3. Poznań, projekt klasztoru ss. karmelitanek bosych przy ul. Wieżowej, listopad 1868,
M. Cybulski, elewacja frontowa. Oryg. AKŁ, repr. M. Gaik
parterowym, zadaszonym krużgankiem, otwartym od strony fasady kościoła.
r
Świątynia, wysunięta nieco przed elewacje klasztoru, pomyślana została jako
budowla jednonawowa z transeptem i niewielką absydą prezbiterialną. Płyt-
kiemu, półkoliście zamkniętemu lewemu ramieniu transeptu, odpowiadało po
przeciwnej stronie ramię podobnie zamknięte, ale znacznie bardziej rozbudo-
wane, mieszczące chór zakonny. W przestrzenie pomiędzy nawą a ramionami
transeptu z lewej strony wbudowano dwie zakrystie o oknach wychodzących
na wirydarz, z prawej zaś jednopiętrowy, pięcioosiowy budynek, w którym
wydzielono mieszkanie kapelana i pokój gościnny (il. 4). Architektura skrzy-
deł klasztornych zharmonizowana została z formami zaadaptowanej przez
konwent willi, natomiast o wyrazie kościoła decydował zespół eklektycznych
65
M. Cybulski, elewacja frontowa. Oryg. AKŁ, repr. M. Gaik
parterowym, zadaszonym krużgankiem, otwartym od strony fasady kościoła.
r
Świątynia, wysunięta nieco przed elewacje klasztoru, pomyślana została jako
budowla jednonawowa z transeptem i niewielką absydą prezbiterialną. Płyt-
kiemu, półkoliście zamkniętemu lewemu ramieniu transeptu, odpowiadało po
przeciwnej stronie ramię podobnie zamknięte, ale znacznie bardziej rozbudo-
wane, mieszczące chór zakonny. W przestrzenie pomiędzy nawą a ramionami
transeptu z lewej strony wbudowano dwie zakrystie o oknach wychodzących
na wirydarz, z prawej zaś jednopiętrowy, pięcioosiowy budynek, w którym
wydzielono mieszkanie kapelana i pokój gościnny (il. 4). Architektura skrzy-
deł klasztornych zharmonizowana została z formami zaadaptowanej przez
konwent willi, natomiast o wyrazie kościoła decydował zespół eklektycznych
65