DOI Artikel:
Szczerbak, Hanna: Pałac w Kakowie-Prokocimiu - nieznane założenie z rotundą w narożu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.25942#0118
3. Pałac w Prokocimiu,
elewacja frontowa.
Fot. autorka
tylko częściowo, została dostawiona do części prostokątnej pałacu. W pierwszej,
parterowej kondygnacji rotundy znajduje się prostokątne, zamknięte półkoli-
ście okno, a całość nakryta jest stożkowatym dachem bez latarni, okna drugiej
kondygnacji są niewidoczne, dostrzec można jedynie balkon na kroksztynach,
a powyżej partii okien owalne blendy okienne.
Obok pałacu wzniesiono piętrowy budynek gospodarczy kryty dachem dwu-
spadowym, o prostokątnych oknach na obu kondygnacjach, od południa praw-
dopodobnie posiadający balkony na obu kondygnacjach. Pałac otaczały zapewne
dęby od strony elewacji tylnej, natomiast od frontu rosły topole. Wówczas przed
pałacem prawdopodobnie nie było gazonu. Stąd rozchodziły się ścieżki w kie-
runku zachodnim (wyjście z dworu), północno-wschodnim (w stronę ogrodu)
oraz południowo-zachodnim (w stronę zabudowań gospodarskich).
Druga rycina przedstawia widok pałacu od strony północno-wschodniej
z formą centralną na pierwszym planie, wyższą od pozostałej części pałacu, na
osi z balkonem na trzech kroksztynach. Dolna partia rotundy była boniowana
(pozostała część pałacu nie miała tej dekoracji), a jej otwory okienne miały kształt
prostokątny, zamknięty półokrągło, z kluczem. Górną część rozczłonkowano w na-
rożach parami półkolumn korynckich, pomiędzy którymi występują prostokątne
wysokie portfenetry. Powyżej okien w górnej kondygnacji umieszczono niewielkie
prostokątne płyciny, a ponad nimi okrągłe blendy w prostych ramach. Kolumny
podtrzymywały niepełne belkowanie (lub profilowany gzyms), a całość przykry-
wał stożkowaty dach. Pozostała część pałacu, założona na planie kwadratu, jest
dwukondygnacyjna, o partiach oddzielonych gzymsem. Od strony rotundy była
jedno-, od strony północnej dwuosiowa, z dodanym mocno wysuniętym ryzalitem
wejściowym. Ścianę od strony rotundy wieńczył trójkątny szczyt z krenelażem,
a pośrodku usytuowano oculus. Ryzalit był mocno wysunięty, także dwukon-
dygnacyjny, zamknięty trójkątnym szczytem, również z oculusem. Okna elewacji
miały kształt prostokąta, a górne okno w części północno-wschodniej i dolne
116
ARTYKUŁY
Hanna Szczerbak
elewacja frontowa.
Fot. autorka
tylko częściowo, została dostawiona do części prostokątnej pałacu. W pierwszej,
parterowej kondygnacji rotundy znajduje się prostokątne, zamknięte półkoli-
ście okno, a całość nakryta jest stożkowatym dachem bez latarni, okna drugiej
kondygnacji są niewidoczne, dostrzec można jedynie balkon na kroksztynach,
a powyżej partii okien owalne blendy okienne.
Obok pałacu wzniesiono piętrowy budynek gospodarczy kryty dachem dwu-
spadowym, o prostokątnych oknach na obu kondygnacjach, od południa praw-
dopodobnie posiadający balkony na obu kondygnacjach. Pałac otaczały zapewne
dęby od strony elewacji tylnej, natomiast od frontu rosły topole. Wówczas przed
pałacem prawdopodobnie nie było gazonu. Stąd rozchodziły się ścieżki w kie-
runku zachodnim (wyjście z dworu), północno-wschodnim (w stronę ogrodu)
oraz południowo-zachodnim (w stronę zabudowań gospodarskich).
Druga rycina przedstawia widok pałacu od strony północno-wschodniej
z formą centralną na pierwszym planie, wyższą od pozostałej części pałacu, na
osi z balkonem na trzech kroksztynach. Dolna partia rotundy była boniowana
(pozostała część pałacu nie miała tej dekoracji), a jej otwory okienne miały kształt
prostokątny, zamknięty półokrągło, z kluczem. Górną część rozczłonkowano w na-
rożach parami półkolumn korynckich, pomiędzy którymi występują prostokątne
wysokie portfenetry. Powyżej okien w górnej kondygnacji umieszczono niewielkie
prostokątne płyciny, a ponad nimi okrągłe blendy w prostych ramach. Kolumny
podtrzymywały niepełne belkowanie (lub profilowany gzyms), a całość przykry-
wał stożkowaty dach. Pozostała część pałacu, założona na planie kwadratu, jest
dwukondygnacyjna, o partiach oddzielonych gzymsem. Od strony rotundy była
jedno-, od strony północnej dwuosiowa, z dodanym mocno wysuniętym ryzalitem
wejściowym. Ścianę od strony rotundy wieńczył trójkątny szczyt z krenelażem,
a pośrodku usytuowano oculus. Ryzalit był mocno wysunięty, także dwukon-
dygnacyjny, zamknięty trójkątnym szczytem, również z oculusem. Okna elewacji
miały kształt prostokąta, a górne okno w części północno-wschodniej i dolne
116
ARTYKUŁY
Hanna Szczerbak