DOI article:
Larsson, Lars Olof: Studnia Neptuna na Długim Targu w Gdańsku
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.28102#0014
Lars Olof
Larsson
II. 2. Georg Labenwolf, Studnia
Neptuna na zamku Kronborg.
Miedzioryt [w:] J.G. Doppelmayr,
Historische Nachńcht von den
Nurnbergischen Mathematicis
und Kiinslern, 1730, wg Dansk
kunsthistorie, 1500-1750,
Kopenhagen 1973, s. 78
to wówczas tego rodzaju studnia byłaby wyjątkowa w całym regionie bałtyc-
kim. Porównywalnym dziełem była jedynie ozdobiona figurami Studnia Nep-
tuna, którą wystawił król duński na dziedzińcu Zamku Kronborg6. Była ona
dziełem Georga Labenwolfa, wykonanym w Norymberdze i około 1583 r.
ustawionym na dziedzińcu zamkowym (ił. 2). Wolno w każdym razie przy-
jąć, że studnia w zamku Kronborg mogła być idealnym wzorcem dla Jacoba
Kordesa. Nawet jeśli sam nie widział oryginału, to wygląd studni mógł być mu
znany dzięki miedziorytowi lub przekazom ustnym.
Rzeźby z brązu w dobie renesansu i baroku były bardzo kosztowne
i chociażby tylko z tego powodu były wysoko cenione. Odnosi się to również
do zaawansowanych technicznie igraszek wodnych (Wasserspiele). Dlatego
urządzenie fontanny ozdobionej rzeźbami brązowymi było ambitnym pro-
jektem, który wymagał zaangażowania poważnych środków, dając jednak
nadzieję na osiągnięcie odpowiednio wysokiego prestiżu. Warto też uwzględ-
nić to, że sprawne zaopatrzenie miasta w wodę tradycyjnie rozumiane było
jako dowód dobrych rządów, co dodatkowo podnosiło reprezentacyjną war-
tość wspaniałej, ozdobnej studni na głównym placu miasta.
6 Lars-Olof Larsson, Bemerkungen zur Bildhauerkunst am danischen Hofe im 16. und 17. Jahr-
hundert, [w:] idem, Wege nach Suden, Wege nach Norden. Aufsatze zu Kunst und Architektur,
Kieł 1998, s. 117-135 (pierwodruk „Miinchener Jahrbuch der biłdenden Kunst” 1975, nr 26,
s. 177-192). Studnia została w 1659 r. rozmontowana przez szwedzki oddział i zabrana do Sztok-
holmu, gdzie większość figur przetopiono.
8
Larsson
II. 2. Georg Labenwolf, Studnia
Neptuna na zamku Kronborg.
Miedzioryt [w:] J.G. Doppelmayr,
Historische Nachńcht von den
Nurnbergischen Mathematicis
und Kiinslern, 1730, wg Dansk
kunsthistorie, 1500-1750,
Kopenhagen 1973, s. 78
to wówczas tego rodzaju studnia byłaby wyjątkowa w całym regionie bałtyc-
kim. Porównywalnym dziełem była jedynie ozdobiona figurami Studnia Nep-
tuna, którą wystawił król duński na dziedzińcu Zamku Kronborg6. Była ona
dziełem Georga Labenwolfa, wykonanym w Norymberdze i około 1583 r.
ustawionym na dziedzińcu zamkowym (ił. 2). Wolno w każdym razie przy-
jąć, że studnia w zamku Kronborg mogła być idealnym wzorcem dla Jacoba
Kordesa. Nawet jeśli sam nie widział oryginału, to wygląd studni mógł być mu
znany dzięki miedziorytowi lub przekazom ustnym.
Rzeźby z brązu w dobie renesansu i baroku były bardzo kosztowne
i chociażby tylko z tego powodu były wysoko cenione. Odnosi się to również
do zaawansowanych technicznie igraszek wodnych (Wasserspiele). Dlatego
urządzenie fontanny ozdobionej rzeźbami brązowymi było ambitnym pro-
jektem, który wymagał zaangażowania poważnych środków, dając jednak
nadzieję na osiągnięcie odpowiednio wysokiego prestiżu. Warto też uwzględ-
nić to, że sprawne zaopatrzenie miasta w wodę tradycyjnie rozumiane było
jako dowód dobrych rządów, co dodatkowo podnosiło reprezentacyjną war-
tość wspaniałej, ozdobnej studni na głównym placu miasta.
6 Lars-Olof Larsson, Bemerkungen zur Bildhauerkunst am danischen Hofe im 16. und 17. Jahr-
hundert, [w:] idem, Wege nach Suden, Wege nach Norden. Aufsatze zu Kunst und Architektur,
Kieł 1998, s. 117-135 (pierwodruk „Miinchener Jahrbuch der biłdenden Kunst” 1975, nr 26,
s. 177-192). Studnia została w 1659 r. rozmontowana przez szwedzki oddział i zabrana do Sztok-
holmu, gdzie większość figur przetopiono.
8