DOI Artikel:
Podniesińska, Kamila: Między Rodinem a Przybyszewskim: klasycyzm dionizyjski Edwarda Wittiga
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19072#0212
bryły, praca bezpośrednio w materiale, narzucająca wybór formy uproszczonej
i jednolitej. Co istotne, Jesień i Pomona powstały w bardzo bliskim odstępie
czasowym i prawdopodobnie miały wspólny pierwowzór. Wielokrotnie też
je ze sobą zestawiano. Paul Serusier w 1913 r., na łamach ,,Beaux Arts", pisał
o Jesieni Wittiga tak: „Jest w niej forma miękka, konstrukcja surowa, jeszcze
bardziej spotęgowana niż u Maillola. Co więcej Maillol nie osiągnął nigdy
wrażenia takiego potężnego spokoju, jaki bije od tej statuetki, przypominają-
cej nieco figury egipskie. A jednak, pomimo pewnej ociężałości, Jesień zdaje
kroczyć lekko i pewnie"71.
Uderzające analogie stylowe, podobny kanon postaci i zakres podejmowa-
nych tematów, pozwalają przypuszczać, że to właśnie twórczość Maillola stała
71 P. Serusier, Le Salon d'Automne. ,,Beaux Arts" 1913, półr. II, s. 145.
182
i jednolitej. Co istotne, Jesień i Pomona powstały w bardzo bliskim odstępie
czasowym i prawdopodobnie miały wspólny pierwowzór. Wielokrotnie też
je ze sobą zestawiano. Paul Serusier w 1913 r., na łamach ,,Beaux Arts", pisał
o Jesieni Wittiga tak: „Jest w niej forma miękka, konstrukcja surowa, jeszcze
bardziej spotęgowana niż u Maillola. Co więcej Maillol nie osiągnął nigdy
wrażenia takiego potężnego spokoju, jaki bije od tej statuetki, przypominają-
cej nieco figury egipskie. A jednak, pomimo pewnej ociężałości, Jesień zdaje
kroczyć lekko i pewnie"71.
Uderzające analogie stylowe, podobny kanon postaci i zakres podejmowa-
nych tematów, pozwalają przypuszczać, że to właśnie twórczość Maillola stała
71 P. Serusier, Le Salon d'Automne. ,,Beaux Arts" 1913, półr. II, s. 145.
182