382
Einleitung.
αργυρά δωδεκαπήχη δυο, ύψος πηχών εξ. ταύτα δ' είχεν άνω τε άκρω- 145
τήρια καί έν ταίς γάστραις κύκλω, καί έπί των ποδών ζφα τριημιπήχη
καΖ πηχυαΐα πλήθει πολλά, καί λουτήρες μεγάλου δέκα καί κρατήρες
έκκαίδεκα, ών οϊ μείζους έχώρουν μετρητάς τριάκοντα, οϊ δ* ελάχιστου
πέντε, είτα λέβητες εξ βαλανωτοί* είκοσι τέσσαρες έπ έγγυθήκαις
πέντε καί ληνοί άργυραί δύο, έφ ών ήσαν βίκου είκοσι τέσσαρες, τρά- 15ο
πεζά τε δλάργυρος δωδεκάπηχυς, D. καί άλλαι έξαπήχεις τριάκοντα,
προς δέ τούτοις τρίποδες τέσσαρες, ών εις μεν είχε την περίμετρον
πηχών έκκαίδεκα, κατάργυρος ών ολος, οϊ δέ τρείς έλάττονες οντες
διάλιθοι κατά μέσον ύπήρχον. μετά τούτους έφέροντο δελφικοί τρί-
ποδες αργυροί ογδοήκοντα τον αριθμόν, έλάττους των προειρημένων, 155
ών αϊ γωνίαι *τετραμέτρητοι ύδρίαι είκοσι καί εξ, αμφορείς Παναθη-
ναϊκοί έκκαίδεκα, ψυκτήρες έκατόν εξήκοντα· τούτων δ μέγιστος ήν
μετρητών εξ, δ δέ ελάχιστος δύο. Ε. ταύτα μεν ούν ήν άπαντα αργυρά.“
30. ,,έχόμενοι δέ τούτων έπόμπευον οι τά χρυσώματα φέρον-
τες, κρατήρας Λακωνικούς τέτταρας έχοντας στεφάνους άμπελίνους* 160
τετραμέτρητοι. έτεροι Κορινθιουργείς δύο — ούτοι ό'3 είχον άνωθεν
καθήμενα περιφανή τετορευμένα ζώα καί έν τώ τραχήλφ καί έν ταίς
γάστραις πρόςτυπα έπιμελώς πεποιημένα · έχώρει δ3 έκαστος μετρη-
τάς οκτώ — έπ έγγυθήκαις. καί ληνός έν ή ήσαν βίκοι δέκα· F. δλκεία
δύο έκάτερον χωρούν μετρητάς πέντε· κώθωνες διμέτρητοι δύο · 165
ψυκτήρες είκοσι δύο, ών δ μέγιστος έχώρει μετρητάς τριάκοντα, δ δέ
έλάχιστος μετρητήν, έπόμπευσαν δέ τρίποδες χρυσοί μεγάλοι τέττα-
ρες· καί χρυσωματοθήκη χρυσή διάλιθος πηχών δέκα ύψος, εχονσα
βασμούς εξ, έν οίς καί ζφα τετραπάλαιστα έπιμελώς πεποιημένα
πολλά τον αριθμόν καί κυλικεία δύο,καί ύάλινα διάχρυσα δύο· έγγυθή- 170
και χ^ρυσαί τετραπήχεις δύο, 200. Α. άλλαι έλάττους τρείς, ύδρίαι δέκα,
βωμός τρίπηχυς, μαζονόμια είκοσι πέντε, μετά δέ ταυτα έπορεύοντο
παίδες χίλιοι καί εξακόσιοι ένδεδυκότες χιτώνας λευκούς, έστεφανω-
μένοι οϊ μέν κισσψ οϊ δέ πίτυϊ· ών διακόσιοι μεν καί πεντήκοντα
χοείς εϊχον χρυσούς, τετρακόσιοι δέ αργυρούς, έτεροι δέ τριακόσιοι 175
καί είκοσι ψυκτήρια εφερον χρυσά, οϊ δέ αργυρά, μεθ ούς άλλοι
παίδες εφερον κεράμια προς την τού γλυκισμού χρείαν ών είκοσι μέν
