Zasady wydawnicze
modus
prace z historii sztuki
xii—xiii, 2013
Ogólne zasady dotyczące tekstu
Rzetelność w nauce stanowi jeden z jej jakościowych fundamentów. Czytelnicy
powinni mieć pewność, iż autorzy publikacji w sposób przejrzysty, rzetelny
i uczciwy prezentują rezultaty swojej pracy, niezależnie od tego, czy są jej bez-
pośrednimi autorami, czy też korzystali z pomocy wyspecjalizowanego pod-
miotu (osoby fizycznej lub prawnej). Dowodem etycznej postawy pracownika
naukowego oraz najwyższych standardów redakcyjnych powinna być jawność
informacji o podmiotach przyczyniających się do powstania publikacji (wkład
merytoryczny, rzeczowy, finansowy etc.), co jest przejawem nie tylko dobrych
obyczajów, ale także społecznej odpowiedzialności.
Przykładami przeciwstawnymi są ghostwriting i guest authorship. Z ghostwriting
mamy do czynienia wówczas, gdy ktoś wniósł istotny wkład w powstanie publi-
kacji, bez ujawnienia swojego udziału jako jeden z autorów lub bez wymienienia
jego roli w podziękowaniach zamieszczonych w publikacji. Z guest authorship
(honorary authorship) mamy do czynienia wówczas, gdy udział osoby podpisanej
jako autor lub współautor publikacji jest znikomy lub w ogóle nie miał miejsca.
Aby przeciwdziałać tego typu nieuczciwym praktykom redakcja czasopisma
stosuje poniższe rozwiązania:
- Redakcja oświadcza, że wszelkie wykryte przypadki ghostwriting lub guest
authorship zostaną ujawnione, włącznie z powiadomieniem odpowiednich
podmiotów (instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, stowa-
rzyszenia edytorów naukowych itp.).
- Autor zobowiązany jest do złożenia pisemnej deklaracji poświadczającej
jego autorstwo oraz że zgłaszany tekst nie był wcześniej nigdzie publiko-
wany. W przypadku artykułów napisanych przez więcej niż jednego autora
redakcja wymaga ujawnienia wkładu poszczególnych autorów w powstanie
publikacji, przy czym główną odpowiedzialność ponosi autor zgłaszający
manuskrypt.
ZASADY WYDAWNICZE
199
modus
prace z historii sztuki
xii—xiii, 2013
Ogólne zasady dotyczące tekstu
Rzetelność w nauce stanowi jeden z jej jakościowych fundamentów. Czytelnicy
powinni mieć pewność, iż autorzy publikacji w sposób przejrzysty, rzetelny
i uczciwy prezentują rezultaty swojej pracy, niezależnie od tego, czy są jej bez-
pośrednimi autorami, czy też korzystali z pomocy wyspecjalizowanego pod-
miotu (osoby fizycznej lub prawnej). Dowodem etycznej postawy pracownika
naukowego oraz najwyższych standardów redakcyjnych powinna być jawność
informacji o podmiotach przyczyniających się do powstania publikacji (wkład
merytoryczny, rzeczowy, finansowy etc.), co jest przejawem nie tylko dobrych
obyczajów, ale także społecznej odpowiedzialności.
Przykładami przeciwstawnymi są ghostwriting i guest authorship. Z ghostwriting
mamy do czynienia wówczas, gdy ktoś wniósł istotny wkład w powstanie publi-
kacji, bez ujawnienia swojego udziału jako jeden z autorów lub bez wymienienia
jego roli w podziękowaniach zamieszczonych w publikacji. Z guest authorship
(honorary authorship) mamy do czynienia wówczas, gdy udział osoby podpisanej
jako autor lub współautor publikacji jest znikomy lub w ogóle nie miał miejsca.
Aby przeciwdziałać tego typu nieuczciwym praktykom redakcja czasopisma
stosuje poniższe rozwiązania:
- Redakcja oświadcza, że wszelkie wykryte przypadki ghostwriting lub guest
authorship zostaną ujawnione, włącznie z powiadomieniem odpowiednich
podmiotów (instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, stowa-
rzyszenia edytorów naukowych itp.).
- Autor zobowiązany jest do złożenia pisemnej deklaracji poświadczającej
jego autorstwo oraz że zgłaszany tekst nie był wcześniej nigdzie publiko-
wany. W przypadku artykułów napisanych przez więcej niż jednego autora
redakcja wymaga ujawnienia wkładu poszczególnych autorów w powstanie
publikacji, przy czym główną odpowiedzialność ponosi autor zgłaszający
manuskrypt.
ZASADY WYDAWNICZE
199