DOI Artikel:
Jarosz, Izabela: Powrót do tendencji formalnych w polskim piśmiennictwie o ogrodach na tle przemian w sztuce ogrodowej wybranych krajów Europy Zachodniej i Ameryki Pólknocnej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19070#0161
8. Plan ogrodu domowego przed i po zmianie, „Przegląd Ogrodniczy" 1928
mieszkalnym" - pisał Zygmunt Hellwig139. Podobnego zdania był również
Stefan Rogowicz uznając, iż „dominującą funkcją ogrodu domowego jest jego
mieszkalność. Ogród domowy jest rozszerzeniem mieszkania, jest organicz-
ną częścią domu, jest naszym letnim mieszkaniem pod niebieskim dachem"
(il. 8)140. Jakkolwiek każdy plan ogrodu zależał od konkretnego ukształtowa-
nia terenu, to pewne elementy założenia pozostawały niezmienne141. Część re-
prezentacyjną przed wejściem od ulicy stanowił rodzaj ogrodowego „hallu".
Od strony domowej bawialni, jadalni lub gabinetu znajdował się „letni salon"
w postaci miejsca wolnego, obramowanego kwiatami, do którego prowadziło
wyjście z domu przez taras, werandę lub zimowy ogród. Letni salon był miej-
scem popołudniowego wypoczynku, stąd konieczność umieszczania go po
wschodniej stronie domu. Od strony zachodniej przy kuchni znajdowała się
część gospodarcza: garaż, inspekty i szklarnia. Po tej stronie także umieszcza-
no tak zwany „słodki ogródek", odgrodzony płotem lub pnączami. Od strony
południowej, zapewniającej słońce, znajdował się „pokój dziecinny", gdzie
młodsze dzieci bawiły się w piasku, a starsze uprawiały gimnastykę i gry na
świeżym powietrzu. W jeszcze innym miejscu znajdowało się „zacisze", swo-
ista „letnia pracownia" w formie altany okrytej pnączami lub stołu i ławki pod
rozłożystym drzewem. Poszczególne części ogrodu przeważały w zależności
od typu domu: przy willach ozdobne z pominięciem użytkowych, te ostatnie
Z. Hellwig, Parter, „Przegląd Ogrodniczy" 1928, 6, s. 174-176.
S. Rogowicz, Mieszkanie pod,, niebieskim dachem", „Ogrodnik" 1936, 7, s. 97.
Rogowicz, Ogrody mieszkalne... (przyp. 138).
151
mieszkalnym" - pisał Zygmunt Hellwig139. Podobnego zdania był również
Stefan Rogowicz uznając, iż „dominującą funkcją ogrodu domowego jest jego
mieszkalność. Ogród domowy jest rozszerzeniem mieszkania, jest organicz-
ną częścią domu, jest naszym letnim mieszkaniem pod niebieskim dachem"
(il. 8)140. Jakkolwiek każdy plan ogrodu zależał od konkretnego ukształtowa-
nia terenu, to pewne elementy założenia pozostawały niezmienne141. Część re-
prezentacyjną przed wejściem od ulicy stanowił rodzaj ogrodowego „hallu".
Od strony domowej bawialni, jadalni lub gabinetu znajdował się „letni salon"
w postaci miejsca wolnego, obramowanego kwiatami, do którego prowadziło
wyjście z domu przez taras, werandę lub zimowy ogród. Letni salon był miej-
scem popołudniowego wypoczynku, stąd konieczność umieszczania go po
wschodniej stronie domu. Od strony zachodniej przy kuchni znajdowała się
część gospodarcza: garaż, inspekty i szklarnia. Po tej stronie także umieszcza-
no tak zwany „słodki ogródek", odgrodzony płotem lub pnączami. Od strony
południowej, zapewniającej słońce, znajdował się „pokój dziecinny", gdzie
młodsze dzieci bawiły się w piasku, a starsze uprawiały gimnastykę i gry na
świeżym powietrzu. W jeszcze innym miejscu znajdowało się „zacisze", swo-
ista „letnia pracownia" w formie altany okrytej pnączami lub stołu i ławki pod
rozłożystym drzewem. Poszczególne części ogrodu przeważały w zależności
od typu domu: przy willach ozdobne z pominięciem użytkowych, te ostatnie
Z. Hellwig, Parter, „Przegląd Ogrodniczy" 1928, 6, s. 174-176.
S. Rogowicz, Mieszkanie pod,, niebieskim dachem", „Ogrodnik" 1936, 7, s. 97.
Rogowicz, Ogrody mieszkalne... (przyp. 138).
151