ήν χρυσά, πεντήκοντα δέ αργυρά, Β. τριακόσια δέ κεκηρογραφημένα
χρώμασι παντοίοις. καί κερασθέντων έν ταίς ύδρίαις καί πίθοις πάν-
τες κοσμίως έγλυκάνθησαν οϊ έν τώ σταδίφ.“ _ 180
31. εξής τούτοις καταλέγει τετραπήχεις τραπέζας, έφ ών
πολλά θέας άξια πολυτελώς κατεσκευασμένα περιήγετο θεάματα,
„έν οϊς καί δ τής Σεμέλης θάλαμος, έν ώ εχουσι χιτώνας τινές δια-
χρύσους καί λιθοκολλήτους τών πολυτιμήτων. ούκ άξιον δ' ήν παρα-
λιπείν τήνδε την τετράκυκλον, μήκος ούσαν πηχών- είκοσι δύο, πλάτος ι§5
τεσσαρεςκαίδεκα, C. υπό άνδρών έλκομένην πεντακοσίων· έφ ής άντρον
ήν βαθύ καθ’ υπερβολήν κισσω καί μίλτφ* έκ τούτου περιστεραί καί
φάσσαι καί τρυγόνες καθ' όλην έξίπταντο την οδόν, λημνίσκοις τούς
πόδας δεδεμέναι προς τό ραδίως υπό τών θεωμένων άρπάζεσθαι.
άνέβλυζον δέ έξ αυτού καί κρουνοί δύο, δ μέν γάλακτος, δ δέ οίνου.* 190
πάσαι δ' αϊ περί αυτόν Νύμφαι στεφάνους είχον χρυσούς, δ δέ Έρμης
καί κηρύκειον χρυσούν, έσάήτας δέ πολυτελείς, έπί δέ άλλης τετρακύ-
κλου, ή περιείχε την έξ'ίνδών κάθοδον ζ/ιονίσου, D. Διόνυσος ήν δω-
δεκάπηχυς, έπ έλέφαντος κατακείμενος, ήμφιεσμένος πορφυρίδα καί
Einleitung.
αργυρά δωδεκαπήχη δυο, ύψος πηχών εξ. ταύτα δ' είχεν άνω τε άκρω- 145
τήρια καί έν ταίς γάστραις κύκλω, καί έπί των ποδών ζφα τριημιπήχη
καΖ πηχυαΐα πλήθει πολλά, καί λουτήρες μεγάλου δέκα καί κρατήρες
έκκαίδεκα, ών οϊ μείζους έχώρουν μετρητάς τριάκοντα, οϊ δ* ελάχιστου
πέντε, είτα λέβητες εξ βαλανωτοί* είκοσι τέσσαρες έπ έγγυθήκαις
πέντε καί ληνοί άργυραί δύο, έφ ών ήσαν βίκου είκοσι τέσσαρες, τρά- 15ο
πεζά τε δλάργυρος δωδεκάπηχυς, D. καί άλλαι έξαπήχεις τριάκοντα,
προς δέ τούτοις τρίποδες τέσσαρες, ών εις μεν είχε την περίμετρον
πηχών έκκαίδεκα, κατάργυρος ών ολος, οϊ δέ τρείς έλάττονες οντες
διάλιθοι κατά μέσον ύπήρχον. μετά τούτους έφέροντο δελφικοί τρί-
ποδες αργυροί ογδοήκοντα τον αριθμόν, έλάττους των προειρημένων, 155
ών αϊ γωνίαι *τετραμέτρητοι ύδρίαι είκοσι καί εξ, αμφορείς Παναθη-
ναϊκοί έκκαίδεκα, ψυκτήρες έκατόν εξήκοντα· τούτων δ μέγιστος ήν
μετρητών εξ, δ δέ ελάχιστος δύο. Ε. ταύτα μεν ούν ήν άπαντα αργυρά.“
30. ,,έχόμενοι δέ τούτων έπόμπευον οι τά χρυσώματα φέρον-
τες, κρατήρας Λακωνικούς τέτταρας έχοντας στεφάνους άμπελίνους* 160
