2. Pieszczany, plan odsłoniętej części kościoła, wg V. Menel, Sariś v dejinach gotickej ar-
chitektury
lu o zdecydowanie nowożytnym charakterze (il. 7). Prostokątne okna wieży
zamknięto łukiem ostrym, a kondygnacje wydzielono za pomocą gzymsów.
Od północy do nawy przylega zakrystia. Wzniesiona na planie prostokąta,
również opięta przyporami, ma dwa okna od północy, a od zachodu także pia-
skowcowy portal z uszakami (il. 8).
Obecne umiejscowienie ołtarza głównego, na masywnej murowanej men-
sie, wydaje się pierwotne (il. 5). Przestrzenie boczne części ołtarzowej nie są
od niego w żaden sposób oddzielone. Dopiero całą część prezbiterialną wy-
dziela wspólny łuk tęczowy. Część ta nakryta jest sklepieniami żebrowymi
(il. 6), których żebra wznoszą się na prostych, pryzmatycznych wspornikach.
Rozpoznanie materiału, z jakiego wykonano żebra, wymagałoby wykonania
odkrywek architektonicznych, ale spore nieregularności w ich kształcie mogą
sugerować, że są to jedynie dekoracyjne imitacje w całości wykonane z tynku
chitektury
lu o zdecydowanie nowożytnym charakterze (il. 7). Prostokątne okna wieży
zamknięto łukiem ostrym, a kondygnacje wydzielono za pomocą gzymsów.
Od północy do nawy przylega zakrystia. Wzniesiona na planie prostokąta,
również opięta przyporami, ma dwa okna od północy, a od zachodu także pia-
skowcowy portal z uszakami (il. 8).
Obecne umiejscowienie ołtarza głównego, na masywnej murowanej men-
sie, wydaje się pierwotne (il. 5). Przestrzenie boczne części ołtarzowej nie są
od niego w żaden sposób oddzielone. Dopiero całą część prezbiterialną wy-
dziela wspólny łuk tęczowy. Część ta nakryta jest sklepieniami żebrowymi
(il. 6), których żebra wznoszą się na prostych, pryzmatycznych wspornikach.
Rozpoznanie materiału, z jakiego wykonano żebra, wymagałoby wykonania
odkrywek architektonicznych, ale spore nieregularności w ich kształcie mogą
sugerować, że są to jedynie dekoracyjne imitacje w całości wykonane z tynku