepalone kości ludzkie.
Kubek (ryc. 5. 6) z zaokrąglonym niewyodrębnio-
nym dnem, dwustożkowatym brzuścem, stożkowatą
szyjką, brzegiem wychylonym nieco na zewnątrz i sze-
rokim taśmowatym uchem wystającym nieco ponad
krawędź naczynia. Szyjka oddzielona od brzuśca pozio-
mą linią rytą. Załom brzuśca zdobią pionowe żłobki, pod
uchem zaś znajduje się żłobek półkolisty. Powierzchnia
zewnętrzna i wewnętrzna gładka barwy brunatnej. Wy-
miary: wysokość 7,5 cm, otwór 8 cm, największa sze-
rokość brzuśca 12 cm. Nr kat. 1956 : 958.
Mały czerpak półkulisty (ryc. 5. 2) o powierzchni
gładkiej barwy ceglasto-brunatnej. Ucha brak. Wy-
miary: wysokość 2,4 cm, otwór 6,5 cm. Nr kat.
1956 : 957.
Miejsce II.
W rowku oraz w piasku z niego wyrzuconym znale-
ziono większą ilość skorup różnych naczyń. Tylko dwa
z nich udało się mniej więcej w całości zrekonstruować.
Naczynie dwustożkowate (ryc. 5.9) z płaskim wy-
odrębnionym dnem i zaokrąglonym brzuścem. Załom
brzuśca ozdobiony jest ukośnymi, krótkimi bruzdami,
nad nim. znajdują się trzy bruzdy poziome. Wymiary,
wysokość 14 cm, otwór 13,5 cm, dno 6 cm. Nr kat.
1956 : 961.
Prawdopodobnie doniczkowaty kubek (ryc. 5.5)
z płaskim dnem o powierzchni zewnętrznej i wewnętrz-
nej gładkiej barwy brunatnej. Ucha brak. Wymiary:
wysokość 5,5 cm, otwór 9 cm, dno 4 cm. Nr kat. 1956 :
962.
Górna część naczynia (ryc. 3.1) z dwustożko-
watym brzuścem, stożkowatą szyjką i brzegiem wy-
chylonym nieco na zewnątrz. Szyjkę oddziela od
brzuśca linia ryta, pod nią górną część brzuśca zdobią
pionowe żłobki. Powierzchnia zewnętrzna gładka bar-
wy szaro-brunatnej, wewnętrzna gładka, szara. Wy-
miary: wysokość w stanie zechowanym 10 cm, otwór
ok. 14 cm. Nr kat. 1956 : 966.
Fragmenty misy (ryc. 4.6) z szerokim, zagiętym
do wnętrza, skośnie żłobkowanym brzegiem. Po-
wewnętrzna gładka, ciemnobrunatna. Wymiary: otwór
ok. 30 cm Nr kat. 1956 : 966.
Fragmenty misy (ryc. 4.4) ze skośnie żłobkowanym,
zagiętym do wnętrza brzegiem. Powierzchnia zew-
nętrzna gładka barwy brunatnej ozdobiona jest pio-
nowymi i poziomymi rytymi bruzdami. Powierzchnia
wewnętrzna gładka, ciemnobrunatna. Wymiary: otwór
ok. 23 cm. Nr kat 1956 : 966.
Większa ilość fragmentów różnych naczyń, wśród
nich dna, części przydenne, partie środkowe, przy-
brzeżne i brzegi. Nr kat. 1956 : 966.
Kilka przepalonych kości ludzkich.
Miejsce III.
W rowku i w piasku z niego wyrzuconym znaleziono
większą ilość fragmentów różnych naczyń. Były tu
skośnie żłobkowane i gładkie brzegi mis (ryc. 4. 3, 5),
dna (w tym jedno grube od dużego naczynia), partie
środkowe różnych naczyń zdobione grupami żeberek,
dołków i bruzdami poziomymi, fragment czerpaka
z taśmowatym uchem zdobionego na brzuścu na prze-
mian ukośnymi grupami bruzd i inn. Przepalonych
kości nie znaleziono. Nr kat. 1956 ; 972—973.
Miejsce IV.
