DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.41972#0184
180
Projekt „Teatro di Ouarantore” dla kościoła w Rzymie
VII—9. G. B. Gisleni, projekt Teatro di Quarantore, kulisa w nawie. Fragment il. VII—1
platońskim50. Dla Ficina np. napisy na obeliskach były wyobrażeniami rzeczy boskich.
Tą drogą — pisze on — kapłani egipscy wyrażali swe najwyższe koncepcje i idee51.
Podobne przekonania rozpowszechnione były i w następnych stuleciach. Np. Miche-
le Mercati (1589), jeden ze współpracowników papieża Sykstusa V sądził iż hieroglify
wyrażają wielkie misteria, a kapłani egipscy kazali je rzeźbić, aby zapisać rzeczy święte,
dotyczące kultu boskiego, godne wieczystej pamięci52. Z kolei żyjący współcześnie
z Gislenim największy autorytet egiptologiczny XVII wieku, jezuita Athanasius Kircher
(1602-1680), który myślał, że udało mu się rozszyfrować hieroglify, uważał, iż zawie-
rają one ponadczasowe przesłanie religijne, są wiecznym i niewzruszonym wyrazem
głosu nieba53.
50 Zob. m.in. N. Pevsner, Studies inArt, Architecture and Design, London 1968, t. 1, s. 218-219; E. Iversen,
The Myth ojEgypt and Its Hieroglyphs in European Tradition, Copenhagen 1961, s. 47; Cipriani, op. cit.,
s. 13-24.
51 Ibidem, 13-14, tu również (s. 14-18) o zbliżonych opiniach innych humanistów, takich jak Mariano da
Firenze (1517-1518) czy Flavio Biondo (1559). Por. F. A. Yates, Giordano Bruno and theHermetic Tradition,
London 1978, s. 163-166.
52 M. Mercati, Degli obelischi di Roma, Roma 1589 (Cicognara 2534), s. 70, 82, 120. Por. Cipriani, op. cit.,
s. 58; o Mercatim s. 54-59, a o podobnych poglądach współczesnego mu Piętro Angeli da Baraga — s. 37-39.
53 Zob. Cipriani, op. cit., s. 104, 138; O egiptologii Kirchera (1602-1680) zob. ibidem, s. 102-167, a także
m.in. Pevsner, op. cit., s. 89-98; R. Taylor, Hermetism and Mystical Architecture [w:] BaroąueArt: The Jesuit
Contribution, op. cit., s. 63-97.
Projekt „Teatro di Ouarantore” dla kościoła w Rzymie
VII—9. G. B. Gisleni, projekt Teatro di Quarantore, kulisa w nawie. Fragment il. VII—1
platońskim50. Dla Ficina np. napisy na obeliskach były wyobrażeniami rzeczy boskich.
Tą drogą — pisze on — kapłani egipscy wyrażali swe najwyższe koncepcje i idee51.
Podobne przekonania rozpowszechnione były i w następnych stuleciach. Np. Miche-
le Mercati (1589), jeden ze współpracowników papieża Sykstusa V sądził iż hieroglify
wyrażają wielkie misteria, a kapłani egipscy kazali je rzeźbić, aby zapisać rzeczy święte,
dotyczące kultu boskiego, godne wieczystej pamięci52. Z kolei żyjący współcześnie
z Gislenim największy autorytet egiptologiczny XVII wieku, jezuita Athanasius Kircher
(1602-1680), który myślał, że udało mu się rozszyfrować hieroglify, uważał, iż zawie-
rają one ponadczasowe przesłanie religijne, są wiecznym i niewzruszonym wyrazem
głosu nieba53.
50 Zob. m.in. N. Pevsner, Studies inArt, Architecture and Design, London 1968, t. 1, s. 218-219; E. Iversen,
The Myth ojEgypt and Its Hieroglyphs in European Tradition, Copenhagen 1961, s. 47; Cipriani, op. cit.,
s. 13-24.
51 Ibidem, 13-14, tu również (s. 14-18) o zbliżonych opiniach innych humanistów, takich jak Mariano da
Firenze (1517-1518) czy Flavio Biondo (1559). Por. F. A. Yates, Giordano Bruno and theHermetic Tradition,
London 1978, s. 163-166.
52 M. Mercati, Degli obelischi di Roma, Roma 1589 (Cicognara 2534), s. 70, 82, 120. Por. Cipriani, op. cit.,
s. 58; o Mercatim s. 54-59, a o podobnych poglądach współczesnego mu Piętro Angeli da Baraga — s. 37-39.
53 Zob. Cipriani, op. cit., s. 104, 138; O egiptologii Kirchera (1602-1680) zob. ibidem, s. 102-167, a także
m.in. Pevsner, op. cit., s. 89-98; R. Taylor, Hermetism and Mystical Architecture [w:] BaroąueArt: The Jesuit
Contribution, op. cit., s. 63-97.