DOI Artikel:
Bielak, Jacek: Przedstawienia Sądu Parysa w nowożytnym bursztynnictwie - konwencjonalny topos czy symbol ukrytej treści
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28102#0061
Przedstawienia
Sądu Parysa...
II. 4. Sąd Parysa na z tzw. Szkatule Mauchera, koniec XVII w., Muzeum Zamkowe w Malborku
(nr inw. MZM/B/922, wymiary szkatuły: wys. 41 cm, szer. 27 cm, gł. 27 cm). Według: Bursztyn
- magiczny kamień, katalog wystawy, Kalmar - Malbork 1999, il. 125.
i zasadę doboru i rodzaje materiału, a obok (literami a oraz b) oznaczono
miejsca na szkatułce, w których występowały rzeźby figuralne. Schróder dopi-
sał przy literze a słowa ludicium Paridis (łac. Sąd Parysa), zaś przy literze b
widnieje inskrypcja vier Reuter (niem. czterej jeźdźcy). Możemy z dużą dozą
pewności stwierdzić, że w miejscach na szkatułce zaznaczonych tymi literami
bursztynnik umieścił wykonane z bursztynu figury. Rysunek nosi charakter
schematyczny i nie pozwala na dogłębną analizę detali plastycznych, ale co istot-
ne, oddaje kompozycję dzieła oraz architektoniczną konstrukcję powstałej
w gdańskiej pracowni szkatuły. Ważną informacją dającą się odczytać z rysun-
ku jest sposób umieszczenia grupy Sądu Parysa, która została narysowana
na wieku szkatuły13. Potwierdza to tradycję umiejscawiania grupy rzeźbiarskiej
na wieku. Wokół czterech narożników szkatuły umieszczono figury przedsta-
wiające jeźdźców, co potwierdza opis pod literą b widniejącą wyraźnie obok
dwóch z nich. Dokładność oznaczeń rysunku pozwala na wniosek, że świa-
dectwo Schródera należy do najbardziej wiarygodnych źródeł wskazujących
13 Nie tłumaczę w tym miejscu treści notatek z wizyty w pracowni mistrza, ponieważ szcze-
gółowy ich opis został już przedstawiony w literaturze. Zob. Maria Bogucka, Z zagadnień tech-
niki rzemiosła w Gdańsku w XVII w., „Studia z dziejów rzemiosła i przemysłu”, t. 4, 1964, s. 31,
48-49.
55
Sądu Parysa...
II. 4. Sąd Parysa na z tzw. Szkatule Mauchera, koniec XVII w., Muzeum Zamkowe w Malborku
(nr inw. MZM/B/922, wymiary szkatuły: wys. 41 cm, szer. 27 cm, gł. 27 cm). Według: Bursztyn
- magiczny kamień, katalog wystawy, Kalmar - Malbork 1999, il. 125.
i zasadę doboru i rodzaje materiału, a obok (literami a oraz b) oznaczono
miejsca na szkatułce, w których występowały rzeźby figuralne. Schróder dopi-
sał przy literze a słowa ludicium Paridis (łac. Sąd Parysa), zaś przy literze b
widnieje inskrypcja vier Reuter (niem. czterej jeźdźcy). Możemy z dużą dozą
pewności stwierdzić, że w miejscach na szkatułce zaznaczonych tymi literami
bursztynnik umieścił wykonane z bursztynu figury. Rysunek nosi charakter
schematyczny i nie pozwala na dogłębną analizę detali plastycznych, ale co istot-
ne, oddaje kompozycję dzieła oraz architektoniczną konstrukcję powstałej
w gdańskiej pracowni szkatuły. Ważną informacją dającą się odczytać z rysun-
ku jest sposób umieszczenia grupy Sądu Parysa, która została narysowana
na wieku szkatuły13. Potwierdza to tradycję umiejscawiania grupy rzeźbiarskiej
na wieku. Wokół czterech narożników szkatuły umieszczono figury przedsta-
wiające jeźdźców, co potwierdza opis pod literą b widniejącą wyraźnie obok
dwóch z nich. Dokładność oznaczeń rysunku pozwala na wniosek, że świa-
dectwo Schródera należy do najbardziej wiarygodnych źródeł wskazujących
13 Nie tłumaczę w tym miejscu treści notatek z wizyty w pracowni mistrza, ponieważ szcze-
gółowy ich opis został już przedstawiony w literaturze. Zob. Maria Bogucka, Z zagadnień tech-
niki rzemiosła w Gdańsku w XVII w., „Studia z dziejów rzemiosła i przemysłu”, t. 4, 1964, s. 31,
48-49.
55