Z tego miesjca pochodzi mniejsza ilość skorup roz-
rzuconych w rowie i poza nim. Są to fragmenty dwóch
mis z zagiętymi do wnętrzna, skośnie żłobkowanymi
brzegami. Zewnętrzna powierzchnia jednej z nich zdo-
biona jest pionowymi i ukośnymi grupami rytych
bruzd. Nr kat. 1956 : 973.
Miejsce V.
Był tu grób z obwarowaniem kamiennym (kamienie
0 średnicy 20—30 cm), częściowo zniszczony przy
kopaniu rowka. Grób złożony był z kilku naczyń,
z których dwa zostały uszkodzone w części górnej.
Przepalone kości znajdowały się w czterech naczy-
niach; jedno z nich (dzban) przykryte było misą.
Popie ln i a (ryc. 3.5) w kształcie baniastej wazy
z płaskim, wyodrębnionym dnem, dwustożkowatym
łagodnie zaokrąglonym brzuścem, wysoką stożkowatą
szyjką i brzegiem wychylonym nieco na zewnątrz.
Powierzchnia zewnętrzna w dolnej części chropowata
ze śladami poziomego obmazywania, wyżej gładka
barwy ceglasto-brunatnej. Szyjka oddzielona jest od
bi*zuśca poziomą rytą bruzdą, pod nią znajduje się
ornament złożony z lekko zaznaczonych pionowych
1 na przemian ukośnych rytych bruzd. Powierzchnia
zewnętrzna gładka barwy ciemnoszarej. Wymiary:
wysokość 21 cm, otwór 16 cm, dno 10,5 cm. Nr kat.
1956 : 971.
Duża ilość przepalonych kości ludzkich.
Nowe odkrycia
Popielnica (ryc. 5. 8) w kształcie amfory (brak
części górnej i obu uch) z płaskim, nieco wyodrębnio-
nym dnem i beczułkowatym brzuścem. W górnej części
brzuśca, mniej więcej na linii uch, znajduje się orna-
ment w postaci grup małych okrągłych dołków. Po-
wierzchnia zewnętrzna i wewnętrzna gładka barwy
brunatnej. Wymiary: wysokość w stanie zachowanym
14 cm, średnica dna 9 cm. Nr kat. 1956:963.
Ryc. 2. R a d n i c a, pow. Krosno/O. Plan zniszczonych
grobów na cmentarzysku. — Fig. 2. R a d n i c a, distr.
de Krosno/O. Plan des tombes detruites du cimetiere.
Przepalone kości ludzkie.
Kubek (ryc. 5. 6) z zaokrąglonym niewyodrębnio-
nym dnem, dwustożkowatym brzuścem, stożkowatą
szyjką, brzegiem wychylonym nieco na zewnątrz i sze-
rokim taśmowatym uchem wystającym nieco ponad
krawędź naczynia. Szyjka oddzielona od brzuśca pozio-
mą linią rytą. Załom brzuśca zdobią pionowe żłobki, pod
uchem zaś znajduje się żłobek półkolisty. Powierzchnia
zewnętrzna i wewnętrzna gładka barwy brunatnej. Wy-
miary: wysokość 7,5 cm, otwór 8 cm, największa sze-
rokość brzuśca 12 cm. Nr kat. 1956 : 958.
Mały czerpak półkulisty (ryc. 5. 2) o powierzchni
gładkiej barwy ceglasto-brunatnej. Ucha brak. Wy-
miary: wysokość 2,4 cm, otwór 6,5 cm. Nr kat.
1956 : 957.
Miejsce II.
W rowku oraz w piasku z niego wyrzuconym znale-
ziono większą ilość skorup różnych naczyń. Tylko dwa
z nich udało się mniej więcej w całości zrekonstruować.
Naczynie dwustożkowate (ryc. 5.9) z płaskim wy-
odrębnionym dnem i zaokrąglonym brzuścem. Załom
brzuśca ozdobiony jest ukośnymi, krótkimi bruzdami,
nad nim. znajdują się trzy bruzdy poziome. Wymiary,
wysokość 14 cm, otwór 13,5 cm, dno 6 cm. Nr kat.
1956 : 961.
