DOI Heft:
Nowe odkrycia
DOI Artikel:Durczewski, Dobromir: Wczesnośredniowieczna osada w Ostrowie Wlkp.
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26515#0330
318
Nowe odkrycia
Ryc. 3. Ostrów, m. p. Ułamki naczyń z osady — Fig3. Ostrów, Fragmentes de vases trouyes dans 1’etabli-
ssement ouvert.
Ryc. 4. Ostrów, m. p. 1 — brązowy kabłączek skro-
niowy, 2—3 — przęśliki kamienne. — Fig. 4. Ostrów.
1 — anneau de tempes en bronze, 2—3 — fusaloles en
pierre.
bagiennym. Osada położona jest około 400 m na pół-
noc od szosy prowadzącej z Ostrowa do Kalisza (Ryc.
1). W wykopie pod warstwą próchnicy o grubości ca
20 cm natrafiono na warstwę kulturową stanowiącą
silnie przepaloną czarną ziemię, której intensywność
zabarwienia zaczyna się bezpośrednio pod warstwą
ziemi ornej, przechodząc następnie w szarawą ziemię
przemieszaną z piaskiem (ryc. 2). Miąższość warstwy
kulturowej wynosiła ca 45 cm. Na głębokości ca 60 cm
pod powierzchnią ziemi występował już calec w postaci
biało-żółtego piasku. Na calec natrafiono przy profilu
południowym wykopu, gdyż tylko przy nim wyeksplo-
rowano całkowicie warstwę kulturową w rowku o sze-
rokości 1 m. Eksploracji dalszych części odsłoniętej
warstwy w wykopie nie dokończono ze względu na nie-
sprzyjające warunki atmosferyczne i brak czasu. Od-
nośnie reszty wykopu należy przypuszczać, że miąż-
szość warstwy kulturowej jest podobna jak w wyko-
panym rowku. Warstwa ta silnie czarna w górnej
części przesycona była też węglami drzewnymi. Wystę-
powały w niej też liczne kamienie mocno skruszałe
na skutek przepalenia, nie tworzące jednak żadnych
wyraźnych skupień a stanowiące zapewne resztki pa-
lenisk. Nie natrafiono także na ślady konstrukcji za-
budowań. Począwszy od intensywnie przepalonej ziemi
na stropie warstwy występowała ceramika, której ilość
stopniowo malała w kierunku calca, tak że już na spą-
gu tej warstwy tworzącej szarawą ziemię z zaciekami
piasku ceramika występowała rzadko. Rzecz ciekawa,
że obok dużej ilości ceramiki nie spotykano prawie,
poza nielicznymi wyjątkami, kości. Fragmenty cera-
miczne stanowią okazy całkowicie obtaczane zdobione
najczęściej ornamentem w postaci poziomych i fali-
stych bruzd (ryc. 3). W warstwie tej znaleziono frag-
ment kamiennej osełki ze śladami zużycia, dwa przę-
śliki wykonane z różowego łupku wołyńskiego, z któ-
rych jeden posiada w przybliżeniu kształt beczułko-
waty o nieznacznym wklęśnięciu przy otworze i jest
wysoki 1,7 cm, o średnicy 2,4 cm (ryc. 4, 2). Drugi
przęślik stanowi spłaszczony krążek o wysokości 0,9 cm
Nowe odkrycia
Ryc. 3. Ostrów, m. p. Ułamki naczyń z osady — Fig3. Ostrów, Fragmentes de vases trouyes dans 1’etabli-
ssement ouvert.
Ryc. 4. Ostrów, m. p. 1 — brązowy kabłączek skro-
niowy, 2—3 — przęśliki kamienne. — Fig. 4. Ostrów.
1 — anneau de tempes en bronze, 2—3 — fusaloles en
pierre.
bagiennym. Osada położona jest około 400 m na pół-
noc od szosy prowadzącej z Ostrowa do Kalisza (Ryc.
1). W wykopie pod warstwą próchnicy o grubości ca
20 cm natrafiono na warstwę kulturową stanowiącą
silnie przepaloną czarną ziemię, której intensywność
zabarwienia zaczyna się bezpośrednio pod warstwą
ziemi ornej, przechodząc następnie w szarawą ziemię
przemieszaną z piaskiem (ryc. 2). Miąższość warstwy
kulturowej wynosiła ca 45 cm. Na głębokości ca 60 cm
pod powierzchnią ziemi występował już calec w postaci
biało-żółtego piasku. Na calec natrafiono przy profilu
południowym wykopu, gdyż tylko przy nim wyeksplo-
rowano całkowicie warstwę kulturową w rowku o sze-
rokości 1 m. Eksploracji dalszych części odsłoniętej
warstwy w wykopie nie dokończono ze względu na nie-
sprzyjające warunki atmosferyczne i brak czasu. Od-
nośnie reszty wykopu należy przypuszczać, że miąż-
szość warstwy kulturowej jest podobna jak w wyko-
panym rowku. Warstwa ta silnie czarna w górnej
części przesycona była też węglami drzewnymi. Wystę-
powały w niej też liczne kamienie mocno skruszałe
na skutek przepalenia, nie tworzące jednak żadnych
wyraźnych skupień a stanowiące zapewne resztki pa-
lenisk. Nie natrafiono także na ślady konstrukcji za-
budowań. Począwszy od intensywnie przepalonej ziemi
na stropie warstwy występowała ceramika, której ilość
stopniowo malała w kierunku calca, tak że już na spą-
gu tej warstwy tworzącej szarawą ziemię z zaciekami
piasku ceramika występowała rzadko. Rzecz ciekawa,
że obok dużej ilości ceramiki nie spotykano prawie,
poza nielicznymi wyjątkami, kości. Fragmenty cera-
miczne stanowią okazy całkowicie obtaczane zdobione
najczęściej ornamentem w postaci poziomych i fali-
stych bruzd (ryc. 3). W warstwie tej znaleziono frag-
ment kamiennej osełki ze śladami zużycia, dwa przę-
śliki wykonane z różowego łupku wołyńskiego, z któ-
rych jeden posiada w przybliżeniu kształt beczułko-
waty o nieznacznym wklęśnięciu przy otworze i jest
wysoki 1,7 cm, o średnicy 2,4 cm (ryc. 4, 2). Drugi
przęślik stanowi spłaszczony krążek o wysokości 0,9 cm