DOI Artikel:
Szczerbak, Hanna: Pałac w Kakowie-Prokocimiu - nieznane założenie z rotundą w narożu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.25942#0122
10. Pałac w Prokocimiu,
budynek gospodarczy.
Fot. autorka
czyli głównie partii południowo-zachodniej oraz elewacji frontowej. Z planu
wynika także, iż przebudowano wówczas tzw. rządcówkę (ii. 10), a także budynek
ogrodowy od północy, dodając wieżę ciśnień. Zasadnicze rozplanowanie części
parkowo-ogrodowej pozostało praktycznie bez zmian.
Ostatni, schematyczny plan obejmuje stan prawdopodobnie po 1911 r., gdyż
jako właściciele posiadłości występują na nim już augustianie85. Nie wnosi on
jednak żadnych nowych informacji.
Problem datowania klasycystycznej fazy pałacu
Niekompletne materiały archiwalne uniemożliwiają, niestety, precyzyjne okreś-
lenie momentu wzniesienia klasycystycznego pałacu. Wyjaśnienia tej kwestii
nie ułatwiają również odręczne, niedatowane notatki właściciela (sygnowane
„Eliasz Wodzicki”), znajdujące się w Archiwum Wodzickich, przytaczane już
wcześniej przez Marię Bernasikową w kontekście przebudowy dworu Wodzic-
kich przy kościele Kapucynów na Piasku86. Pojawia się tam nazwisko majstra
murarskiego, Jana Drachnego (Draknego)87, wykonującego rysunki i modele
detali dla kamieniarzy, a także różne sformułowania („kamieniarz ma być dla
wzięcia abrysu na kolumny i na kapitele”,„pokaże pan Drakne model, jak Michał
ma zakończyć kolumny w rotundzie” „Michał będzie p. Drakne prosił, aby także
85 Tamże.
86 Bernasikowa (przyp. 43), s. 129-143.
87 W latach dziewięćdziesiątych XVIII w. i po 1800 r. w aktach krakowskiego cechu murarzy
i kamieniarzy pojawia się nazwisko Jana Drachnego (zob. tamże, s. 137), który prawdopodob-
nie przybył do Krakowa w czasie tzw. pierwszej okupacji austriackiej. Nazwisko to występuje
również w rękopisie Antoniego Stachurskiego „O budowniczych krakowskich czasów naszych
i stawianych przez nich budynkach”, znajdującym się w zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej, a opra-
cowanym szczegółowo w artykule: J. Purchla, O architekturze krakowskiej połowy XIX wieku,
„Rocznik Krakowski” 53,1987, s. 109.
120
ARTYKUŁY
Hanna Szczerbak
budynek gospodarczy.
Fot. autorka
czyli głównie partii południowo-zachodniej oraz elewacji frontowej. Z planu
wynika także, iż przebudowano wówczas tzw. rządcówkę (ii. 10), a także budynek
ogrodowy od północy, dodając wieżę ciśnień. Zasadnicze rozplanowanie części
parkowo-ogrodowej pozostało praktycznie bez zmian.
Ostatni, schematyczny plan obejmuje stan prawdopodobnie po 1911 r., gdyż
jako właściciele posiadłości występują na nim już augustianie85. Nie wnosi on
jednak żadnych nowych informacji.
Problem datowania klasycystycznej fazy pałacu
Niekompletne materiały archiwalne uniemożliwiają, niestety, precyzyjne okreś-
lenie momentu wzniesienia klasycystycznego pałacu. Wyjaśnienia tej kwestii
nie ułatwiają również odręczne, niedatowane notatki właściciela (sygnowane
„Eliasz Wodzicki”), znajdujące się w Archiwum Wodzickich, przytaczane już
wcześniej przez Marię Bernasikową w kontekście przebudowy dworu Wodzic-
kich przy kościele Kapucynów na Piasku86. Pojawia się tam nazwisko majstra
murarskiego, Jana Drachnego (Draknego)87, wykonującego rysunki i modele
detali dla kamieniarzy, a także różne sformułowania („kamieniarz ma być dla
wzięcia abrysu na kolumny i na kapitele”,„pokaże pan Drakne model, jak Michał
ma zakończyć kolumny w rotundzie” „Michał będzie p. Drakne prosił, aby także
85 Tamże.
86 Bernasikowa (przyp. 43), s. 129-143.
87 W latach dziewięćdziesiątych XVIII w. i po 1800 r. w aktach krakowskiego cechu murarzy
i kamieniarzy pojawia się nazwisko Jana Drachnego (zob. tamże, s. 137), który prawdopodob-
nie przybył do Krakowa w czasie tzw. pierwszej okupacji austriackiej. Nazwisko to występuje
również w rękopisie Antoniego Stachurskiego „O budowniczych krakowskich czasów naszych
i stawianych przez nich budynkach”, znajdującym się w zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej, a opra-
cowanym szczegółowo w artykule: J. Purchla, O architekturze krakowskiej połowy XIX wieku,
„Rocznik Krakowski” 53,1987, s. 109.
120
ARTYKUŁY
Hanna Szczerbak