Prawdopodobnie doniczkowaty kubek (ryc. 5.5)
z płaskim dnem o powierzchni zewnętrznej i wewnętrz-
nej gładkiej barwy brunatnej. Ucha brak. Wymiary:
wysokość 5,5 cm, otwór 9 cm, dno 4 cm. Nr kat. 1956 :
962.
Górna część naczynia (ryc. 3.1) z dwustożko-
watym brzuścem, stożkowatą szyjką i brzegiem wy-
chylonym nieco na zewnątrz. Szyjkę oddziela od
brzuśca linia ryta, pod nią górną część brzuśca zdobią
pionowe żłobki. Powierzchnia zewnętrzna gładka bar-
wy szaro-brunatnej, wewnętrzna gładka, szara. Wy-
miary: wysokość w stanie zechowanym 10 cm, otwór
ok. 14 cm. Nr kat. 1956 : 966.
Fragmenty misy (ryc. 4.6) z szerokim, zagiętym
do wnętrza, skośnie żłobkowanym brzegiem. Po-
wewnętrzna gładka, ciemnobrunatna. Wymiary: otwór
ok. 30 cm Nr kat. 1956 : 966.
Fragmenty misy (ryc. 4.4) ze skośnie żłobkowanym,
zagiętym do wnętrza brzegiem. Powierzchnia zew-
nętrzna gładka barwy brunatnej ozdobiona jest pio-
nowymi i poziomymi rytymi bruzdami. Powierzchnia
wewnętrzna gładka, ciemnobrunatna. Wymiary: otwór
ok. 23 cm. Nr kat 1956 : 966.
Większa ilość fragmentów różnych naczyń, wśród
nich dna, części przydenne, partie środkowe, przy-
brzeżne i brzegi. Nr kat. 1956 : 966.
Kilka przepalonych kości ludzkich.
Miejsce III.
W rowku i w piasku z niego wyrzuconym znaleziono
większą ilość fragmentów różnych naczyń. Były tu
skośnie żłobkowane i gładkie brzegi mis (ryc. 4. 3, 5),
dna (w tym jedno grube od dużego naczynia), partie
środkowe różnych naczyń zdobione grupami żeberek,
dołków i bruzdami poziomymi, fragment czerpaka
z taśmowatym uchem zdobionego na brzuścu na prze-
mian ukośnymi grupami bruzd i inn. Przepalonych
kości nie znaleziono. Nr kat. 1956 ; 972—973.
Miejsce IV.
Z tego miesjca pochodzi mniejsza ilość skorup roz-
rzuconych w rowie i poza nim. Są to fragmenty dwóch
mis z zagiętymi do wnętrzna, skośnie żłobkowanymi
brzegami. Zewnętrzna powierzchnia jednej z nich zdo-
biona jest pionowymi i ukośnymi grupami rytych
bruzd. Nr kat. 1956 : 973.
Miejsce V.
Był tu grób z obwarowaniem kamiennym (kamienie
0 średnicy 20—30 cm), częściowo zniszczony przy
kopaniu rowka. Grób złożony był z kilku naczyń,
z których dwa zostały uszkodzone w części górnej.
Przepalone kości znajdowały się w czterech naczy-
niach; jedno z nich (dzban) przykryte było misą.
Popie ln i a (ryc. 3.5) w kształcie baniastej wazy
z płaskim, wyodrębnionym dnem, dwustożkowatym
łagodnie zaokrąglonym brzuścem, wysoką stożkowatą
szyjką i brzegiem wychylonym nieco na zewnątrz.
Powierzchnia zewnętrzna w dolnej części chropowata
ze śladami poziomego obmazywania, wyżej gładka
barwy ceglasto-brunatnej. Szyjka oddzielona jest od
bi*zuśca poziomą rytą bruzdą, pod nią znajduje się
ornament złożony z lekko zaznaczonych pionowych
1 na przemian ukośnych rytych bruzd. Powierzchnia
zewnętrzna gładka barwy ciemnoszarej. Wymiary:
wysokość 21 cm, otwór 16 cm, dno 10,5 cm. Nr kat.
1956 : 971.
Duża ilość przepalonych kości ludzkich.