DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.23355#0076
72
WIELKIE WĘDRÓWKI SŁOWIAN (V—VIII w.)
cesarstwa, grupa osiadłych tam Słowian, licząca 5 000 osób, przeszła na stronę Arabów
i wraz z nimi wycofała się na teren Syrii. Osiedleni oni zostali w dystrykcie Apamea,
we wsi, która przybrała nazwę „Saalabija", co oznacza po arabsku „słowiańska" (Chro-
nografia, II).
Cesarz Justynian II w roku 686 zagarnął znaczne rzesze Słowian, zamieszkujących
okolice dzisiejszych Salonik i przesiedlił ich częściowo siłą, a częściowo na zasadzie
porozumienia, na azjatycki brzeg Bosforu.
W roku 690 Justynian II powołał spośród osiedlonych Słowian 30 000 wojowni-
ków i ruszył z nimi oraz wojskami bizantyjskimi na Arabów. Wojska słowiańskie
znajdowały się pod dowództwem Słowianina, Nebulosa. Był on księciem jednego
z przesiedlonych plemion.
Podczas walk książę Nebulos, przekupiony przez Arabów, przeszedł na stronę
nieprzyjacielską wraz z 20 000 wojowników. Za karę cesarz Justynian kazał wytracić
pozostałych Słowian z tegoż ugrupowania. Nebulos wraz ze swoimi wojownikami
uzyskał od kalifa Abd al-Malika tereny osadnicze koło Antiochii i Kyrrkos w północnej
Syrii, to jest na północ od wzmiankowanej już Apamei.
Pierwsze relacje pisarzy arabskich o Słowianach pozwalają wnioskować, że
jasnowłosy ten lud budził wśród Arabów pełną szacunku grozę. Tak można interpre-
tować słowa współczesnego opisanym wypadkom poety arabskiego Al-Aktala.
Arabowie, podczas najazdów na wschodnie, azjatyckie posiadłości bizantyjskie.
WIELKIE WĘDRÓWKI SŁOWIAN (V—VIII w.)
cesarstwa, grupa osiadłych tam Słowian, licząca 5 000 osób, przeszła na stronę Arabów
i wraz z nimi wycofała się na teren Syrii. Osiedleni oni zostali w dystrykcie Apamea,
we wsi, która przybrała nazwę „Saalabija", co oznacza po arabsku „słowiańska" (Chro-
nografia, II).
Cesarz Justynian II w roku 686 zagarnął znaczne rzesze Słowian, zamieszkujących
okolice dzisiejszych Salonik i przesiedlił ich częściowo siłą, a częściowo na zasadzie
porozumienia, na azjatycki brzeg Bosforu.
W roku 690 Justynian II powołał spośród osiedlonych Słowian 30 000 wojowni-
ków i ruszył z nimi oraz wojskami bizantyjskimi na Arabów. Wojska słowiańskie
znajdowały się pod dowództwem Słowianina, Nebulosa. Był on księciem jednego
z przesiedlonych plemion.
Podczas walk książę Nebulos, przekupiony przez Arabów, przeszedł na stronę
nieprzyjacielską wraz z 20 000 wojowników. Za karę cesarz Justynian kazał wytracić
pozostałych Słowian z tegoż ugrupowania. Nebulos wraz ze swoimi wojownikami
uzyskał od kalifa Abd al-Malika tereny osadnicze koło Antiochii i Kyrrkos w północnej
Syrii, to jest na północ od wzmiankowanej już Apamei.
Pierwsze relacje pisarzy arabskich o Słowianach pozwalają wnioskować, że
jasnowłosy ten lud budził wśród Arabów pełną szacunku grozę. Tak można interpre-
tować słowa współczesnego opisanym wypadkom poety arabskiego Al-Aktala.
Arabowie, podczas najazdów na wschodnie, azjatyckie posiadłości bizantyjskie.