DOI Heft:
Nowe odkrycia
DOI Artikel:Maciejewski, Franciszek i Śmigielski, Wojciech: Cmentarzysko kultury łużyckiej w Radnicy, w pow. krośnieńskim (Krosno N. O.)
DOI Artikel:Kowiańska-Piaszykowa, Mieczysława: Zabytki z Woli Zadąbrowskiej w pow. tureckim
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26515#0325
Nowe odkrycia
313
1
7
a
6
Ryc. 5. R a d n i c a, pow. Krosno/O. Część zawartości zniszczonych grobów. iU w. n. — Fig. 5. R a d n i c a, distr.
de Krosno/O. Partie du contenu de tombes detruites. 1/i gr. nat.
nologii obiektu wszystkie zabytki łącznie. Duże naczy-
nia podwójniestożkowate o ostrym załomie brzuśca,
występujące powszechnie na obszarze zajętym przez
ludność kultury łużyckiej, datowane są na IV okres
epoki brązu. Formy wazowate z wysoką szyjką od-
dzieloną od brzuśca występują w IV i V okresie. Stoż-
kowate misy z brzegiem zagiętym do wnętrza skośnie
żłobkowanym lub karbowanym i gładkim datować
należy na IV i V okres epoki brązu. Pucharki odnosi
Mieczysława Kowiańska-Piaszykowa
ZABYTKI Z WOLI ZADĄBROWSKIEJ W
POW. TURECKIM
Do ekspedycji archeologicznej Muzeum poznańskiego
prowadzącej w r. 1958 badania na cmentarzysku
wczesnośredniowiecznym w Górze w pow. tureckim
zwrócił się p. Edward Tuszyński z„Jeziorska, ofiarując
znalezione przez siebie w poprzednim roku (1957)
przedmioty żelazne. Znalazca określił dokładnie miejsce
pochodzenia tych zabytków jako żwirowisko na wzgó-
rzu położonym około 1 km na płdn. od starej wsi,
między nową wsią a szosą Warta—Dobre. Zdaniem
znalazcy znajduje się tam cmentarzysko. Wspomniał
on również o znajdowanych tam naczyniach glinia-
nych, które niestety uległy zniszczeniu P. Tuszyński
wręczył nam trzy żelazne groty oszczepów, nóż, noży-
ce, imacz żel. oraz ość do łowienia ryb. Z tejże miejsco-
wości otrzymaliśmy kilka miesięcy później, na konfe-
rencji nauczycielskiej w Turku, na której obecny był
przedstawiciel naszego muzeum, jeszcze trzy przed-
2 Por. L. J. Łuka, Cmentarzysko kultury łużyckiej
w Czarnkowie z IV—V okr. epoki brązu, „Fontes Prae-
historici”, vol. I (1950), Poznań 1951, str. 119 i nast. oraz
W. Ziemlińska, Cmentarzysko kultury „łużyckiej”
w Chojnie, pow. Szamotuły, „Fontes Archaeologici Posna-
nienses”, vol, VI (1955), Poznań 1956, str. 27 i nast.
się zazwyczaj do IV okresu. Na ten okres datuje się
także dzbany. Czerpaki i kubki występują w IV i V
okresie. Ta pobieżna próba ustalenia chronologii2 za-
bytków z Radnicy pozwala odnieść je ogólnie do IV
i V okresu epoki brązu. Cmentarzysko, z którego za-
bytki te pochodzą, użytkowane było przez ludność
grupy zachodniowielkopolskiej (uradzkiej) kultury łu-
życkiej.
mioty żelazne — grot oszczepu, krzesiwo i szydło.
Tym razem ofiarodawcą był p. Sylwester Kamiński,
nauczyciel z Ustkowa. Według określenia p Kamiń-
Ryc. 1. Plan sytuacyjny stanowiska nr 1 w W o 1 i Z a-
dąbrowskiej, pow. turecki. — Fig. 1. Situation de
la station archeologiąue No 1 a Wola Zadąbrow-
s k a, distr. de Turek.
313
1
7
a
6
Ryc. 5. R a d n i c a, pow. Krosno/O. Część zawartości zniszczonych grobów. iU w. n. — Fig. 5. R a d n i c a, distr.
de Krosno/O. Partie du contenu de tombes detruites. 1/i gr. nat.
nologii obiektu wszystkie zabytki łącznie. Duże naczy-
nia podwójniestożkowate o ostrym załomie brzuśca,
występujące powszechnie na obszarze zajętym przez
ludność kultury łużyckiej, datowane są na IV okres
epoki brązu. Formy wazowate z wysoką szyjką od-
dzieloną od brzuśca występują w IV i V okresie. Stoż-
kowate misy z brzegiem zagiętym do wnętrza skośnie
żłobkowanym lub karbowanym i gładkim datować
należy na IV i V okres epoki brązu. Pucharki odnosi
Mieczysława Kowiańska-Piaszykowa
ZABYTKI Z WOLI ZADĄBROWSKIEJ W
POW. TURECKIM
Do ekspedycji archeologicznej Muzeum poznańskiego
prowadzącej w r. 1958 badania na cmentarzysku
wczesnośredniowiecznym w Górze w pow. tureckim
zwrócił się p. Edward Tuszyński z„Jeziorska, ofiarując
znalezione przez siebie w poprzednim roku (1957)
przedmioty żelazne. Znalazca określił dokładnie miejsce
pochodzenia tych zabytków jako żwirowisko na wzgó-
rzu położonym około 1 km na płdn. od starej wsi,
między nową wsią a szosą Warta—Dobre. Zdaniem
znalazcy znajduje się tam cmentarzysko. Wspomniał
on również o znajdowanych tam naczyniach glinia-
nych, które niestety uległy zniszczeniu P. Tuszyński
wręczył nam trzy żelazne groty oszczepów, nóż, noży-
ce, imacz żel. oraz ość do łowienia ryb. Z tejże miejsco-
wości otrzymaliśmy kilka miesięcy później, na konfe-
rencji nauczycielskiej w Turku, na której obecny był
przedstawiciel naszego muzeum, jeszcze trzy przed-
2 Por. L. J. Łuka, Cmentarzysko kultury łużyckiej
w Czarnkowie z IV—V okr. epoki brązu, „Fontes Prae-
historici”, vol. I (1950), Poznań 1951, str. 119 i nast. oraz
W. Ziemlińska, Cmentarzysko kultury „łużyckiej”
w Chojnie, pow. Szamotuły, „Fontes Archaeologici Posna-
nienses”, vol, VI (1955), Poznań 1956, str. 27 i nast.
się zazwyczaj do IV okresu. Na ten okres datuje się
także dzbany. Czerpaki i kubki występują w IV i V
okresie. Ta pobieżna próba ustalenia chronologii2 za-
bytków z Radnicy pozwala odnieść je ogólnie do IV
i V okresu epoki brązu. Cmentarzysko, z którego za-
bytki te pochodzą, użytkowane było przez ludność
grupy zachodniowielkopolskiej (uradzkiej) kultury łu-
życkiej.
mioty żelazne — grot oszczepu, krzesiwo i szydło.
Tym razem ofiarodawcą był p. Sylwester Kamiński,
nauczyciel z Ustkowa. Według określenia p Kamiń-
Ryc. 1. Plan sytuacyjny stanowiska nr 1 w W o 1 i Z a-
dąbrowskiej, pow. turecki. — Fig. 1. Situation de
la station archeologiąue No 1 a Wola Zadąbrow-
s k a, distr. de Turek.