τετραμέτρητοι. έτεροι Κορινθιουργείς δύο — ούτοι ό'3 είχον άνωθεν
καθήμενα περιφανή τετορευμένα ζώα καί έν τώ τραχήλφ καί έν ταίς
γάστραις πρόςτυπα έπιμελώς πεποιημένα · έχώρει δ3 έκαστος μετρη-
τάς οκτώ — έπ έγγυθήκαις. καί ληνός έν ή ήσαν βίκοι δέκα· F. δλκεία
δύο έκάτερον χωρούν μετρητάς πέντε· κώθωνες διμέτρητοι δύο · 165
ψυκτήρες είκοσι δύο, ών δ μέγιστος έχώρει μετρητάς τριάκοντα, δ δέ
έλάχιστος μετρητήν, έπόμπευσαν δέ τρίποδες χρυσοί μεγάλοι τέττα-
ρες· καί χρυσωματοθήκη χρυσή διάλιθος πηχών δέκα ύψος, εχονσα
βασμούς εξ, έν οίς καί ζφα τετραπάλαιστα έπιμελώς πεποιημένα
πολλά τον αριθμόν καί κυλικεία δύο,καί ύάλινα διάχρυσα δύο· έγγυθή- 170
και χ^ρυσαί τετραπήχεις δύο, 200. Α. άλλαι έλάττους τρείς, ύδρίαι δέκα,
βωμός τρίπηχυς, μαζονόμια είκοσι πέντε, μετά δέ ταυτα έπορεύοντο
παίδες χίλιοι καί εξακόσιοι ένδεδυκότες χιτώνας λευκούς, έστεφανω-
μένοι οϊ μέν κισσψ οϊ δέ πίτυϊ· ών διακόσιοι μεν καί πεντήκοντα
χοείς εϊχον χρυσούς, τετρακόσιοι δέ αργυρούς, έτεροι δέ τριακόσιοι 175
καί είκοσι ψυκτήρια εφερον χρυσά, οϊ δέ αργυρά, μεθ ούς άλλοι
παίδες εφερον κεράμια προς την τού γλυκισμού χρείαν ών είκοσι μέν
ήν χρυσά, πεντήκοντα δέ αργυρά, Β. τριακόσια δέ κεκηρογραφημένα
χρώμασι παντοίοις. καί κερασθέντων έν ταίς ύδρίαις καί πίθοις πάν-
τες κοσμίως έγλυκάνθησαν οϊ έν τώ σταδίφ.“ _ 180
31. εξής τούτοις καταλέγει τετραπήχεις τραπέζας, έφ ών
πολλά θέας άξια πολυτελώς κατεσκευασμένα περιήγετο θεάματα,
„έν οϊς καί δ τής Σεμέλης θάλαμος, έν ώ εχουσι χιτώνας τινές δια-
χρύσους καί λιθοκολλήτους τών πολυτιμήτων. ούκ άξιον δ' ήν παρα-
λιπείν τήνδε την τετράκυκλον, μήκος ούσαν πηχών- είκοσι δύο, πλάτος ι§5
τεσσαρεςκαίδεκα, C. υπό άνδρών έλκομένην πεντακοσίων· έφ ής άντρον
ήν βαθύ καθ’ υπερβολήν κισσω καί μίλτφ* έκ τούτου περιστεραί καί
φάσσαι καί τρυγόνες καθ' όλην έξίπταντο την οδόν, λημνίσκοις τούς
πόδας δεδεμέναι προς τό ραδίως υπό τών θεωμένων άρπάζεσθαι.
άνέβλυζον δέ έξ αυτού καί κρουνοί δύο, δ μέν γάλακτος, δ δέ οίνου.* 190
πάσαι δ' αϊ περί αυτόν Νύμφαι στεφάνους είχον χρυσούς, δ δέ Έρμης
καί κηρύκειον χρυσούν, έσάήτας δέ πολυτελείς, έπί δέ άλλης τετρακύ-
κλου, ή περιείχε την έξ'ίνδών κάθοδον ζ/ιονίσου, D. Διόνυσος ήν δω-
δεκάπηχυς, έπ έλέφαντος κατακείμενος, ήμφιεσμένος πορφυρίδα καί